Alle inzendingen over avontuur twijfels

Ik bezit een innerlijke kracht waarvan ik zelf geen weet heb een gedrevenheid zonder vragen die alle twijfel wegneemt. Ieder wezen is uniek in het leven dat het waagt geen verstand kan doorgronden hoe groot die overwinning is.…

Het lijdt geen twijfel dat een diep geloven bij elke lijder die de Heer hoog acht elk pijngevoel godswonderlijk verzacht. Dit vroom verdoven komt beslist van Boven. Op Goede Vrijdag gaan wij aan het Lijden dus voortaan heel wat minder aandacht wijden.…

De regen komt op me neer laat mij vergeten ik voel me vrij zak weg in extase alles stroomt weg uit me met de gulzige druppels ik voel me één ik voel geen angst geen aarzeling geen twijfel het klopt één met de regen met mezelf eindelijk voel ik mezelf leven…

Jij ging, Ik bleef, niemand weet waar ik met mijn gedachten zweef, Ik was aan het twijfelen, of Ik 'Ja' zou zeggen, 't is zo moeilijk om me erbij neer te leggen, Ik zal je missen, maar toch, hoe kon ik me toch zo vergissen?…

Pure schoonheid Ongekend, zo mooi Alsof ik zweef Over een helblauwe blauwe zee Met de roodste zonsondergang De zon die mijn huid prikkelt En het water zachtjes mijn vingers streelt Jij tilt mij Over mijn angsten en twijfels heen Jij tilt mij Naar onze oase van geluk…

Zijn twijfel had hem lang gebroken en zijn zelfvertrouwen was al jaren weggeglipt. Nu voelde hij zich gewaardeerd voor wie hij is. Tranen van geluk rolde over zijn wangen, tranen van blijdschap over zijn nieuwe baan.…

wie zegt dat hij alles weet geloof ik absoluut niet wie leeft blijft in beweging heen en weer geslingerd ik wantrouw dogmatici die krimpen tussen hun muren ieder wens ik vragen en twijfels het voorkomt opgeblazenheid waarheden hollen van hot naar her uiteindelijk wordt ieder stil .…

Momenten van geluk duren slechts seconden Voor je het weet is het weer voorbij Momenten van zwakte duren meer dan dat en komen steeds terug naderbij Gedachten komen en gaan Bepalen doel of zaaien twijfel Geluk dat maak je zelf met een beetje hulp van...wie zal 't zeggen…

kortstondig de kinderen die spelevaren op de vijver schoorvoetend gaat het volk voorbij een monitor toont iets afwijkends iemand zucht – kucht twee vrouwen twijfelen over de aankoop van een bundel 'steek je hand onder een bladzijde en je schrikt je ziet de poriën in je huid zó dun is het papier'…

heb mijn atelier aan huis met hoge ramen op het noorden witte muren stimuleren het gebruik van kleur op grote doeken ik kan het maagdelijk moment van exposeren niet doorbreken de twijfels zijn te groot om kunst aan het publiek te geven dwaal verwonderd langs mijn schilderijen zal ik me ooit van die angst kunnen bevrijden…

ik heb ze opgehangen de roze linten van je haar dat wanneer je de weg terug zoekt naar toen je alleen de linten hoeft te volgen zodat je daar zal komen waar jouw hart altijd al was verpand gerede twijfel ligt al even begraven daar waar helmgras wiegt in de snerpend koude wind…

mag ik de vreemde hand aanpakken woorden zeggen die ik goed bedoel maar anders voel de blik ontwijken van ogen die diep in mij kijken mag ik me zo laten gaan in mijn onzekerheid of even nog het voordeel van de twijfel geven ik draai me om heb ineens het land aan die ogen en de hand…

er deed zich een voorval voor bijgestaan door een gedachte ergens halverwege de verte en gedurende het kijken het aandachtspunt was een omcirkeling op de kaart weliswaar geen gesneden koek maar toch omvangrijk helder en torenhoog, dit was zonder twijfel te danken aan een geheugen zo elektronisch dat het werkelijkheid leek herhaling…

ik hoop maar zo ontzettend dat jij heel oplettend blijft ik weet ook dat hoop allang verankerd is wat ik ook mis het is altijd zeker weten dat jij naast me loopt en achter me staat me nooit verlaat ik twijfel of jij wel weet en niet vergeet dus zeg ik het nou ik ook van jou!…

Het café verkruimeld het schelle licht der zon Geen blijven of gaan van maan Stam staan in kroeg Twijfel zaaien tussen benen De krijger, heraut, Aan hem ode-…

ik kon niet langs het klassieke profiel van je gezicht waarvan het voorhoofd zijn afkomst al jaren wist in de neus en jukbeen partituur van voorgangers uit het eerste uur toch heb ook jij het avontuurlijk nomadische bloed en de onrust uit de volksverhuizingstijd waarin het leven zich op ruwe wijze presenteerde wat men…

Ik beleefde vele avonturen, samen met mijn vriendje Gijs, want het verbeelden van een wereld verborg veel getier en kindergekrijs. Uit kinderhanden vouwde ik dromen, die op het maanlicht glijdend, de pijn deden vergeten tot het ochtendgloren. Ik ontwaakte echter nooit op de maan.…

lippen proefden naar likeur haar lijfje voelde van fondant zij toonde slank fragiel elegant 's avonds tegen elf haar chauffeur vroeg 'zeer geachte jongeheer heeft u bezwaar of hartezeer als zij nu stapt in onz' voituur' knikte van 'k kom van goede manieren boog ingetogen teer lief goedertieren zij sprankeld' 'dank je voor 't avontuur…

Nog even is de straat van het gehucht voldoende voor zijn jonge zucht naar avontuur. Vlug kent hij de geluiden van elk uur. Achter de 'gelagen' zal hij later dwalen door de beemden tot de beide Neten. Op hete zomerdagen duikt hij met zijn kameraden -lenige dieren- joelend in de uitgespoelde bochten der rivieren.…

Dit jonge lijf vol jeudig vuur stortte zich in reis en avontuur. Nooit was er enig bezwaar tegen elk vermeend gevaar.. Ik genas van elk klein malheur zonder de hand van een docteur. De vrijheid van dit bonte leven werd uiteindelijk toch versneden. Helaas verscheen dit kort bericht: De dichter.. is erin gebleven...…

Zonnen wil hij vreten zich nestelen in haar cellen zonder de ogen te kwellen die zich branden op het netvlies, kind bij een kloppende rivier, verloren hart in de illusie van het avontuur, de aarde bewegen elk kwartier, te herontdekken bij elke slag, op te lossen in de mist van erbarmen, hoogtepunt van een drankgelag, verstijfd…

Ze is slechts een silhouet, duivels spel in avontuur, hierin werd ik overklast, recht door mij en puur in mijn gevoel gekrast, haar schaduw kleurt de graven wit, komt helder dichterbij, ik schilder mijn ruimte op het broze pallet van onstuimige eerbaarheid.…

In zijn blauwe kamerjas heeft hij om drie uur 's nachts hier niets te zoeken dus nu begint het avontuur. Zijn vingers tasten met een vertrouwd gebaar al in in zijn badstof zakken op zoek naar het bekende pakje.…

Wie zoekt niet, met groots allure, de mystiek van z’n avonturen, uit ervaring van verdriet en schijn? Noortje zoekt het kleine, verdiept zich in de echtheid van de mensen, richt zich op hun onontdekte schreden, intuïtieve treden naar niet bestaanbare mogelijkheden.…

na en zwaai vrolijk af, tot later als jouw gevolg zijn dagen telt, tel ik mijn zegeningen in een plas vol zilte druppels: parelend in wit en zwart luisterrijk als zon haar strepen trekt goedgemutst en goed gebekt bega ik thans mijn eerste fout, beseffend dat ik stout veel beter kleur beken maar ach het mag geen naam bezitten als avontuur…

Zovele avonturen had ik reeds beleefd... Met de herfst, het oogsten, het sprokkelen van hout om een mooi kampvuur aan te leggen liet ik nooit blijken hoe diep de stille liefde was; ik had alleen die éne mens tussen handen... die éne mens in het hart. Ik had gewacht tot de aankondiging, de beloning ...in de nadagen van onze levens.…

Een blauwe maan dwaalt eenzaam over nachtelijke velden de strandjutter vertelt zijn zeewaardige verhaal is het de herkenning die de projectie veroorzaakt of de projectie die de herkenning raakt over woeste golven merkwaardige helden avonturen in de nacht vrouwen met zalmneusjes mannen die lijken op Pinokkio bij de sloot zitten een paar…

Hoe vluchtig de dag ook strijkt langs pauzes die met bevroren snaren mijn vingers tillen naar de waardigheid die mij dreigend verlaat, hevel ik mijn gemoed in de zakken waarin ik mijn handen draag, leeg is het water van reflectie waar voorheen de wolken breiden en het avontuur begon ergens is het schattig, een verhaal dat kraait, een…

ogen domineerden een lang en slank postuur de stem was zacht en warm verleidelijk op avontuur handen wuifden woorden weg in een charmant gebaar terwijl je stem veelzeggend was een neusje in de wind gespeelde verontwaardiging het rechten van de schouders licht mokkend als een kind jij liet je tanden zien in het flitsend spel van…

Dan komen grijsverteld de verhalen waarin altijd hijzelf de hoofdrol speelt, vol avonturen uiteraard. Ja ja, knik ik. Soms valt hij stil, dan worden wit zijn knokkels op de leuning, hij hijgt, zijn ogen zoeken hulp, maar waar, bij wie.…