6133 resultaten.
Een mistige dag uit het leven van..
netgedicht
3.8 met 6 stemmen 137 Wanneer zij nog half slaperig haar bed uit stapt en
met verwarde haren in peignoir en pantoffels kruipt
bibbert zij.
Zoals vroeger voelt het,
toen op de dijk de vochtige wind haar huid aan flarden scheurde
en ganzen haar bij de punten van de rok
naar de einder voerden.
Nu staat zij in de dampende badkamer van haar flat
met aan de andere kant…
berijpte grassen
netgedicht
3.9 met 9 stemmen 196 de ,,vorst" is aan de grond gekomen
hij kust de groene grassen
zij worden wit berijpt, en liggen
als een stijf gesteven sprei
flarden grijze mist hangen laag
over koude velden, die zwijgend
als dood, het leven verbergen
voor nevelgeesten die zwerven
in zilverglans breekt de zon
de nacht, zij kijkt verbaasd
over de rand van donkerte, naar…
zinloos grijs
netgedicht
3.9 met 8 stemmen 388 tot de tegenwind
eindelijk weer waait
lijkt alles dichtbij
maar toch afwezig
de rest van de wereld
verhult zich tijdelijk
in zinloos grijs
maar of je echt veel mist
blijft in nevelen gehuld…
mist
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 135 M I S T
De
l
e
e
g
t
e
van
m i s t
i
s
volmaakt
heeft alles
wat elke
andere
l e e g t e
m
i
s
t…
Stilte
netgedicht
1.5 met 2 stemmen 228 Mystiek heerser is in
deze vreemde nacht
mist zich als een sluier
om me heen vleit.
Dan is er ook de rust
die mij omringt.
Stiller dan stil is de
vrede in mijn hart.…
Mist
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 136 Mijn voeten zijn onzichtbaar
de bomen ritselen
de hond snuffelt
voetstappen komen dichterbij
het lijkt een enge film.
De overkant is niet te zien
net zomin als de zon
ik schuifel langs een voorheen
bekende heg, verlangend naar
de beschutting van mijn huis.
Ik haat zo'n kleine wereld!…
De mist is opgetrokken, toch?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 De mist
is opgetrokken
De mist in
mijn hoofd
is nog steeds
aanwezig,
Dus vliegen
mijn gedachten
met een noodgang
over de rails
van
mijn leven…
mist
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 182 Waar mist hangt
Is het gevaarlijk beangstigend.
De droom van helder licht
is weggekwijnd door hartenpijn.
De tranen zijn als regendruppels,
maar de onzichtbaarheid blijft.
De mist streelt mijn weemoed,
gaat hard tekeer in mijn lijf.
De realiteit van de waarheid zijn
beklemmende, vochtige oorden.…
mist
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 228 Wat is er allemaal
geschreven over mist?
Maak een inventarisatie
en je zult je verbazen.
Maar als ik in dichte mist
op de pont sta over het IJ
zie ik alleen deze mist
en ben ik een beetje bang.
Want er zou zomaar een schip
kunnen opdoemen die elke poezie
vernietigt, maar gelukkig
is de stuurman wel wat gewend.…
MIST
poëzie
4.0 met 1 stemmen 458 Zie nu 't vorm-slorpend grijs fantoom van mist
Zich vlijend om 't gebied van stad en land;
De lichten schijnen met een matte brand,
Gehuld in damp'ge waâ van amethyst.
't Lijkt àl verwazigd wat ik helder wist
Gezien door dof-beslagen, glazen wand,
Waarboven zich de grauwe hemel spant,
In nevelzee, half zichtbaar, half gegist.…
Rinsma Franeker Transport
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 91 Mist regeert in het hoofd
Hersens die maar moeilijk
Reageren op prikkels die
Zinloos uitgaan en in
Het volstrekte niets
Lijken aan te komen
Schakeling tussen cellen
Uitgeschakeld voor nu
Tot opeens Rinsma opdoemt,
Vervoerder uit Franeker,
Holland, en ik met zachte
Drang word teruggeleid
Naar de wereld waaruit ik
Afkomstig was…
Vanuit mist...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 302 Al wat ik jou wens zijn rozen
in vele kleuren
dat alles mag gebeuren
zoals jij in stilte wenst
en ik, blijf
afstand, mist
onze kans eens samen,
gemist..…
Mist
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 214 Waar mist hangt
Is het gevaarlijk beangstigend.
De droom van helder licht
is weggekwijnd door hartenpijn.
De tranen zijn als regendruppels,
maar de onzichtbaarheid blijft.
De mist streelt mijn weemoed,
gaat hard tekeer in mijn lijf.
De realiteit van de waarheid zijn
beklemmende, vochtige oorden.…
De mist
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 110 De mist lijkt in stilte
langzaam
te verdwijnen.…
Mist uit zee
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 101 De zee is grijs en vlak
Slechts een streepje stroom
glinstert bij het hoofd
Dan wordt het licht gedoofd
en schuift een witte muur
geruisloos en obscuur
over strand en stad
Ze maakt m’n huid nat
strijkt de dag plat
gumt lijnen uit
maakt beelden buit
Ik ga naar huis
Sluit de gordijnen
om ook te verdwijnen…
De landingsbaan gemist
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 20 In de
mist heeft
hij het
paspoort
van een
ander
weggegrist
en toen de
landingsbaan
gemist…
Een hert dwaalt door de mist.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 200 Het landschap waar ik door reed was mistig,
de koeien en de weilanden tuurden me mistroostig aan.
Dit land is haar land zoals de gedichten
die ze zelden leest de mijne zijn.
Nu de nevel is opgetrokken
en het licht op rood springt
zie ik haar voor me, een verschrikt hert
met grote lieve ogen.
Ik schakel naar tweede en prevel zacht;
wees…
Mist
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 99 Een mist bevangt mij
zijn waas neemt mijn adem in.
mysterie nabij.…
drupt parels van de bomen
netgedicht
4.5 met 4 stemmen 579 ik zie geen onderscheid
kan best dat je mij
je schaduw slijt
in dichte mist
het zicht wit alles
wat voorhanden is
geluid wordt
unaniem gedicht
de deken van gezelligheid
drupt parels van de bomen
in het zachte plenzen
verdroomt het licht in wensen
vervreemding ademt
in het traag bewegen
ogen draaien wit en zien
de binnenkant van…
Onverwachts
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 57 Een plotse mist
hult elke hoek in een gewaad
pakt ook de zon in…
Heldere mist
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 35 Laagje voor laagje
een mist bedekt stad en land
gehuld in stilte
Wanneer mijn breekbare-en-kwetsbare
verdrinkt in een mist van dichtheid en uitgestrektheid
waar haar silhouet wordt gemetamorfoseerd in vage contouren en on-
duidelijke vormen terwijl toppen lijken te zweven boven deze ongeziene luchtlaag.…
Kom je in de morgen
netgedicht
2.5 met 13 stemmen 1.284 Kom je in de morgen
mij strelen in de mist
dan ben je lief en haastig
of heb ik me vergist.
en kom je op de middag
met zon en bloemen rood
'k ga trillend voor je open
'k word ademloos,'k ga dood.
Of kom je in de avond
door nevels naar mij toe
dan plant j' in mij je wortels
'k groei stervend naar je toe.…
Bestaansrecht
netgedicht
4.5 met 12 stemmen 553 Slechts in de mist van de avond
vinden dromen rust
wanneer ze zwijgend met de sterren
vallen met gedachten, teveel daarvan
waar geen bestemming voor is gevonden.
Ik rijg ze samen
vorm ze tot letters van bestaansrecht
in woorden van thuiskomen.…
Respijt van de schemer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 In de ochtend van de mist
ontwaakt de dag
die schaduwen wist.
Bij het vallen van de avond
vervagen de contouren
tot aan de morgenstond.
De dag dat licht en duister
wisselen in een flits
beantwoordt zonder luister
wat de eerlijkheid gebiedt.
Het zeker te weten
maar soms even niet.
Geklop op de deur,
geluiden zonder gezicht.…
Nieuwe haiku's #2
netgedicht
4.3 met 14 stemmen 608 Zij aan zij
De avond kleurt rood
wij drinken wijn en tellen
de herfstbladeren.
September sluier
Mist over het veld
op de rand van niemandsland
schreeuw ik mijn keel grijs.
Lange schaduwen
Als mijn verleden
te veel opspeelt dan poets ik
mijn neus met 't heden.…
Wereld Alzheimer Dag
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 136 Alsof de mist om mij heen niet weg wil trekken
sta jij volop in het zonlicht
Ik voel onze liefde en zie je vragend kijken
Het blijft onbedoeld stil
Al die mensen met verschillende gezichten
Al die vragen, ik weet geen antwoord
Mijn boosheid overvalt je
Het gaat niet meer zoals ik wil
Als de avond valt bij dageraad
vergeet mij dan niet,…
Stilzwijgend vermoeden
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 128 Een kale herfstboom reikt naar lucht
slorpt het blauw op uit een rode avond,
mijn ogen bewaren de donkere lijn,
waarachter een licht vermoeden
het onbekende in mist en nevel groeit,
langs het stilzwijgen van de raven
waarin een winters vlijen wroet.…
[ Ik weet het niet meer ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 40 Ik weet het niet meer,
het is hier ook zo mistig --
Ligt het daar soms aan?…
Lago
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 Dat ze nog wil weten
voor straks
voor later
weer weten hoe het was
hoe elke ochtend
de bergen verschijnen
vanachter sluiers van mist
hoe zon duizenden spiegels tovert
over het vlakke water
onder een cielo
van vijftig tinten blauw
de geuren van oleander en jasmijn
de smaken van gelato
dat ze niet wil vergeten
hoe avond hier geruisloos…
Slaapwandeling
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 652 Tegen de avond
een muur ontbloot zijn kale grimas
in de wind, er hangt zwaarmoedigheid
als een mist over de daken.
Daarover schrijdt een vorst
een man met breekbaar geluk
en om zijn schrale lippen
lopen lijnen die verhalen.
Onder de zevende hemel
zonder kreukels in vogelvlucht
ter aarde valt zo’n gedachte
altijd goed.…