Alle inzendingen over bekende Nederlanders

woeste struiken draaft een lichtbruin dier springt soms ruisend op in zijn witte rugvlekken glanst de gedachte aan tamme medeschepsels binnen de omheinde stadskamp de snuivende hertenneus van grauwe natte beeldhouwklei vol verkenningsdrift en de fijne scherpe hoeven bijltjes die de weg banen door dichte takkenwirwar schenken het bekende…

toen wij elkaar ontmoetten sprak verbazing boekdelen immers, herkenning roept geen vragen op, maar wel, waar was jij al die tijd die plots niet meer verloren leek een litanie aan woorden voorbij een oogwenk voldoet nu een glimlach oogt bekend en een enkel woord schenkt vertrouwen wij sloegen een fase over berustend in wat niet kan zijn…

geen uitgekauwd patroon ik wil het voetbal zien waarvan ik droom de fabuleuze trap een tackel die net mag de dieptepass in het zwarte gat niet het bekende raderen het oeverloos vergaderen tijdens het schuiven van de bal geef haar een eindeloze knal zodat de lat in tweeën breekt nadat de scheids het doelpunt geeft speel niet als…

Tweede Kamerlid Jesse Klaver, bekend van zijn eikeltjespyjama (zie Coenraedts snelsonnet van vandaag) wil jaarlijks een kwart procent van het BBP reserveren voor militaire steun aan Oekraïne ... ____________________________________ Het zijn de kernen van die sterke eiken Als querk symbool voor stabiel leiderschap Moreel en krachtig - nee, ik…

Een Huis moet stevig zijn, dat is bekend om de Bewoners zekerheid te bieden opdat hun streven rust op een solide maar tegelijk flexibel fundament Er is een tuin, en er is stromend water er is verwarming, er is licht en lucht je vindt er voedsel en veel reisgenoten Je kiest je eigen rol in dit Theater je regelt zelf de hoogte van je vlucht…

Nederlands kroonprins verlangt naar iemand voor heel het leven vele meisjes begeren hem hij verstaat de kunst van vrouwen bekoren maar de goede vriendinnen schuwen de lichtstralen die koninklijk bestaan doorpriemen met een glans vol harde verkenningsdrift zij verkiezen de zachte zoele schaduw binnen de dichte struiken van minder bekend-zijn…

ontmoette warm de zon in blauw langs witte wolken haar stralen gaven licht voor even weer het zomerse gezicht ik spon een web om jou te vangen onzichtbaar in wat schaduw neer gehangen je landde in bekend oranjegeel en spon geen draad te veel je daagde uit ik hoekte nog mijn trekdraad vol met dromen maar jij hebt mij genomen…

Uit menig oog kwam in de stoet Op Driehuis Westerveld Een krokodillentranenvloed Want men dacht aan zijn geld Er werd gesproken bij de kist Zij stonden in de rij En niemand kende zeer beslist Een beter mens dan hij Gesloten nog het testament De inhoud daardoor niet bekend Zodoende bracht men enkel hulde Terwijl de hebzucht alom brulde…

Tevoorschijn zijn ze weer gekomen als insluipers in een donkere nacht zoekend naar alle zwakke plekken in kostbaarheden van het vertrouwde o machteloos de naderende stormen onheilbrengend in een lange nacht duistere denksels over de dood die almaar dichterbij lijkt te komen langer dan de dag duurt deze nacht bekende wegen allen doodgelopen…

helen en deze met anderen te delen Liefde kan je niet grijpen maar kan je wel laten rijpen Ook is het er om je in te verbergen zelfs als je je aan iets loopt te ergen Liefde is vergeven en om het weer opnieuw te beleven Ook is het liefde waar je voor viel ineens is het ook weer helemaal nieuw Liefde is dat vertrouwde en is ook dat bekende…

nu jouw boek is gesloten, wordt er naar woorden gezocht om te verhalen over wat voor mooie ziel je was jouw bevlogenheid maakte je strijdvaardig van klein mannetje die voor zijn zieke moeder zorgde tot en met de werkzaamheden bij de NVSH & COC waarmee je kleur bekende confrontatie ging je niet uit de weg, en zo stond je voor wie je was op…

in niets lijkt dit op gemberschijn op vooraanzicht zonder veel omhaal eerder terughoudend ook keert het moment in zichzelf waarbij geen sprake is van herhaling ter hoogte van de plaats die als ter plekke bekend staat de sleutels liggen verspreid over eigenschappen, gelijkend op een deur verwijderd van huiselijke kringen in een stofzee…

geschiedenis Er zijn veel levens waarvoor dit Zeker geldt Ongeneeslijk ziek, kinderdood Niet te bevatten, gesla- gen uit 't lood Huilen en misschien bidden Danken voor progressie in de plooi Maar de- en hetzelfde nimmer-, nooit meer Niet te evenaren Als Janine Jansen op haar Viool, subliem bespelend snaren Maar het is bij ons allen reeds bekend…

Je hebt diepte leren vragen in nachtelijk duister dwalen na grijs vergeten dagen er verscheen een zonderling in de met mist omgeven spiegel de maan toverde een glimlach en in brieven, ooit geschreven bekende je het verlangen naar dat wat nuchter tot genot leidde in het vermogen van vergeten dwaalden herinneringen terug naar haar hart…

ik heb jou ooit gekend herken het uitslaan van je vleugels de kleuren staan op mijn netvlies gegrift heb je vlucht gezien tegen de blauwe achtergrond bevallig fladderend voorzichtig landend in de warme zon waar jij mij sprietend verkende vleugels sierlijk schikte en in de rust die wij elkaar bekenden hebben wij met stilte…

In de cirkel van verbinding ben je zeker niet alleen je vormt een cirkel met anderen je voelt mensen om je heen Het gaat om de verbinding niet om sec, hij of zij in respect voor ieders mening verbonden in ‘n cirkel, dat zijn wij We sluiten in, we sluiten niet uit respecteren basaal ieders mening aandachtig luisteren vormt een positieve…

Een Nederlandstalige fusie leidt hopelijk niet snel tot ruzie. Want hun koopmansgeest is een gulzig beest en bevordert de desilluzie.…

In Nederland is men bij de tijd met pragmatische voorzienigheid. De Belg zwijgt als vermoord tot na 't regeerakkoord. De Waal krijgt nu reeds 't vliegend sch....…

Van mij zal men toch echt geen centen vangen Dat geld verdwijnt in de verkeerde zakken van schobbejakken in hun snelle pakken Dat heet zo mooi: verstrengelde belangen Dus stort maar niet op giro 555 want zoveel ribben heeft u niet in ’t lijf…

Anne’s kippen Er zitten 3 kippen op stok in de nok van hun hok op en top te slapen tot de morgen en dat midden in het hartje van ecologisch, economisch Nederland URECHT Maar bij het krieken van de dag vroeg vlot uit de veren “Aan het werk, sta maar op, sta maar op” roept Anne voorop en na wat koffiemokken tokken, tokken, tokken…

vergeten zweepslagdagen op onze zwarte lijven zijn kapotgeslagen uiteindelijk werd onze geest niet aangetast die veel sterker was dan hun ruwe last het zware witte lood op ons vertrapte hart verwondingen en doodslag in diepe smart ik vond een bewaard stukje oude krant van tweeledig 1 juli vergeten want waarom willen wij niet tezamen als Nederlander…

Geen warme glühwein, geen saucijzenbroodje? En erwtensoep nu zonder worst en spek? Schaars suiker, zout en vet, nooit meer een snack? Ik eet toch al gezond genoeg? Je grootje! Ik ken mijn goesting langer dan vandaag en blijf als altijd baas in eigen maag!…

‘k Ben een échte fan, van het Vlaamse lied, van Tura en Christoff, Paul Severs en K3... Als zij op ’t podium staan, (dan) ga ik uit de bol... ’t is net alsof ik tapdans, op een wolk... Refrein: ‘k Ben al jaren fan, van het Vlaamse lied, mét een scheutje nostalgie... Het was Nonkel Bob, die m’n fankaart gaf... Weet je wel? (Koor…

Heer Bommel toont zich in zijn vroege bekendheid vaak doodgemoedereerd zonder enige kleding op Bommelstein zit hij genoegzaam in een stoel rookt vol genot zijn lange pijp die blote bruine berenvacht mag wie dan ook zien een sprong in het water kent geen zwembroek Olivier Berendinus wordt ouder en kuiser draagt meestal een open jas…

simpel gebaar Het gaat niet goed Ik heb je nodig Je armen om me heen Is wat ik nu wil Vraag het niet Zeg het niet Mijn ogen smeken Naar een spiegel die niet kijkt Kan ik het je vertellen Zonder je te spreken Mijn gevoel Is wat ik wegstop Vergeet En nooit over praat Je vraagt niet meer Hoe het gaat Te veel gevraagd Naar de bekende…

Zonder nu zelf in de verleiding te komen Met het wel bekende vingertje te gaan wijzen Bid ik u, lezers van deze site, Schrijf! Schrijft u tot menig lezers vreugde! En de rest, Ach, de rest blijft Heel eenvoudig Zijn eigen gang gaan.…

Dat is dus niet bekend. Uiteraard is jouw geluk het belangrijkste maar of het went? Ik zou je het liefste hier houden, maar ik weet het: dat is niet goed. Daarom laat ik je ook gaan met een lach en een traan en hoop ik dat je niet ziet hoeveel pijn het me doet.…

Ik zie een wolkje hemel in je ogen je bent zo klein waar jij vandaan komt wil iedereen wel zijn Je kijkt naar wat beweegt ziet alles onbekend lippen willen raken weer het bekende smaken en proeven waar je bent Vingers voelen aan elkaar om ook je hand te leren je schrikt van je gehuil een nieuw geluidje uitproberen De wereld is…

Een geriefelijke stoel straks misschien de bank ogen dicht wachten op de vertrouwde geluiden een bekende die de trap af- en opgaat, weer naar beneden komt de post valt op de mat de brievenbus sluit zich weer de ramen staan open op het fornuis stooft het eten zich klaar verspreidt de geuren door het huis ik wacht op het openen van de deur…

ik kende die blik zacht dook ik in je donker omfloerste ogen in een ijdel pogen thuis te komen het mocht niet baten in de duik bleef ik haken aan een fel dispuut om meteen danig van de wijs te raken juist het bekende voelde als gewenst drempelloos pakte ik onschuld in natuur gekleed met licht eigen gewin heb mijn rug…