119 resultaten.
Twee-eenheid
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 125 Ik geloof
dat de ziel van ons leven
als een waardevol kleed is geweven
van ragfijne stof dat door gedachten
vanuit het hart gegeven
het samenzijn niet kon bederven
zo geloof ik
dat er zijwegen van de liefde bestaan
een kwestie van twee-eenheid
waar de één sterft, naar de hemel gaat
en de ander alleen achterlaat
met een hart vol liefde…
Wraak
gedicht
3.0 met 11 stemmen 12.554 Want ik wil met mijn dood op z'n minst het
plezier bederven
van een stuk of twintig administraties.
---------------------------------------
uit: Met een klank van hobo, 1980…
Nature morte
gedicht
4.0 met 1 stemmen 537 Stil leven is niet dood
de vruchten blijven altijd
kleuren en gloeien in het licht
druiven willen steeds geplukt
appels vragen om een beet
citroenen om een mes
maar de schedels om contemplatie
we zetten de tijd niet stil
het brood wordt gegeten
we zien de perzik bederven
of uitgezogen worden door een wesp
de dode wijfjesvink ligt op haar…
Ouder worden
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.061 Mijn moeder zei op een keer
Ik wil niet oud worden
Ik wil niet meer
Ik ga nog liever dood
Al die rimpels
Zò veel en zò groot
Haren verven voor een grijze pluk
Ik ben aan 't bederven
Is dit nou geluk?…
water is mooier dan ijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 838 wind heeft
vocht mij sijpelend gewroken
water is mooier dan ijs
in de hand van ontdooier
je wacht tot de nacht en
mijn breuk is dan je voltooier
in heldere maan
oogt de kou, zij vriest
in seconden de monden
die zeggen dat ik van je houd
gespleten ontwaak ik
en ruim snel de scherven
vandaag zal mijn bloem
jouw lente niet kunnen bederven…
Leeg
hartenkreet
3.0 met 25 stemmen 1.818 Ik wil je rust niet bederven en neem nu voor de laatste keer afscheid..
Vaarwel lieverd...…
Onafgemaakt sterven
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 2.507 Als een boom die wel de bloesems draagt
maar zijn vruchten ziet bederven
aan de takken reeds verwerven
zij de verrotting die het eind aandraagt.
Maar iedere dag voel ik mijn geschraagd
door te leven op de middellijn
die voert naar wat ik zou kunnen zijn,
of mijn voltooiing juist vertraagt
en van beloftes mij berooft.…
Van dom blondje tot Cosmogirl
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 2.305 verbaas me steeds als ik ga praten
de woorden stromen uit mijn mond
heb lang niet altijd in de gaten
hoe van het een het ander komt
ik kan het slechts met moeite laten
een levensechte kwebbelkont
het stoort me dan ook uitermate
maar goed ik ben nu eenmaal blond
dat haar mijn leven kon bederven
daar werd ik me toen van bewust
ik zal geen…
Geschonden groei
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 140 Uiteenvallen, vergaan en bederven
heeft zijn wijsheid, de scherven
die men samenvoegt, de grootheid
van versmolten delen, lijkt anders
dan ze samen waren, leidt tot een
nieuw geheel, gesnoeide echo’s
van vervallen koninkrijken, brengen
tijdperken van bloei en wat niet
meer is, gaat niet verloren, de kern
van de essentie te vergelijken…
Leven en dood
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 664 Die kan voor mij geen pret bederven.
Onsterflijk zal de dood me maken,
als al m'n lichaamsfuncties staken,
want na m'n dood kan 'k niet meer sterven.
Dan ben ik dood en dat is dat.
Perfecte rust wordt mij gegeven:
ik treur niet om het mooie leven,
dat ik op aarde heb gehad.…
Zonder tegenzin
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 206 Denkend aan slechts jou
zie ik wijsheid en liefde
Tijd van toen, nog steeds
tijd van nu
Wij denken zonder
tegenzin nooit te sterven
Sleutel van de Poort
ligt aan het eind van
die enorme regenboog
Palet van kleuren
Zompige aarde
zinkt zonder bederven
't licht van de zon
Daarentegen ben,
hoe je het ook wendt of keert,
jij zeer scherp…
Sinterklaasgehekel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 227 Al dat sombere gedoe van zogenaamde
volwassenen, die het Sinterklaasfeest
willen boycotten, stoort mij enorm, want
het zijn enkel dwaze ratten, die leuke
kinderfeesten willen bederven met wrang
gemiereneuk en absurd slavernijgezeik.…
Verdrinken in een meer van gedachten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 226 Oppervlakkige sprieten bederven mijn uitzicht terwijl ik zoek naar diepgewortelde strohalmen.
Aan de rand van het meer zit jij. Stevig geaard. Je ziet mij niet verdrinken.
Ik roep maar je hoort me niet. Hoe kan ik je bereiken?
Vechten tegen de stroom die maar blijft komen.…
Gekluisterd
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 522 De dood heeft me gestreeld,
ongeboren mijn roze huid beroerd,
verradend in mijn adem gezocht
naar een verleidelijk bederven.
In het vruchtwater van mijn zuurstof,
rimpelloos in mijn longen,
spreidt zich een blauwe ijswolk uit
van een bevroren sterven.…
Het stenen tijdperk
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 171 schoen voor zondag,
een groot zwijgen vulde ons
en over het asfalt klonk fanfare -
en weer anderen lachten met zo'n kunstgebit
van wie het hardste heeft gewerkt of droegen
hun testikels hoopvol op de wind,
want wie recht doet komt recht halen,
en dat lieten we bazuinen toen de wereld
open ging voor wat nog jong was
en pas later mocht bederven…
Herfst
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 601 De winter komt
Je gaat het merken
Het blad raakt stilaan weer de grond
Kortere dagen om te werken
Straks weer dampen uit mijn mond
Kan er steeds minder goed tegen
Bruin kleurt treurig heel het bos
Jas tevoorschijn, volop regen
Het maakt de gekte in me los
Ieder jaar als bladeren sterven
Regen geselt regenjas
Mijn humeur weer gaat bederven…
De dood
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.884 De dood is voor iedereen
Voor alles is een eind
Waarom is het dan gemeen
Dat je uiteindelijk wegkwijnt
Geen geintje over sterven
Want ooit zal je het merken
Zal het je leven bederven
Of misschien juist versterken
Het leven uit je ogen
In een fractie van de dag
Zomaar weggezogen
Net als je glimlach
Elke dag komt de dood
Bij ons op…
LEVENSWEG
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.778 Ons lichaam hoeft niet langer te bederven.
De biomedicus, die verontrust
genezing zoekt en zijn geweten sust,
manipuleert tot diep in onze nerven.
Maar als de tijd niet meer je voorhoofd kust,
zal ouderdom onzichtbaar rimpels kerven
en je herinneringen grijzer verven.…
Bloot zonder vleugels
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 488 barsten bederven
mijn zicht door het glas
breken die tunnel
vernietig de pas die
me scheidt van het leven
ik ben het spiegelen zat
vloekt naar het beeld
dat spontaan
de weerkaatsing kraakt
en mij in schaduw verlaat
weg alle spinsels en draden
die mij steeds weer verraden
stop de verzinsels
kom dichterbij ik warm me
voor het eerst…
Houdt de dief!
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 De stafleden zijn het ergste
ze doen hun werk maar half
spiedend naar de chef
en elkaar, om mee te waaien
als de wind draait
Ze letten op
hun carrière, wat goed is
voor hen heet goed
voor de zaak, ze houden stand
en zullen alles bederven
Al is het maar van horen zeggen
een goed verhaal kan niet stuk
Het steelt wat je hebben wilt
en…
Natuur
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 647 in een rij voorbij de rondweg
kale weiden aan de schaduwkant
de konijnen hollen langs de sluipweg
vogels zichtbaar van de onderkant
in mijn auto zie ik de natuur
als een film gewoonweg paraderen
tot gemaakte wereld declasseren
goede leefomgeving is heel duur
bloemen, dieren, heel veel soorten sterven
uit, straks kunnen wij niets meer bederven…
Windbuidel,
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 296 Soms opent zich de doos,
ontvangen van Pandora,
de wind ontsnapt uit haar
schoot, raast langs de
karkassen van de levenshoop,
een mager geluid omhult de
witte geraamtes, te dun bekleed
met een verse huid, laat het
aardse stof zich met andere
kleuren verven in de geuren
van de regenboog en het oude
bederven, blaast op de pijpen
van…
De tijd staat open
gedicht
2.0 met 20 stemmen 10.880 De tijd staat open, het hijgt aan weerszijden
of avond en donker elkander omarmen, het slaapt
dat het kraakt in de stokoude boomgaard, zwanger
van wanvruchten galappels wormen
in het huis het gemor van adem, van data
dat de nachtschade hangt aan zijn leven
dat de zaaier ontkiemt in zijn veldbed
dat de groene woorden als kersen bederven
bij…
TOEN EN NU
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 266 Mijn leven zal dat niet bederven.
Ik pik wat ik kan krijgen: de krenten uit de pap.
Ik zal mij veel rijkdom verwerven!
Toen ik ouder werd wist ik: Het ging anders dan ik dacht
Om intens gelukkig te kunnen leven.
Veel van wat ik vroeger had bedacht
Had ik intussen opgegeven.…
Bestemming Onbekend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Het is een droommiddag
het is zo heerlijk stil en vredig
geen ander mens
kan deze stemming nog bederven
en de fles is heel erg ledig
Ik moet nog naar het onbekende reiken
zowel gerechtigd als veroordeeld
tot het zijn met mijn gelijken
zonder vroegtijdig te bezwijken
Misschien kan ik nog reizen
en geeft het onbekend terrein
van vreemde…
LANDSCHAP EN WERK
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 51 Ongehinderd,
zonder iets te bederven,
gaat het venijn voort
door de dichte pijpleiding
naar de stad der nijverheid.
Schone wildernis,
sterk en tegelijk kwetsbaar;
ondergrondse weg
voor scherpe fabrieksvoeding
eerbiedigen elkaar hier.…
ARS MORIENDI
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.790 Van de vrienden die ik heb begraven
wier geluk weigerde af te glijden,
verbaas ik, gezeten bij hun graven,
mij over hun aller angst te sterven
-een troost voor mij voor ik bezwijk;
dat doodgaan voorspoed kan bederven
geeft van mijn conclusie blijk:
waar je ook om liep te dolen
of wie je waar ook om beminde,
de kunst die sterven heet ligt…
vaarwel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 206 Ik ben helaas aan het sterven
Alles aan mijn lijf is aan het bederven.
Ik lig hier op de grond
Met water in mijn mond
Mijn huid schilfert af
Je ziet mijn aders van mijn lijf.…
dronken van liefde
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 336 vele rimpels geleden
jij en ik, een gelukkig paar,
wat was de wereld tevreden
op stap met wat vrienden,
een dagelijks tafereel
we dansten en lachten
en speelden toneel
we renden door bossen,
beklommen steile rotsen,
kampeerden in tenten
of in donkere grotten
niets of niemand op dat moment
kon die vurige hartstocht bederven,
onze wil…
Drenkeling
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 3.461 Terwijl zij de netten uitwerpt
in een wolk van schuimspatten
krijst de drenkeling en hijst zich aan boord,
In de diepte een verzonken stad
onder wuivend wier,
een mossig koord leidt naar het schip
gekraakt in een donderslag
Nu rest er vermolmd hout,
groeien er koralen op de mast,
de oeroude glorie ligt aan scherven
terwijl zijn tranen bederven…