188 resultaten.
Je ontbijt vervliegt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 336 druppels sprankelen
in het web dat
je hebt uitgezet
het licht van
ochtendzonnen spreekt
en breekt in alle kleur
maar je trekdraad is
te zwaar beladen en
dwingt tot dwarse daden
want je ontbijt
vervliegt omdat
het zich bevrijdt
ook deze morgenstond
brengt jou het water
slechts voor even in de mond…
Ontsnapte dwaling
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 426 Een onbedoelde schrijfverwarring
Is aan mijn aandacht ontsnapt
Ik baarde het in mijn afwezigheid
Op het onbewaakte ogenblik
Toen mijn beladen woordenkraam
De ziel van een dwaling verkocht
En zij haar naakte vrijheid vond
Tussen de tralies van het prul
Lang na mijn verdwaast besef
Dat zij zo niet had moeten zijn
Maar ik verdedig haar bestaan…
PASSIE
gedicht
2.0 met 17 stemmen 14.772 ik zoek een wijnkelk of een roemer
of zo'n beker uit de mis
met een inscriptie en een edelsteen
beladen met betekenis
ik zoek een huis met zware balken
met van die fakkels aan de muur
een langgerekte houten tafel
waarin gekerfd staat ieder uur
tekens van aanwezigheid
illusies van gedachtenis…
gedoopt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 572 ontdaan
de knotwilg aan de rand
van het kerkhof
hij houdt zijn stand nog op
en het beladen hoofd recht
aangetast
de geweldige kruin
waar leven woont
kreunend in de westenwind
het half gespleten hart
de voet
kronkelt zich in de oever
vast
een teentje is gedoopt
in onbewogen water…
Brevet van onvermogen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 705 De aarde, eens verschroeid,
Ontvangt, beladen, de loze zaden,
Zinloos besproeid.
Napalm met nagalm,
Hier groeit niets meer.
Politiek verziekt staat een minister
Plots aan de andere kant,
Zijn neus groeit en groeit.…
Het speelse lentelicht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 273 takken wuiven trager
bladeren groenen donkerder
dan het speelse lentelicht
met energie beladen
strekken zij zich spreidend uit
haar bast voelt warm aan mijn huid
in ontspannen
vloeien krachten door mijn lijf
fluister dat ik altijd bij haar blijf
kijk op en zie
een wonderlijk gebeuren
de kruin herneemt zijn voorjaarskleuren…
Gewijde ruimte
netgedicht
4.0 met 124 stemmen 62 weinig wegen
woorden in
beladen stilte
ontdaan van
bombast en
uiterlijk vertoon
alleen in gewijde
ruimte hangt nog
hun mystieke droom
fragmenten
lossen op zonder
oorzakelijk verband
verbondenheid
bestaat alleen in
zielenpijn en spijt
waar zelden
woorden zijn geweest
is de beerput nooit geleegd…
Ontluisterende luister
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 241 Haar sieraden beschermen niet
wanneer ze door hoog water waadt
in karmozijnen rokken
naar heuphoogte getrokken
Wat ginds op Golgotha geschiedt
wanneer goed bloed de aarde raakt
is aan haar blik onttrokken
maar ooit zal het haar schokken
Dan roept zij hem die alles ziet
voor haar beladen werd met smaad
en vraagt dan onverschrokken
haar…
Misschien wel...
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 196 ik zag
hoe jij ook stiefelt
met een beladen koffer
vol twijfels en vragen
gelijk de eenzame eik
die met al zijn kracht
wacht op lumineuze dagen
misschien wel
waren het je weke ogen
die net iets te lang
in de verte bleven staren
een ogenblik
beleefde ik jou, je wereld
de weemoed van jaren…
opnieuw vliegt de engel
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 334 opnieuw vliegt de engel
vleugels zwaar beladen
met het slijk van aarde
klapwiekt hij traag
door angsten en pijn
dan daalt hij neer
vlak voor mijn voeten
blijft hij verbijsterd staan
en wist de sluier van
mijn aangezicht
in dat gezegende
ene moment
ontmoet ik in zijn ogen
mijn diepste
eenzaamheid
en ik schreeuw!…
overgang
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 296 nooit was ze alleen
het huis had sterke vleugels
en ogen die ze kon sluiten
veilig verborgen
toen de dag nieuw werd
huilde van nood
wuifden enkel kale takken
welkom en ze vertrok
beladen met verleden verdriet
de wereld rond
tot aan de ring van vuur
en er doorheen
gelouterd tot feniks
hooglied van de zon…
de dood in sepia
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 121 onze ogen
registreren
verkleurde
barakken
wachttorens
het prikkeldraad
diepe barsten
in droge
grond kerven
sporen in
beladen
aarde
vanuit de
dakgoot
fladdert een
mus naar de
plas water
in de modder
een kraai
ontwijkt het
aangekoekte
leed onze
zintuigen ruiken
de sepia dood…
Waarheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 203 In woorden als water
omwentelt de waarheid
de slordige prater
zijn niet weten tot feit
de werkelijkheid wordt
gewelddadig verdraaid
zijn waarheid een fort
zo vol leugens gezaaid
Zijn woorden zijn daden
die ons openbaren
ze zijn zwaar beladen
vervormen het ware
hij belijdt zijn moraal
en ethiek van de tijd
in een droevig verhaal…
een woord een woord
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 90 een woord is een vroege
ochtend zonder breuk of
smet soms een teken in
de lucht een woordeloze rit
naar zee zachte vogel boven
een uitvarend schip
de vermiste naam voor verdriet
barst het als een beladen ster
komt het niet op tijd tegemoet
een woord is een woord tot
jij het vult soms met betekenis…
Breekt toch de betovering
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 335 in de stilte
van de morgen
als de zwaarte
nog aan bomen hangt
het zwart van nacht
zich lichtend keert
in weer verwachten
van een zonnedag
voel ik de spanning
die het onweer bracht
beladen dragen bladeren
nog hun regenlast
pas als een lichte wind
de takken suizelt breekt
toch de betovering lost
magie in nieuw beginnen op…
de regenboog.....
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 973 Donkere wolken
jagend door de lucht
voor een opzwiepende storm
haastig op de vlucht
de atmosfeer onheilspellend
zwaar beladen
de temperatuur daalt
vele graden
hoog in de hemel verschijnen
aarzelend wat kleuren
ik zie het vol ontzag
gebeuren
omhoog kijkend naar de regenboog
sta ik met God, oog in oog…
schoonheid
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 223 sta stil
en ga voorbij
maar pluk haar niet
geen gouden, met diamant beladen kooi
zal zij overleven,
gelijk de vogel in de lucht niet stil kan staan
huil maar
maar laat haar staan
want nimmer zal zij de jouwe kunnen zijn
laat het verdriet
je kneden
de Liefde in je hart doen gisten
om de stilte van het zijn in het voorbijgaan…
mist afgunst geen inzicht en aanvoelen?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 102 daarentegen wordt hij
achterna gezeten
door gulzige op buit beluste hengelaars,
pretentie en hoogmoed verweten,
door de roddeltantes beladen met alle zonden van israël
en door de goegemeente uitgespuwd
of als een zondebok de woestijn ingestuurd.
afgunst mist inzicht en aanvoelen.…
ER IS ER 1 JARIG, HOERA, HOERA
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 202 verjaardag 4-10-65 niet
Zoals ook ik, zijn man mijn verjaardag (12-2-52) niet vier
Dat vinden wij wel zo prettig ja, ja, maar zij, de relaties niet
daarom laten we wel het e.e.a. tegen ons aanleunen
Zoals ik graag leun op hem
En daarom zingen wij blij
Wij leven lang hoera hoera
Maar hoelang, dat is aan ons
Want die 4e oktober is ook beladen…
Aan een kind
poëzie
3.0 met 29 stemmen 3.729 Daar zijn bloemen in overvloed,
Boven het hoofd en onder de voet,
Met bloemen bekranst, met bloemen beladen,
Zullen we door de bloemen waden,
Langzaam aan, dat onze hakken
Niet de stelen zouden knakken.…
Haar unieke licht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 106 er ging een galerie
aan mij voorbij
alleen zij was er niet bij
verdween in een
vluchtig beeld waarin
haar ziel heel even naar mij keek
zij tekent de
beladenheid van stilte
waar alleen expressie spreekt
uit een ijlte
die met kleuren
ingehouden warmte speelt
na een ontdooiend begin
openen ogen en gezicht
kom je binnen in haar unieke…
Onrust in een blijspel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 305 ik sprokkel je lieve beelden
bij elkander en vraag me af
of jouw vuur mij
nog kan laten branden
en jouw stem nog boeit
nu de herfst te vroeg in
mij is ingetreden
nog zie ik zwaluwen
als kraamvrouwen hun
jongen voeden, ganzen nog
tegen de wind in vliegen
doch ook heeft onze
perenboom te zwaar beladen takken,
ik hoorde zo-even
al een…
Kamp-Vught
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 73 Laat hier de aarde ademen
laat de helden rusten
na hun laatste benarde uren
Geef dit beladen landschap ruimte
bied een bladerdak
voor vogels in de nacht
Laat rozen bloeien voor hen
die het leven lieten voor
jouw vrijheid en die van mij
Bied hier de aarde adem
laat hier de helden rusten
uit eerbied voor hun moed…
Schouders zijn fragiel
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 424 soms reikt een
hand vakantie aan
opent deuren die
steeds stroever gaan
de rugzak weer
te zwaar beladen
in al die maanden
opgehoopt geknoopt
in goed vertrouwen
licht gestrikt met touwen
die toch rafelen
als hun tijd verloopt
schoon de ballast
je schouders zijn fragiel
kies vrijheid en wat liefde
neem voor alles nu de tijd…
Dit huis
netgedicht
4.0 met 74 stemmen 880 Met ogen dicht zie ik mijn ouders,
meen ze zelfs te horen,
dit emotioneel beladen huis,
...waar ik zo lang geleden,..ben geboren...…
Dieptepunt
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 2.118 ik voel me zwaar beladen
in het teken van de nacht
je hebt me nu verlaten
het wachten is volbracht
het weten van gisteren
de verwondering van vandaag
voor verleden en toekomst
de herinnering wordt vaag
je bent me nu vergeten
een leven lang voorbij
er is te lang verweten
de vrijheid is nabij
mijn toekomst is onzeker
mijn liefde is…
levensader...
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 235 Schepen bevaren me
varen de stroom
op en neer
beladen en onbeladen
Schepen bevaren me
kennen mijn nukken
onvoorspelbaar toch
mijn daden
Schepen bevaren me
wind en ontij
mijn handlangers
mijn trawanten
Schepen bevaren me
ik doe ze schutten
en sluizen van
ondiep naar dieper
en omgekeerd
kennen mijn ruwe oevers
botte kanten…
Tegen de zwaartekracht in I
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 112 Was te zwaar
Beladen, vracht
Die tot ver over
Mijn grenzen ging,
Spieren stram van
Het starre denken,
Ging door mijn ankers
Heen en kwam op het
Aangezicht van de
Aarde te liggen
Die me met magneten
Leek vast te houden -
Tot Jij met ontferming
Werd bewogen en me
Precies zoals ik ten
Diepste had gewild -
Tegen de zwaartekracht…
Spoor 1
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.191 Beladen met koffers
vol jeugdsentiment
een kind tussen treinen
het hoofd afgewend
Voeten staan stijf
in het ruige cement
kind zonder vangnet
zonder een cent
Niemand die aarzelt
kennen zij geen...?
zij zijn met zovelen
zij staan niet alleen
Niemand zal vragen
waar ga jij heen ?
Kind tussen treinen
wacht op spoor 1…
nieuw huis
netgedicht
2.0 met 63 stemmen 4.879 koel en kaal
kamers zonder verhaal
muren die me omsluiten
nog naakt en nieuw
onbeschreven door het leven
ramen kijken
met geschrokken ogen
naar beladen dragers
levens verpakt
in kartonnen dozen
onwennig en ontheemd
kamer na kamer
ga ik begroeten
kamer voor kamer
trek ik aan
plant behoedzaam
de eerste sporen
en begin eraan…