inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 25.198):

Bloot zonder vleugels

barsten bederven
mijn zicht door het glas
breken die tunnel
vernietig de pas die
me scheidt van het leven

ik ben het spiegelen zat
vloekt naar het beeld
dat spontaan
de weerkaatsing kraakt
en mij in schaduw verlaat

weg alle spinsels en draden
die mij steeds weer verraden
stop de verzinsels
kom dichterbij ik warm me
voor het eerst in mijn leven

kaal zonder kleur
bloot zonder vleugels
ontvang ik de zon
voel ik zijn stralen nooit
zal ik ooit meer verdwalen


Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/

Schrijver: wil melker, 30 maart 2009


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 488

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Quicksilver
Datum:
30 maart 2009
Email:
dvdvthhotmail.com
Heerlijk bloot zonder vleugels, zou ik niet willen verdwalen, maar mij toch laten verwarmen aan de zonnestralen! Heel mooi geschreven, graag gelezen

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)