49 resultaten.
In zwart paars
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 ik weet je altijd nog te vinden
mijn kleine anemoon
jij bloeit leven langs de oever
beschaduwd door een hoge boom
het beekje dartelt lustig
fonkelend langs de zonnelijn
jij kleurt fel de donkere bedding
zonder ooit alleen te zijn
totdat het noodweer
water woest doet kolken
en jij los slaat van je roots
door zware moddergolven
in zwart…
La réponse de l'onze
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 689 Anémone! Quelle
perspective! Sincèrement, Antoine…
DE TIJD IS HEEN
gedicht
3.0 met 14 stemmen 9.528 Een graazge wei, een wulpse rozengaarde,
Een vlindertje, een vlieg, een anemoon,
Elk kreeg zijn aureool van zichtbaar schoon
Als ik het in mijn liederen verklaarde.…
Lentegevoel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 898 Een vogelkers in bloei,
een veld met anemonen,
het maakt iets in mij los.
Jij zag de eerste zwaluw,
het melkvee in de wei,
een vogel met een bek vol mos.
Een vliegtuigje laag boven het veld,
wij zittend zij aan zij,
voor even van de wereld los.
En als wij verder gaan
Langs ’t kronkelend heidepad,
Twee oude mensen zoals wij.…
Mangrovebos
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 48 Welkom in het mysterieus
en spookachtig mangrovebos
Waar geigertellers twinkeleren
paddestoelen wroeten onder
aerdse gangenstelsels, beren
zich tersluiks op weg begeven
Luister naar het takgefluister
ruisend in de indian summer
griezelige anemonen
zuchtend op hun zwalkenstelen
Duizend schone millefiori
jagen op een schapenvacht…
Morgen in de bergen
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.300 De zilvren morgen steeg over het dal,
Het leek of aan de stenen rozen bloeiden,
De bleke nevels weke' en reze' - en groeiden
Als witte anemone' in 't licht heelal.…
Diepzee
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 182 Ik waande me een diepzeeduiker,
bevond me op een schoon koraal
bevolkt door zilveren vissen, gezet
in duizend kleuren, zetting van
zovele rassen, die harmonisch
samenscholen tussen anemonen
in de deining van hun leven
te spreken in een gelijke taal.…
De wind swingt
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 85 Hun kleine anemonen kopjes swingen heen en weer
steeds weer met hun dunnen lijnen op en neer.
Met enorme kracht brengen ook de bomen
de bomen op het talud hiervoor hun pracht.
Met een onverbiddelijkheid was het weer tijd
de ochtend te laten gloren als herboren.…
Spleen pour rire
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.331 Sophie-Fritz Stuckenberg zu eigen
Het meisje dat te Pampelune geboren tans te Honoloeloe woont
en in een rode lakkooi gevangen houdt
een kobaltblauwe papegaai
- zij schilderde hem met Ripolinkoeleuren
zoals gezeid de veren blauw
de snavel en de poten geel -
het meisje van Pampelune te Honoloeloe
dat om haar hoge hals heeft een krans van purperen anemonen…
steelse liefde vult
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 824 als ik val
dan val ik
in mijn bloementuin
op de mannequin
niet op d'anemoon
ook geen duizendschoon
salvia dahlia gerbera
begonia of rosalia
passie- pinksterbloem
'k zie u denkt d'aster
lijkt 'm veel gepaster
herfst vaarwel
zacht en teer
voor't mooie weer
mijn blom voor altijd luim
is echt de mannequin
zo slank zo steels…
onbevlekt
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.016 staat
planken zonder frullen
de os herkauwt met schuimvlokken op de lippen
bij de eerste verbeten wee kauwt ze op een olijftak
snauwt ze hem bezeten toe met een helle blos
een kribbe van wrakhout is met dons gevuld
de zoon duikt naar de bodem van haar bekken
dan puilt uit de schoot een bloederige krop
een vliezige schedel die ruikt naar de anemoon…
Dicht mij weer open
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.367 * Voor Hilly Nicolay *
Dicht mij
als een open wonde
Lijm de kille aderlating
met het kader dat verschijnt
Dicht dit uitzicht
uit mijn ogen
verder weg dan lichterlaaie
boe geroep of schone schijn
Dicht de waarheid als een loper
wat zich uitrolt over zee
Bloedkoralen, anemonen, zwarte parels, schelpenruis
Neem mij mee in beproefde…
lente
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 913 die ik streel
zijn katjes zilverzacht fluweel
een merel kwettert liefdevol
de prunus barst z’n kopjes bol
ik zucht als ik mij nederzet
het longkruid ademt violet
ik ruik gevleid naast achterdeur
viooltjes liefelijke geur
en als ik denk dat niemand ziet
dan troost mij de vergeetmeniet
je bent uniek en niet gewoon
vertelde mij de anemoon…
vogelvlucht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 691 bergen hoog
verschijnt onder de regenboog
voorbij de populieren
de jonge aarde fris en groen
de ranke rozen vermiljoen
en roze gladiolen
de zonnebloemen in het goud
het koren waar een iris blauwt
en purperen violen
de lelies wit de tulpen rood
en alles wat er maar ontsproot
aan kelken en aan klokken
de krokussen in paars en geel
de anemonen…
Duizend en een nacht
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.004 Zij kwam en droeg een stromend vlammenkleed
rood als haar hoogmoed zonder mededogen
en ik riep uit verwonderd en bewogen:
gij, die u blanker dan het maanlicht weet,
hoe durft gij komen met een wangenpracht,
waarop de druppels onzes harten tronen,
en met het trots satijn der anemonen!…
HET KOELTJE
poëzie
2.0 met 6 stemmen 935 In de lentemorgenzwoelte
Streelt me een labberende koelte,
Luwend, stuwend, loddrend stoeiend,
Zachtkens âmend, floddrend vloeiend,
Kussend voorhoofd mij en konen,
Schuddend tengere anemonen,
Die in duizendtallen beven,
Waar zij langs de grond komt zweven,
Voertuig voor der bijen wieken,
Die met haar de honing rieken.…
Lelie Madelief
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 222 Is het een Anemoon of Agricampus
Een Afrikaan of nee... een Agapanthus!
Ik zie het aan z'n stijl en aan
z'n stamper!"
"Ach nee, je brengt me danig uit 't gerief
Kijk dan! En zie en huil en lach, bewonder
Het is een meisje - en nog wel van mij!
Ik noem haar Lelie, blanke bloem van mei
Wat vind je van mijn nazaat, Madelief?…
's Levens Beker
poëzie
2.0 met 7 stemmen 4.132 Laat smaragden en saffieren
's Levens brozen beker sieren;
Laat robijn en diamant
Schittren om zijn gouden rand;
Laat hem roos en anemonen
Met het geurigst kransje kronen;
Laat de tintelende wijn
Gloeien door zijn kristallijn;
Laat hij tot de boord geschonken,
Vrolijk schuimen, dartel vonken,
En verlokken oog en hart;
Laat hij met zijne…
Scherzo.
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.396 Die had verkoren
en was ter wone
in een dunpurperen
anemone.
Wat windebloem was haar
huis geweest
vier bladen haar peinzens-
kluis geweest.
Tot dat een blijdschap
haar werd beschoren
en een verlangen
ingeboren.…