30 resultaten.
corporaat
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 iemand neemt een foto
-ruim vóór de oerknal
zodat toekomst in gebeurtenis treedt,
sluitend het lichaam
meer nog dan louter bestaan
afgeleid van kennisgeving
extraterritoriaal, als voorschot
op avondluwte
nuchterheid is geboden,
we spreken van een basisvoorwaarde
als dit dan toch onafwendbaar is,
mag het dan pijnloos zijn?…
Belichaming
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 556 een bed van rozenvlees
doortrekt mijn aderen
krimpend van begeerte
naar water in de woestijn
alle luchten wuiven weg
terwijl onze genen zich
stempelen in spiegels
gelijk van adem en bloed
omtrek ik jouw middellijn
drink jij mijn zielswater
met omarmen van huid
en inlijven van schaamte…
Voorstelling
netgedicht
4.0 met 37 stemmen 641 Met ogen gesloten
belichaam jij de liefde
danst blootsvoets
in vochtig donkerzilver gras
spetters lichten rond jouw
schitterend lichaam
raken het verdoofde gezicht
gesloten blijven mijn ogen
omdat ik liefde niet bezit.…
Als het ware
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 731 Is het lichaam het omhulsel van de ziel
of is de ziel de belichaming van het lichaam
Zijn de ogen een spiegel van je wensen
Of wens je zaken die je ogen willen zien
Blijf je hangen in het verlangen om te voelen
Of voel je het verlangen
Blijf je wachten op de ware,
of als het ware wachten op iets dat waarde heeft?…
Lied van de Hoop
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 157 Beamen
en belichamen.…
As in haar hand
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 252 Het heeft geen zin
haar handen zijn gesloten
daar binnenin
een vleug van gisteren
jammerend in tijd
De dag rouwt
om weggesloten herinneringen
die verkleurd en verpulverd
het goed en kwaad
belichamen
Al het donker van nu
bergt mijn hart in schaduwen
waar mijn eigen vlam
het zwart verbrandt
tot de as in haar hand…
vergezicht, vergezocht
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.183 geen tekst kan jou belichamen,
omdat je zelden louter letterlijk
stopt. Of soms in punten
je rust niet bij komma's, of soms
figuurlijk ben je in woorden
vacuum verpakt omdat je
dan langer vers blijft
ik zie je graag, je gaten
gedicht
maar wanneer - want langzaam
onthul je de stukken van je lijf -
onthul je je gezicht?…
lichtvaardige perceptie
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 532 Soms ben ik breder
dan het probleem 'zijn'
mijn naam alleen al
is lichtvaardig langer
dan enige belichaming
waarvan akte
'te zijn of niet te zijn'
het futiele buigen
het niet zijn is geen optie
dan ben ik het werkwoord
'buigende'
mijn voorhoofd zwellende
en soms eet ik meer op
dan het woord lang is
maar nog eens kauwen
want met…
Middelmatigheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 266 Thuis te lijken op elke plek
En niemand iets zag
Als overtreffend
Of buitengewoon
Alles wat ik beding
Altijd de stoel maar nooit de troon
Nooit boven het maaiveld
Altijd in de middenmoot
Nimmer de held
Nimmer iets groots
Er is er één
In iedere plaats of tijd
Nooit iets gewonnen
Nooit iets kwijt
Niemand wil het zijn
Maar ik ben
De belichaming…
Lichtjaren
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 196 Gedacht, verbeeld en
helder raakt ons de
nacht waar wij liggen
tussen Draak en grote
Stier, maan verlichte
planeten, belichaming
van verbeelding, wat
een mens in sterren
ziet, lichte schil uit
het stof van alledag
zal door tijd worden
vergeten en anders niet,
dromen naast onszelf,met
elkaar door lichtjaren
van schaduwen en
vertier…
A capella
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 130 altijd hetzelfde liedje
de belichaming van leegte
zoals ondergaande zon
aan de randen van sneeuwval
met van die roze luchten
die neigen naar okerkleurig
ons werd verzocht
vertrouwelijk te houden
niet te zingen tijdens de hoogmis
want stel je voor
het scherm op zwart
cyberaanval, een refrein, couplet
ik liep weer in een hinderlaag…
Nog altijd samen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 2.173 Zij zijn de wijn die, gerijpt en ongeschonden,
Uit het boeket van de liefde is ontstaan
Als jonge bloemen openden zij hun ogen
Kelken die samen sluiten voor de maan
Wat in hun vat zit zal nimmer verzuren
Is niet verspild door een vreemde mond
Hoewel instinct verleiding moet verduren
En prille liefde door zonde wordt verwond
Zij belichamen…
Hemeltrap?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 32 Gedacht,verbeeld en
helder raakt ons de
nacht waar wij naar
staren, het ligt ergens
in de Melkweg, een
hemeltrap, belichaming
van onze verbeelding,
wat een mens in zichzelf
en alles tussen de
sterren ziet, ioniseert
het lichte stof wat zich
tot een verrassende
vorm formeert van alledag
belichaamt wat in het tijdloze
wordt…
eenzaam samen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.561 die armen die lippen
het kan niet meer
we zijn weer naakt
herboren alleen
maar we
zien elkaar
mogen elkaar
houden van elkaar
langs elkaar heen
belichamen we
de eenzame ascese
van het eeuwig samenzijn
in liefde…
Anima
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.416 Is zij de belichaming van het kwaad
dat uit de diepste diepten
van de meest afgrijselijke woestenij ontsnapt is
en verdoemd werd om voor de lange oneindigheid
de vruchtbare gronden van de beschaafde wereld te bevuilen?
Of is zij zoals jij en ik
en is diep van binnen
haar ware aard wachtende
op wat haar gouden klanken doet klinken?…
Autonoom,
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 225 een schoonheid, de eenvoud
van het ‘ zijn ’, verleidt
mij tot stilte, dieper dan
al de kleren van de pauwen
in hun drachtige veren, zich
uit als alle vogels te samen, in
vrije vlucht van bonte specht
tot Vlaamse gaai, veel herken
ik niet bij namen, ik ben niet
aan kleur en uiterlijk gehecht,
de macht zit in een autonoom
geluid, een belichaming…
Mild ( voor buurman Gerard )
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 719 Gelaten in het wachten, van wie
het grijze stof wordt verstrooid,
waarmee de aarde is vernist, in
een met druppels getooide mist,
worden beelden opgefrist, winden
verscheuren, de in zout vervilte zee
verbleken of kleuren zon en maan
naar gelang ze ver of dichter bij
ons staan, belichaming van troost,
stuwt levensap van wortels naar…
Meer dan stof alleen….
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 750 Gelaten in het wachten, van
wie het stof wordt verstrooid,
waarmee de aarde is vernist, in
met levenshouding getooide mist,
verfrist de aangeboden beelden,
wind verscheurt de in zout vervilte
zee, verbleekt of kleurt de zon en
maan, naar gelang ze verder of dichter
bij ons staan, een belichaming van
troost, stuwt levenskracht van de
diepste…
Toch staat in je hand geschreven
gedicht
1.0 met 34 stemmen 28.327 *) Ispahan: oude hoofdstad van het Perzische rijk
*) el Cid Campeador: Heer Kampioen, een bekende Spaanse nationale held en de belichaming van ridderlijkheid en deugd.
----------------------------------
uit: 'Pour un vaurien', 1999.…
Meer dan stof alleen.….
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 73 Gelaten in het wachten, van
wie het stof wordt verstrooid,
waarmee de aarde is vernist,
met levenshouding getooide mist,
verfrist de aangeboden beelden,
wind verscheurt het zout in een vervilte
zee, verbleekt of kleurt de zon en maan,
naar gelang we dichter bij het licht
gaan staan, de belichaming van
troost, stuwt levenskracht van…
Op de deining van pulserend bloed
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 197 vruchten
In een poging om nare dromen te ontvlinderen
is de kameleon op de deining van pulserend bloed
aan een wrede nacht ontsnapt
aan de kwinkslagen op kromme nagels
die het kruis krampachtig bijeenhouden
aan een zinkend schip dat als wrakhout
de tempel vormt voor mijn bouwvallige gebeden
Als liefde geen naam zou hebben en steun geen belichaming…
Tuindaken pezen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 206 timmersvreugd op het dak en een priemende zon
horizondragende planken verbreden het luchtruim
vierende lengtes maal nog eens vier meter, breed torenend
een grijnzende inplanting als een enorm verticaal gebit
met een massief torso ter platten van het panorama, het wil wel eens krommen
de wereld verkleinen brengt het tot dimensies van geborgenheid
belichaming…
Een adem, een hartslag,
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 213 Gedacht, verbeeld en
zo helder raakt de nacht
ons waar wij liggen, tussen
grote Beer en Stier en alle
sterren in het hemelse gewelf,
belichaming van verbeelding,
wat we in elkaar en de aarde
zien, verlichte huid en ziel
uit het stof van alledag, niet
door de tijd te zijn versleten.…
Onze grootste buur?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 24 graf,
ratelend de aardkorst raken
ontspringen heerlijke bronnen
spinnend lispelt het water,
opgeschreven als heldere verhalen
waaruit de liefde als spelend kind
in werd geboren, soms vertragend
in de koelste meren, daarna de
versnelling tot aan een waterval,
het spat uiteen, het is overal
het vloeit als goud als we
het ademen, belichaming…
Niet alleen stof.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 111 Wind verspilt het zout van de oceaan,
naar gelang hij verder of dichter
bij ons staat, vervilt of kleurt de
zon en maan, de belichaming van
troost, de levenskracht vanuit de
zoetste wortels van de grond tilt
mij naar de onbetreden troon.…
De straatvechter
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 138 intellectuele bagage
Weet men niet waar de wereld in vaart
Kennis haalt hij niet uit de boeken
De waarheid ver te zoeken
Het lijkt een handenklap tussen
arbeiders
Boeren en soldaten
Want heeft hij zijn maten
Zij geloven in de belofte
Van de droom waarmaken
dat vanuit het niets iets kan ontstaan
De droom
Hij die gek, die maniak
Is de belichaming…
Gij Gijsen!
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 371 Maar gij,
gij waart toch de belichaming van het Roomse Hart!?…
Nieuwe geluiden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 225 Muzikale stromingen die uit de mens
voortkwamen
ze zouden het geluid
van generaties belichamen
composities
universeel
spiritueel
Sensueel
het schrijven van muziek
een ritueel
Muziek
Een heilig goed
in de moderne tijd
een uiting van
absolute vrijheid
De godentempel
van de grote muzikanten
die die in de tijdsgeest
de juiste snaren…
Op een zachte liefdestroom
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 2.093 Mooie lieve vrouw
met prachtige blonde krullen
Een nieuwe verliefdheid
laat hartstocht onthullen
Ik voel in me verlangen
haar weer te zien
nog een keer, misschien
gaan we naar een prachtige zomer
waarin we samen
liefde belichamen
en langzaam verdwijnt de eenzaamheid
en raak ik het gemis kwijt
Mooie lieve vrouw, nog
ligt alles in het…
De oude eik
hartenkreet
4.0 met 39 stemmen 1.863 De oude eik,
hij staat daar naamloos,
in zijn stoerheid en zijn kracht
belichaming een deel van mijn gedacht.
Hij staat daar trots in volle glorie.
Ik noem hem geduld in groene stilte
bevriend met dag en nacht.
Zijn wakkere ogen zwerven over ’t gras.
Bij avondval zal hij de stemmen van de krekels horen.…