Zonder mij
Ik wou een verbintenis zonder mij
hij voelde zich verbonden
ging en nam mij mee
nu ik mijzelf verloren heb
het daglicht niet voor handen is
scheur ik het donker uit mijn zien
en mijn gezicht verbleekt
ik had de liefde niet begrepen
Geplaatst in de categorie: liefde
Wat een schoonheid van een zin, waarmee je bovendien het gedicht laat kantelen en de liefde de plaats geeft die haar toekomt. Een prachtig liefdesgedicht Inte, dat vijf sterren meer dan waard is.
dooft bij een laatste groet.
Mooi Inte.