Alle inzendingen over begrepen

Begrepen of onbegrepen, worden zij geboren, mijn engelen leiden een eigen leven.…

mijn woorden werden begrepen ik had alles mee. zelfs niet bestreden geen tegenwoord, geen nee. maar als je ze begrijpt, en waardeert, meer dan een ander. gaat het dan niet te simpel dat ik zomaar iets verander..…

Ik heb mijn dromen verdronken onze idealen weggesleept de horizon uitgeveegd Ik heb je gelezen gehoord en begrepen mijn hoofd opnieuw geleegd. Uit: Gekken hebben altijd gelijk.…

toch ontstond er twijfel wantrouwen groeide aan de boom die zijn wortels onder haar voeten had gevestigd zij brak een tak nam een blad las de nerf en begreep…

De reisleidster was flitsmoe en had ook nooit van ehbo begrepen.…

Je vroeg misschien het tegenovergestelde van wat aan jou gegeven begreep waarschijnlijk niets van hoe te voelen door mij ging weg zonder iets te zeggen voegde slechts vragen aan de ik voorbij.…

Begrepen?…

de boom vertelde haar van eeuwenoude verhalen ze keek ze las ze begreep dat zijn stam een oude was ze bewonderde zijn groeien het fluisteren begon toen zij zich tegen zijn oude bast aan vlijde…

Verdrietig en begrepen hun liefde uitgepraat. Herinneringen opgeslagen zijn ze verder dan ik was.…

ondanks mijn leeftijd begreep ik dat je moest gaan zie nog je tranen vallen op koffers ooit gevuld met geluk de deur die dichtsloeg met een klap die ik nooit meer te bovenkwam…

Eén welgemikt schot Bracht hem tot zwijgen, Blijkbaar had iemand Zijn leiderschap begrepen.…

Om van te leren een dag in mistige lanen, met omhaal verzonnen regeren Geenzins begrepen de letterdwang op de steen geschreven "sta op, schavuiten" Stem lijst één!…

“Ik ben te dik en naar ik heb begrepen Rekent daarom uw luchtvaartmaatschappij Er voor mijn ticket extra euro’s bij, Een toeslag die u echter weg kunt strepen Omdat ik met mijn echtgenote ga; Die heeft gelukkig anorexia.”…

en zo besloot ze haar afhankelijkheidsschoenen uit te trekken zette zij zichzelf heel even bij de pakken neer tot zij begreep opstond haar ziel onder haar arm nam en het leven tegemoet liep…

Vandaar dat hier succesvol wordt gepaard, Chinezen hebben daar niks van begrepen. Wordt met succes het ouderschap herhaald, Dan moet er bijslag aan de staat betaald.…

trieste eenzame gevoelens en er stierf een ik in jou op een koude winterdag je werd weer terug geworpen in verdriet zonder dat iemand je ooit echt had begrepen of de moeite had genomen je beter te leren kennen tijdens een mooie lentedag toen je flirtte met de regen.…

- de jonge vrouw begreep dat zij nu over de tong zou gaan ze realiseerde zich : dit is het werk van hen die van huis naar huis gaan om andermans dingen te vertellen een beetje waarheid vaak regelrechte leugens dát verdeelt een buurt…

Ruud Lubbers knijpt de meisjes van kantoor, Zo heb ik uit de media begrepen, En als hij ze hardhandig heeft geknepen Dan slaan ze in de kortste keren door. Die fijne kneepjes van het martelvak Kan men dus goed gebruiken in Irak.…

Ik weet nog dat je mijn hand pakte en hoe zwaar die werd stenen dragen was ik niet gewend waarom, vroeg ik me af maar zweeg de last tot meer pas toen je verder liep begreep ik het je tred was lichter…

Ik wou een verbintenis zonder mij hij voelde zich verbonden ging en nam mij mee nu ik mijzelf verloren heb het daglicht niet voor handen is scheur ik het donker uit mijn zien en mijn gezicht verbleekt ik had de liefde niet begrepen…

je tipt in vingerspitsgevoel ik weet wat je bedoelt kom druk maar door begrijp ook wat je voelt de buitenkant heeft nooit een zachte hand begrepen maar onderhuids is er nog leven dat onder liefdevolle vingers woelt…

De kraan gaat dicht en de wereld gaat open vertwijfelde benen dragen hun lot De wereld waarin dat lot werd begrepen die zit weer voor enige uren op slot…

Doof omdat er niets gehoord wordt en stom, omdat er niets begrepen wordt? Toch triest dat zelfs gebarentaal hier niets meer uitrichten kan!…

Woorden in de laatste puzzel die ik zoek vragen mij wie ik ben geworden na de puzzels die ik niet begreep en wilde maken toen momenten niet meer vroegen waarom ik nog wilde wachten op woorden die niet willen veranderen als ik blijf puzzelen…

Vandaag zei jij Heel zachtjes In mijn oor Dat het leven Zo nu en dan Iedereen ontglipt Dat het lot bestaat Alleen vertikken mensen Om te wachten Ik begreep het Doch desondanks Kuste ik je teder vaarwel…

omdat ik niet mijn eigen invloed zal zijn mijn strekking steeds een bedenking is geweest ik niet begrepen heb wat mij naar deze onbegrepen plaats heeft toegejaagd ik niet mijzelf doorgronden kan als strevend te bevatten lag ik op mijn rug en zag een onbeweeglijk hemelgewelf daarom ben ik vrij…..…

en weer ontstond uit de nacht de dag de zon stond op haar strepen ik ondervond dat alles mag met mijn zotte kop, maar ik had dat niet begrepen het gaat zo vlug, ik wil de dag terug doch haar kleurenpracht is weg, gevallen voor de nacht…

Woorden vormden een zin die was uitgesproken uit bezorgdheid maar verkeerd werd ontvangen en begrepen. Onmacht als de woorden niet goed worden aangevoeld voel nu pijn diep van binnen om die ene goed bedoelde zin.…

Maar achteraf stelde ik vast Dat ik het verkeerd had begrepen. Over liefde heb ik ooit eens, één gedicht geschreven. Maar de overige tijd, Voelde ik mij wel bedreven.…

Toen ik het begrepen had Dacht ik aan ontmoeten Dan hadden we minder stress Door al dat verplichte moeten.…