Alle inzendingen over bedwelming

Een bedwelmende oostenwind blaast zijn hypnotiserende gedachten langs koele rotsen en wuivende olijfbomen. Meeuwen verliezen zich in beeldende wolken vormende een stoet van witte vergezichten. In de verte zinkt de zon in zee, in nacht, in andere handen. En de regen, zij valt met regelmatige tred op het ritme van haar hart.…

Bedwelmende weelde als een handreiking voor de zon. Het landschap aarzelt onder haar gesternte, spiegelt hoop voor verlangende levens. Ze waakt voor de geduldige lezer gaat onder als de dag voor de nacht vlucht. Een deken voor je wensen om in te wonen, om in weg te kruipen. Verlossing is nabij.…

En dan val ik weer als een blok voor haar charmes voorbij sneeuwklok tussen helleborus en krokus stort ik mij in dit bedwelmend genot van kleuren verlies mezelf in een wervelend bloesemballet waarmee de toon is gezet van groene velden en blauwe hemels en uren die blijven duren alsof dit nooit meer over gaat...…

liefde is een vlinder die jouw bezoekt als een bloem en om haar niet te verliezen zul je altijd je best moeten blijven doen schenk haar je mooiste kleuren en de heerlijkste geuren bedwelmend en intens zoet dat is het enige wat je er voor doen moet elke dag weer en dan komt de liefde die vlinder heet voor je het weet terug…

Wat ik zie is wat ik wil je ogen die kijken, dwars door me heen ze zeggen veel wat ik zie is wat ik wil je mond die spreekt, die lacht die de pijn verzacht wat ik zie is wat ik wil je woorden die mn hoofd doen denken me alles doen vergeten en bedwelmen wat ik zie is wat ik wil jezelf in heel eigen persoon niet veel franjes, speciaal…

Medusa Madonna Mooie Milde Magnifieke Mond Bedwelmende Barokke Blanke Balsemieke Borst Vragend Vol verlangen Vreugdevol Verheven Venusheuvel Verlokkend Vrouw Zinnelijke Zoete Zachte Zilte Zijden Zee Kussen Strelen Voelen Proeven Vieren Vrouwzijn Van ons Twee…

Bedwelmend rankte de winde naar zijn gezicht. Hij ijlde over welvende zomervelden. Onbegrijpelijk brandden de tranen in zijn keel. Hij droomde van wouden en wolken. Vanwaar de wind en zou de zon zo purper elders schijnen, blikten zijn ogen langs het waaien der bomen.…

Kleed mij met het loof der liefde focus op mijn zachte span Alles draait om lichte kernen raakt door tover in de ban Jij geleidt mijn zielenstralen langs de slingers van de tijd Klink mij vast aan jouw bedwelming droom mij als een tastbaar feit Kunstwerk: ' De gevangene van de Maankoning ', 2012 Kunstenaar: Irmlinda…

tranen druppelen in het zand ze roepen mij stil te staan ze druipen waar ze blijven glijden daar bedwelmen mijn vergeven huid die innig vraagt naar tedere momenten van ons samen zijn tranen fluisteren de dagen de klanken meedogenloos vertel mij hoe ik kringen in water moet buigen geef mij hoe ik mijn stroom moet stoppen…

Blauwe bedwelmingen dingen naar sereniteit. De nacht knielt voor het kalme water. Er ligt rust voor anker. Schuimwolken dromen, stromen voorbij. De zee opent haar mond, laat mij zachtjes binnenkomen en op de bodem vind ik een woordenschat. Ik schrijf water tot het trilt in het diepste wezen van het woord: melodie.…

hij schreef er al zovele verbond een hand met een dans met fleurige bedwelming de schrijver aan de rol is aan zijn eind hij betwijfelt de wereld die hem het dierbaarst is en denkt in eigen zinnen gewoon het zijne ervan hij loopt rechtop, dat is de waarhied van een mens en zoekt de liefde eeuwig misschien tot morgen, maar dan verlaat…

Oh die liefde, als kind te spelen dat ik onder het hart zal dragen, we zullen er samen van eten om aan ieder te verdelen, ook als zon en maan hun baan zullen vertragen, tot aan diepste kleuren van Eros fluit door een zoete dood getroffen, spreekt z’n mythische voorspelling uit, steekt al het verlangen in bedwelmende tonen tot hij z'n…

ik schijn maan op je goudblonde haar zij is in haar laatste kwartier pluk stralende sterren en twinkel het licht in je groen blauwe ogen jij ademt bloemen wijst mij hun kleuren in bedwelmende geuren in het kwijnend licht van de dalende zon kus ik teder je bloedrode mond jij bent mijn hemel en ik jouw heelal onze liefde gedijt…

Golven vocht druipen langs ons gezicht geuren vermengend als beesten bijtend kwijlend in liefde verzengend Elkander berijdend stotende gelijk in ritmisch harmonie Soenda muziek kling klong op de achtergrond Zo heerlijk doch zo prikkelbaar als de durian gekliefd en verslonden penetrant en bitterzoet in het midden van bedwelmende…

De hemel draait bedwelmend rond terwijl ik me vergaap aan stralend blauw en zomerroes verpakt in blond al fietsend door de morgendauw Haar lokken zweven in de wind overspoelt het landschap met een lach zo speels onschuldig als een kind tegelijkertijd betoverend compleet van slag Al slippend, verloren in een laatste bocht onbewust van noodlot…

Ver weg het bedwelmend bruisen Van de zee: haar vage geluiden Eentonig, versmelt met het ruisen Van het bloed, zo warm en duister. In het duistren en het ruisen Een buigend mens, arm en donker... Op een heuvel stonden drie kruisen. Gij leed daar, ik weende er onder.…

Ver weg het bedwelmend bruisen Van de zee: haar vage geluiden Eentonig, versmelt met het ruisen Van het bloed, zo warm en duister. In het duisteren en het ruisen Een buigend mens, arm en donker... Op een heuvel stonden drie kruisen. Gij leed daar, ik weende er onder.…

de verleiding het venster uit te stappen is soms niet te bedwingen zij bedwelmen mij, lokken maar ik weet dat wanneer die stap gezet terugkomst naar het heden onmogelijk is……

De recitatie als je die eens hoort van de Koran is een bedwelming de oproep tot gebed in de zinderende hitte van een woestijnstad alles in woorden die niet te verstaan zijn maar het bloed begint te stromen en fris staat men weer op in de allervroegste ochtend en kijk naar iedereen die naar de moskee gaat vergeet evengoed…

op zoek naar jou gezicht, volkomend overweldigend ogen te kort om je ten volle te zien je charme achter de sluiers, bedwelmend door jou zoet geurende adem, als de ochtendwind die over mijn stille tuin neerdaalt mijn ziel jubelt van extase, zintuigen slaan op hol in de schaduw van de hartstocht smacht de liefde, het laat me mezelf verliezen…

Bedwelm het leven met jouw geuren In zoetgevooisde kleuren Draag ze in je haren Ga vrolijkheid vergaren Zwaai met bloemen uit de trein Vriendschap kan zo puur en natuurlijk zijn Wees de bloem in ieders hart Met een knipoog die met je hele leven spart Vul elkaar aan met levenspracht Waardoor het hart liefde lacht Natuur zal een vredige…

die in een boog van verrukking elkaar herkenden de welving van je lippen deed me blozen als een puber je hand zocht die van mij een sensueel spel van vingers erogene zône hypnotiserende blik laat me niet los dichter, nog dichterbij hartstocht bedwelmend proevend van elkaar hongerend naar meer voerden onze lijven het hoogste woord…

plukte kleine asters van je graf en wreef ze eindeloos tot aardebrokken voor plantentuinen volgend jaar, misschien wurgde ik met blote handen zelfs een tijger nam hem zijn bloed tot maan opnieuw het woud en ook de dalen vulde en uit elk lijk heimelijk de adem roofde ’k vermengde als met slagersvuist de ingrediënten in een zee van vuur bedwelmende…

Rijkelijk gekleurde bloesem en haar florissante vleugen van een bedwelmende zoetheid. het is een natuurlijk parfum Deze kleurenregen van groen, door de zon zo zorgvuldig gegraveerd op het dak van dit bos. Het frisse, het jonge, ieder jaar weer, zo wonderlijk ontsproten uit de zwaarbevochten bevrijding van de kilte van de kou.…

Hij ventte het ruwe tarwebrood langs elke deur in een roes van bedwelmende tarwegeur.…

Eigenlijk leun ik in je armen staan we in het leven als een boom uit de kroon schieten wortels uit schaduw - volle monden, met jaarringen verbonden, genieten we van deze rijpe vrucht, waarvan de levenssappen overgaan in een bedwelmende zucht, verkoelen we de mossen met de kracht van blote voeten, gedanst door elfenkinderen in de…

Een rijkelijk gekleurde bloesem geurt stralend in de zon de florissante vleugen van een bedwelmende zoetheid. Het is een natuurlijk parfum! De kleurenregen van groen, door de zon gegraveerd op het dak van dit bos.…

adem de vadem op zee lengte na lengte ellenlang het is er zo dun ziltig maar vrij van elk mengen van de mensenzee en het diepe spoorloos op vingers van zout ik wou dat je daar bodemloos kon vallen in een bedwelmend bedaren en gewichtsloos zweven op de nevel mezelf ontrukken van boven en onder maar ook weer wil ik er niet eeuwig blijven…

jouw hoofd, je geeft je lijf over aan mijn armen je glimlacht met volle lippen maar je ogen breken zacht in een onontkoombare laatste dans en dan ontglip je aan mijn grip ik heb je teder terneer gelegd leven geblazen in je mond, verslagen bonzend een ritme in jouw hart die eerste dans herinner ik mij nog wel lokkende blonde lokken, bedwelmend…

En hoe'k al zoekend naar de juiste woorden in duistere dagen, in voor-en tegenspoed haar voor mijn bedwelmende liefde heb behoed hoewel ze al meteen mijn liefde smoorde. Zo zit ik hier bedwelmd en wel door liefde, door herinneringen eindeloze beslommeringen.…