2849 resultaten.
Op die berg
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.004 Op de berg, werd zij herdacht
die hoge berg, zorgde voor een diep dal
op die berg gebeurde iets
wat geen mens verwoorden zal
Op de hoogte waar een jaar terug
haar as verstrooid werd, wat ging het vlug
werd zij herdacht men legde een roos
’t was die plek, die ze bij leven uitkoos
om als laatste te mogen vertoeven
Op die berg, die hoge berg…
Onderdaan
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 462 In het bergrijk,
waar de seizoenen overheersen
en de horizon
minuut na minuut
zo majestueus verkleurt
daar vervagen grenzen
van tijd van ruimte
Daar leidt het licht
een gebroken bestaan
Daar ontkiemen vergezichten
mysterieus in nevelen verhuld
een adellijke gloed
van zon en van maan
In dit biotoop
van onvergankelijkheid
is de mens…
De besneeuwde berg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 Iedere nacht
Naast je in bed, afzijdig
Omringd door slaap
Zie ik de besneeuwde berg
Van het grote verdwijnen.…
De berg weg
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 156 En bij de zevende verliest de weg zijn vaart
om rustig uit te lopen in de vlakte
waarboven de berg
zich torenend verheft
met op de kam
een auto
die in het niets
verdwijnt.…
waterloop
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 331 Kabbelende beek,
haar verval door zon gestreeld:
ultiem klatergoud.…
Krokodillen.
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 363 Wat met zo’n grote bek,
Sta je echt voor gek,
Als je niet weet wat je zou willen.…
AAN ENE BEEK
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.291 Ik juichte in de armen van een gade,
Ik treurde hooploos op haar graf!
Nu dool ik langs uw oever henen,
En droom 't verleden, dat nog vleit.
'k Ontwaak en alles is verdwenen,
En 'k sidder in mijne eenzaamheid.
Vol zielrust, maar weemoedig tevens,
Volg ik uw rolling na en ween;
En al de vreugd en smart mijns levens
Vliên zachtjes met uw golfjes…
Kleine zielen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Die alles beter
Weten dan jij het
Ooit zult weten -
Die niet luisteren
Maar meteen hun eigen
Debiele waarheid
Door je heen zullen
Schreeuwen -
Zij zullen oordelen spuwen
Gegrond op minder dan niets -
Kleine zielen,
Grote monden,
Kleingeestigen zijn zij
Met grote ronde
Scheuren waar de
Domheid als kwijl
Uit hun bekken…
Leuvenum
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 130 Het water in de beek
is helder en bijna vlak.
En tussen het wuivende hoge riet
ligt een half verdorde tak.
Er hangt een geur van dier en gras,
als je op het klaphek zit.
En de wilde trotse bloemen
kleuren van violet naar hemels wit.
Voorjaarszon filterend
door varens en berkenblad.…
Bergen, 1971
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 334 Met wankele benen
van de dronken boot
nog zonder een plek
om te verblijven
In kou en regen
van haven naar stad
vluchten naar het museum
de warmte van de kunst
Zalen met schilderijen van Munch
Wij kenden niet eens zijn naam
wisten wij veel…
van hem, dè Noorse schilder
van het licht en het duister
van die eeuwige schreeuw…
Kabaal
snelsonnet
4.0 met 12 stemmen 242 De vroege zon zendt, als de dag gaat krieken,
haar stralen naar het dal als ochtendgroet.
En ’s middags stuurt ze met een roze gloed
een teer adé aan de besneeuwde pieken.
Ik kijk om 8 uur naar het nieuws, verbaasd
naar hoe het in de mensenwereld raast.…
Zeventien
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.479 Het water langs de bergen,
drankjes en een feest.
De vakantie was bijzonder
maar de details nog het meest.
Een bijzondermooie jongen
langs de stroming van een beek.
Dat waren mooie dingen
waarvoor ik haast bezweek.
Ik wilde alles zuiver,
warme handen en een zoen.
In mijn allermooiste dromen
wil ik het ooit nog overdoen.…
Ik neem genoegen met
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 86 uit alle toekomst weg
En wordt geschrapt uit alle weten
Voorgoed begraven in vergeten
Kaf in het kaf
Als bergen weggesleten…
Zwartsneppers
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 274 Ze stappen rond op stijve poten
pluimage glad gestreken,
koppen in de nek, korte snavels
qua volume grote bek.
Zij pronken met de mooiste veren,
geen die hun zangkunst evenaart
of aan superioriteit kan tippen.
Ik zie hen gretig pikken
naar malse prooien in het gras.
Ze jatten al wat glanst en bergen
dat in bescheten nesten.…
De weg van het leven, is geplaveid met obstakels.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 373 Soms kuilen, soms heuvels en bergen wellicht.
Niet er omheen of ontwijken toont je ware gezicht.
Neem soepel die hordes en ga soms op je bek.
Vaak zijn er emoties, dat is ook niet gek.
Zet door tot het einde niet wetend waarheen.
In het bijzijn van anderen ben jij nooit alleen.
Geluk zal je deel zijn en met pech ook verdriet.…
Zuchtje wind
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 89 Dat zal ze je altijd blijven geven
van boom tot berg van beek tot zee.…
Lethargie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 66 dromen
over tedere nimfen en eeuwige jeugd
maar de weerwolf is er ook
en ik slaap deze nacht in zijn bek
terwijl zijn tong mij toedekt
Cupido heeft zichzelf in zijn eigen hart geschoten
en zwijgt voortaan.…
Gebaren
gedicht
2.0 met 20 stemmen 11.183 Woorden ruisen
in de golfstroom van haar lippen,
de draaiingen van haar handen
beschrijven
wat onzegbaar is.
En elke uiting
legt een andere waarheid bloot.
Haar gebaren wankelen,
keren zich
tegen wat zij denkt.
Spreken van oker, van jasmijn
en fluisteren haar stil verlangen.
Weifelend zoekend
tussen denken en voelen
tast zij naar haar…
Verenpracht
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.056 Er klinkt plots in de tuin geluid,
Luid, luider, en dan het luidst,
Twee vogels gaan er wild tekeer,
Ik ga naar buiten; "Is het nu uit?".
Ze tjilpen, vechten alsmaar door,
Een takje, daarom gaat de strijd,
En dat tussen al die bomen,
Maar mijn verzoek, krijgt geen gehoor.
Na lang gefladder, en wild gefluit,
Toont zich de winnaar fier,…
Toen alles Vergetel bleek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 489 van de beek
naar een bleke stervende vis te staren
en later hing er een toekomstbeeld
ondersteboven aan de waslijn
een trillend wapperend zwaktebod
een vlaggeschip in een olievlek…
Een berg te veel
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 1.383 Het dal kijkt hem vragend aan
want de finish
zwijgt.
Afstappen is een woord
gekleurd met de tijdloze schaamte
die doet vluchten naar een uitgang waar niets meer wacht.
Doorgaan is geloven en lijden
want de zon
brandt elke schaduw op de tijd die overblijft.
En de top is
een vloek die
niet rust
voor hem,…
HAAR EN TE BERGE
snelsonnet
4.0 met 14 stemmen 1.103 “Een tegenligger ! Méér naar rechts ! Pas op!
Kijk uit! Een bocht ! Je rijdt te hard !” Ik snauw
die woorden bits en bitter tot mijn vrouw,
’t is onterecht, ik wéét het, maar ik tob.
Het maakt niet uit: Alp, Pyrenee, Vogees;
zij rijdt perfect, maar ik heb hoogtevrees.…
de Bergen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 212 De zon schijnt zijn mooiste stralen te willen delen
met een prachtige helling van het bergmassief,
dat bedekt met alpenroos en een verdwaalde madelief
een aanblik biedt om het oog te strelen.
Verderop slingeren paden zich als als grote lussen
om de hoge en majestueuze wanden,
terwijl hun toppen en met sneeuw bedekte wanden
de hemel bijna kussen…
Bergen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 116 Bergen die reiken naar
de sterren en maan.…
De berg
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 283 ik was hard voor mijn hart
liet niet toe wat eigenlijk voor mij was
de rots is weg en mij hart is mee gegaan
naar een plek van hoop,geloof en liefde
zie je die berg daar?
daar ben ik vanaf gegaan…
Bergen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 231 Hier hangen geur en kleur nog altijd onder bomen
die als een ereboog staan aan de Eeuwigelaan.
Kunstzinnig volk was hierlangs bij elkaar gekomen.
Een nieuwe stroming was ontstaan.
Men zag het prachtig licht, een sprekend vergezicht
en liet zijn werken na, beelden, literatuur.
Sophie Perk* heeft hier - piepjong - voor het eerst gedicht
al was…
Bergen
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.878 Nu zien de grote bergen op mij neder.
Ze zijn verwonderd, dat ik al zo lang
Alleen geklommen ben, en half nieuwsgierig,
Half spelend volgt hun oog mijn trage gang.
Nu zien de bergen goedig op mij neder,
Terwijl ik altijd verder, rusteloos
Naar boven klauter naar hun kale toppen.…
Berg Je Maar
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 136 bergen zijn de steenpuisten
van Moeder Aarde
kraters en kloven
de littekens die ze
vaak achterlaten
Als ze op uitbarsten staan
berg je dan maar probeer
mogelijk de magma en lava
uit de weg te gaan
lukt dit niet dan wordt je
misschien ooit eens opgegraven
vanonder puimsteen en as
zoals het lot ook eens Pompeii beschoren was…
De berg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Onverstoorbaar in de zon
staat de berg te zijn, te zijn
Wolken ontvangen, en hagel, sneeuw
hun bruisende en kolkende vertrek
aan zijn voeten, de kinderdrukte
en de puberherrie van water
dat zich warm speelt
in een ingebed avontuur
En op de berg sta ik
te zijn, te zijn
De zon ontvangen, ervaringen
en nachtgedachten, oud worden…
Waterkringloop
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 93 via beek en rivier
naar de zee van zout, waarin
een reus moeizaam ademhaalt
eens wakker wordt als een Titaan
zijn aardse ketenen breekt…