Alle inzendingen over aarde OR elementen

niemand kent de noorderzon waar de fluittoon galmt en droomt uit de trilling spoort het licht door de dalen van gebergten iemand wekt de taak der taken om de wereld neer te leggen water vuur en aarde buigen om elkaar en strijken tijd toen er brak een zwaar gelaat door elementen die het zwart van de zon met woorden weefden en een straal…

Christus in onze zielestrijd, terwijl Zijn Geest onze liefde zegent wij ruimte vrijmaken op deze aarde zodat het Goddelijke zich meer kan verbinden met de natuurkrachten en wij met Hen.…

Subtitel: Ik vraag bootvluchtelinge (II) Ik vraag wat haar heeft doen vluchten 'Na drie keer verkracht te zijn' (respectloos) 'En reeds daarvoor verlangde ik al naar een land met VREDE VRIJHEID (GELUK)' Leugens waarmee jij bent geconfronteerd Betreffen nimmer, echt nooit een waarheid Mijn God, waarom vieren wij straks feest'lijk…

kan ik naar waarde worden geschat overgoten door kristallen draai ik in mijn element zien mensen mij voor wie ik ben knikken vol bewondering naar mij, de ijskoningin…

Op jouw aarde, grote wereld...…

Gaia is onrustig De wind raast over 't land 120 km per uur Blad verwordt tot zand Elementen laten zich horen Regen hagelt neer Wortels uit aarde getrokken Weergoden gaan tekeer 'De Goede Week' voor Pasen 'Witte Donderdag' 't laatste maal 'Goede Vrijdag' lijdensweg We kennen het verhaal Storm voor de stilte Lijden voor verrijzenis…

geweld dat natuurlijke krachten showden in ongebreidelde redeloze wispel tuur hun energetisch vermogen was immens en onvergelijkbaar met de menselijke beteugeling van deze krachten op aards niveau…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

henk en ingrid trotseren kernenergiek de elementen haiku bij ets van aat veldhoen nu te zien op tentoonstelling in amsterdam: www.stichtingmarlinefritzius.nl en hieronder…

Laat dan de wind de waarheid van het samenzijn dragen, versmeltend met moeder aarde wier kern bestaat uit brandende warmte toegedekt met een kleed van druppels water en korrelende zandpatronen.…

waar onweer en storm altijd gedonderd hebben strijden zij nu voor hun bestaan het samengaan is verleden tijd krachten zijn cumulatief en de pijn die aarde lijdt is onbeschrijfelijk tot dood is bijgeschreven geen secondanten de handlangers zijn gevlucht want de overmacht heeft alles uit de kast gehaald bij het constant weerlichten…

Zie hoe de zon de aarde tot genezen slaat met elementen gooit het leven sommeert tot weerkaatsen tot kommen vloeibare ruimte tot vijvers van reflectie smeedt smaragd aambeeld van mezelf gifgroen met wat speelruimte de huid reeds bruiner mijn lichaam wuivend rimpelende golfjes lichtjes goud de gloed speelser dan ik zelf wil het lijf nog…

keken zonder heimwee terug op onze aardse sedimenten…

dicht in drift haar ogen lichten als de bliksem gewoon toch nog zo wonderschoon in haar elementen de natuur de geest de materie het vuur is het wonder of schoon gewoon?…

Het huis is leeg de geesten zijn vertokken ik moet verder zoeken naar een huis dat mij beschermt tegen de elementen in dit spel ik wou dat er geen keus was tussen hemel en hel.…

bruïoku Vergelijking liefde voor dichten die is mij aangeboren zeggen wat ik vind verbindend element als kussen op een zuiver moment - - in de wachtstand 10 minuten…

Ik ben in mijn element, ik ben blij, ik ben gezegend ik ben, erbij. Ik ben wie ik ben en toch ook weer niet, maar als je per dag niet de mooie dingen ziet, dan kunnen alle mooie dingen mooi elementeren!…

Ik zal zijn, hier op aarde, met jouw nagedachtenis, liefde en eenvoud. En toch, ook daar, eens zullen wij elkaar wederom begroeten; onze werkelijke elementen zullen zich herkennen in elkaar: lichtlichamen in zielen tussen mist en stofdeeltjes: wij zullen zijn!…

Hier kan ik 't best met God en met mijzelf verkeren, Hier, waar de vrede woont, de zorg het hart niet knaagt, De beek welluidend ruist, de tortel troostrijk klaagt, De zoô *, die de armoe dekt, en 't marmren ereteken, De duurzaamheid en prijs van aardse grootheid preken.…

dat menselijke is voor vele trekvogels als leverpastei…

helder niet meer dat is geweest hoewel de elementen schreeuwen huilen laat ze even voel de leegte in mij voel de leegte helder als nooit tevoren helder verloren…

hij at en aarde trok haar gillende spiralen door schrompelende nacht: hij had geproefd. hij stond atoom en kosmos beide, en heersend was in ertsen greep over de werveldans der elementen d' ivoren glimlach van de stille knaap.…

hij moet wachten hier is hij echt in zijn element zijn gekloven gelaat even charmant als de geknotte wilgen aan de rand van zijn hemel op deze wereld heel anders dan in de stad waar niet geürineerd mag worden op perron 10 toch niet zo vertelde hem een blikken God…

haar komend sterven met lovende woorden verwelkomt met een inzicht dat slechts diegene heeft bereikt die aandachtig het leven heeft genomen zoals het zich heeft voltrokken aarde water vuur en lucht de elementen van het leven, ik zie dat de aarde plaats heeft gemaakt voor water en dat het vuur weldra zal verschijnen, ze weet het en we…

Als sneeuw voor altijd die zon verliest soms ook mijn hart Natuurlijk niet van alle elementen Slechts van de medemens die kracht dácht te kunnen elimineren tot en met de allerlaatste vezel in onvolbrachte missie…

Deze kunstvorm beeldt zich uit In magische elementen. Hier een soort tafeltje-dek-je Met onbewuste supplementen.…

de elementen? De kanovaarders als poppen in ruim sop Is dit niet 'n rivier bevaren vol gril en gevaar? Dit is de kille stroom willen oversteken in een notedop?…

Als sneeuw voor altijd die zon verliest soms ook mijn hart Natuurlijk niet van alle elementen Slechts van de medemens die kracht denkt te kunnen elimineren tot en met de allerlaatste vezel in onvolbrachte missie…

hoofd dat mijn beenderas bevat voor later spreek met een mond vol aarde van het leven ik voel de zon en ja, ik blijf nog even mijn ogen tranen maar ook dat is water woorden bewogen door de wind - dat staat er in elke beendervel volop geschreven - vormen de liefste zin aan mij gegeven zolang mijn schedelmond nog praat - ik schater mij schuimend…