Netgedichten

netgedicht (nr. 79.867):

Ik neem genoegen met

Ik neem genoegen met het korter durend graf
Van die nog leven en wellicht
Al waait de wind
Het eeuwig nieuwe kaf in hun gezicht
Een laatste keer zich wenden
Naar nevels op het groene land het nieuwe licht
De eeuwig klare beek uit het gedicht
Om mij al ziende vager uit te zenden

Ik accepteer ik zak eens
Als ook de bodem hen omarmt
Voorgoed uit alle toekomst weg
En wordt geschrapt uit alle weten
Voorgoed begraven in vergeten
Kaf in het kaf
Als bergen weggesleten