Alle inzendingen over avondwind

miezerige regenvlagen liggen landerijen verdronken onder een hemel van loodgrijs en zwart van kauwen gekrijs als zij hun brood hebben gevonden ’s middags een bleke zonnestraal dringt door het keukenraam herfstanemonen hangen in stervenspijn langs het drassige gazongras staat een grote waterplas Die wacht op wat zonneschijn D ‘avondwind…

proefden we weggekropen onder de rabarber rood werden we van kroten en oranje van wortelcaroteen we braken komkommers open en meloenen slurpten we leeg miss blanche lachte lief naar roy rogers in het nachthutje achter in de komkommerhof en daar haalde grote neef uit zijn colbert de kronkelende slang van mozes vader wandelde in de avondwind…

Dat zacht met je vlasblonde popje Speelt, je rein stemmetje kan nog niet schreien, 't Lacht nu en zingt in moederlijk verblijen Tederlijk voor popje een liedje, - je kopje Wiegt als een bloemetje, dat bij het glijen 's Avonds van de avondwind, 't zijige knopje Deint, en vleiende van de zon nog 'n dropje Krijgt van haar wijn, om welig te…

je hart gedrukt waarvoor je zorg moet dragen; en zorg dragen in gebed is een grote kracht in de duisternis van de aarde wonderlijk zijn Gods wegen waar liefde heerst geeft God zijn zegen de wereld is verhard de draden zijn verward het zonlicht schijnt de straten binnen en zag ik niet dat kind onder de treurwilg huilen in de avondwind…

Verlangend naar de avondwinden de nachtegaal die zijn hooglied zingt doorheen de hoge kruinen van de linden waar dichtbij het hart de rust weer vindt. Zoekend naar de Scheppershanden die zo groot, genieus en sterk en voelen Zijn nauwe, dichte banden al is Hij onzichtbaar aan ’t werk!…

als de lucht, Met dartel fluistren huppelt langs uw snaren; Zacht als het suizen van de goudgele airen, Wen de avondwind door 't golvend koren zucht.…

en fluisterd met heerlijke frisse klanken, als een dromerig en romantisch muziekstuk, blaast elke noot zacht door mijn haren, de koele avondwind.. terwijl ik mijn gezicht steeds naast je in de spiegel zie, verborgen, omdat ik wou dat jij bij mij was.…

Langzaam stappen door de zoele avondwind vader en moeder met kleine jongens voort. Peinzende bomen zuchten hun weemoedig woord; schaduwen strelen loom, de wandelaars gezind. Vriendelijke schemer, die kruiden mint, vindt blaadjes vol kracht, schept een geurig oord, wekt neuzen, terwijl hij ogen haast versmoort.…

En bij de dicht begraasde zoom Men plante een schaduwrijke boom, En bloemen, bont van kleuren; Ik heb de bloemen steeds bemind; En in de zoele avondwind Hoe zoet zijn bloemengeuren! En in der bomen kruin, hoe zacht, Geheimvol klinkt de liefdeklacht, De zang der nachtegalen!…

Hij praat visjes uit het water met verkreukelde verblinding neuscorsage wijst in avondwinden, dat staat buiten kijf Er moest een halfzacht ei getikt worden, maar helaas de man brak nog eerder, met het ijlen van de lucht.…

Teerkreunend ruisen van de avondwind, die langs de vlakte in zware weemoed glijdt... O melodie uit lang verleden tijd, waarvan ik zin noch woorden wedervind... O rust, o stilte, blauwige avonddoom! Doorzichtig ligt ge op verre velden neer... Zo schouwt mijn geest de beelden van weleer door 't wazig scheemren van een weke droom.…

Langs de wolken en de vlakte Ging de eenzame avondwind, En de heide, en de hemel, En mijn eigen hart was blind. Toen ging plots de hemel open - En een kleine plek van zon Dreef de wijde heide over, Als een dof-goud medaillon.…

vergleden uren tellen kan in 't spieg'lend oog van de pendule voor de duur van een fluistering, een ademtocht zingt de dood en plooit zijn zware mantel rond de broze schouders van de gaande mens windstil - getemperd staat de treurwilg toonloos aan de overzijde - vangt de toegeregen draperie haar stille wake aan bij 't luwen van de avondwind…

Dat schaduwen van enige ongeklede takken glinsteren en mooi meewuiven met een frisse avondwind terwijl het volle lichaam doorgaat als gloeiende, schitterende lamp en zich verbindt met het gerimpeld wateroppervlak, voel haar warmte kleven op huid.…

Hoe wolken van verscheidene tinten en tonen worden geschilderd op het canvas, een open hemel waar zij meedansen met de ritmisch in elkaar overlopende melodielijnen van avondwind, interactieve verbintenis vol beleving als het ware.…

Waar de heide te bloeien staat, -'k Wist geen woorden toen,- Bloeide er op mijn jong gelaat De éérste liefdezoen; Zachtjes over 't dorpekijn Zong wat avondwind: "Gauw zult ge vergeten zijn, Blond idylle-kind."…

geronk optrok lage boten met gekleurd licht en wiegende ballonnen een droom vederlicht over geblazen tussen de verwonderde oohs en aahs op lage pramen stonden mensen vreemd gekleed als maar op hun plaats stil te reiken naar een verbeelding hoe de tijd niet vergaat maar die gleed toch voorbij we voelden het aan het kouder wordend gras en de avondwind…

(alle meisjes leiden zonnige, kleine levens, de avondwind om elke zachte hoek, zuchtend om hen heen) witte troostmeisjes verschralen in rook, verharden permanent mijn trekken en ik denk over liefde, verlatenheid, geloof ik kijk naar de Noordzee, mijmer over alle parallelle werelden, onder het licht van deze zon en ergens moet perfectie…

Schaduwen vallen, losgelaten door een frisse avondwind, spookachtig zwevend over donkere akkers.…

Gedeund wen u beschijnt de rode morgen; gezucht wanneer de wind voorbij u zucht, gelijk die harpen in de avondwind die met der bomen lied hun klachte paren. En storremt zee en hemel rondom u, zing mee. En woedt rond u de wilde slag, kamp mede en sla de bardit in de wind.…

't Is geen dwarlende avondwind, Die door de blaadren streeft, Waardoor, met teder licht bespat, En tak en lover beeft; Gewis! 't zijn wreemlende Elvenscharen, Die door het dicht geboomte waren.…

Stond ik niet zelf in avondwind Vol hooigeur, daar, en zag ik niet dat kind Buiten de poort onder de beukenboomen? Ik twijfel...ging ze soms tusschen mijn droomen Mijn oog voorbij met scheemrend droomespel, Een slaapschaduw. Neen neen zij was het wel.…