Alle inzendingen over bescherming soort

Mensen hebben vijanden nodig om mensen te beschermen. Met beschermingsmiddelen. Tegen onkruid en ongedierte. Zo controleren mensen de natuur. Wanneer een nieuw virus reageert beschikken we niet over vaccins. Blijven soldaten angstig thuis. Straaljagers aan de grond. Virologen op de televisie. Boris in het ziekenhuis.…

Gods beschermende vaderarmen Stevig om ons heen geslagen Willen ons door dit leven dragen God wil zich over ons erbarmen. Hij zegt: “Kom maar bij mij Met je vreugde, verdriet en pijn Ik zal er steeds weer voor je zijn En blijf je heel dicht nabij.”…

mijn lieve kind wat gaat het snel jouw jongste zoon 1 jaartje al wel mannetje in spe zo mooi en olijk een eigen wil maar o zo vrolijk een moment met hem maakt mij al blij een stukje geluk voor ons allebei laat ons samen met hem genieten hem beschermen van verdrieten zijn grote broer zal zeker helpen bij alle narigheid te stelpen samen…

Het is een serieuze zaak mannen aan de rivier bespreken en proeven de revolutie De cavalerie komt de heilige arresteren en sluit hem ver weg op Het is feest in dat fort de koning is jarig een meisje danst Ze warmt de mannen op met haar blote buik en moet een wens doen Ze weet zich geen raad, zoekt bescherming bij haar moeder die…

medogenloos debateren om ons een lesje te leren een lesje lawaai zij wanen zich groot in de naaktheid van de goot mijn Heer heb ik gebeden o hoop mijn lief och roos van Sharon hoog verheven laat Uw zoete ochtendauw over Uw leliën gaan met zachte zonneschijn omgeven is alles licht en leven geen Herder die zo trouw kan waken ons beschermen…

Hersenen beschermen ons. Kunnen voor ons denken. Ons korte leven lang. Denken we dat wij dat beheersen? Kunnen onze gedachten denken, dat we elkaar besturen kunnen? Dat het ons ego is? Eigenmachtig zijn. Mensen. Ik? Wij? Leven, maak ons stil bewust. Laat ons horend kijken. Laat ons liefhebben. Muziek maken. Luisteren.…

laten wij de toekomst los De zandloper van het leven loopt leeg eens ‘t einde in zicht Als ons hart en handen beven doet de dood onze ogen dicht Er is nog tijd er zijn nog dagen en warme armen om ons heen En vooraleer we stil vervagen enkel een naam nog op een steen houden we het leven vast Zijn we op aarde nog te gast Laten we deze plek beschermen…

hij is vol jeugd en kracht een trouw gevoelig vriend uitdagend, speels en wijs brutaal soms en toch lief overdag stoeien we wat beleven een simpel geluk hij loopt weg, keert terug met onschuld in zijn ogen zijn lichaam is in de nacht een warm, beschermend schild ik streel zijn zachte vacht waarin mijn tranen drogen ‘s ochtends wekt…

Duik terug in de bescherming van mijn eigen muren, geef jouw foto een laatste kus. Mijn gemoed is voor even, voor even tot de volgende avond weer gesust.…

Het wijde moeras heft veel ruige eilandjes, waarop eenden stil en ongestoord hun kuikens opvoeden en beschermen. De reine poelen, vol vrij leven van dieren, hebben onder zich een zeer lange buis, waardoor fel bijtende vloeistof stroomt.…

Geen tweede in zijn soort De stilte rekt en duurt nog voort Ik heb mijzelf nog niets gezegd Geen vrouwenhand, alleen de man. Aan tafel klinkt geen tweegesprek Niet eens een pril begin ervan…

Een heel nieuw jaar met dat soort dingen!…

onafhankelijk van zware woorden en kunstmatige gedachtegangen wars van ieder soort complexiteit is de eenvoud een begrip op zich de eenvoud, door zo velen verstaan maar door slechts enkelen gesproken de beperkingen van de menselijke geest door bijna niemand goed begrepen helderheid, wars van abstractie het hart vertolkt door een mond…

zij schudden lucht van verre streken uit vermoeide vleugels weten zich weer thuis na een lange gevaarvolle vlucht zeeën en bergen waren al bekend wegen en steden nog ongekend toch drijft hun instinct de trek naar paradijselijke plaatsen met paren en overleven kunnen zij in de soort hun sterke genen doorgeven nu is het zwermen…

welke vis is de aap van de mens in zee was het wel een vis niet een neteldier kwal of zeeanemoon komen we uit kelpwouden alg of planktonnetje wat met Wadden oester mossel zeehond sint jacob in een schelp hou maar op ik hou het op de soepschildpad ze zeggen de soort is bijziend voorziet mensen in de stranding soms van een liefdesbeetje…

Ik ben geen mens die drukte wenst toch wil ik wel wat geluid op dit soort vreemde dagen. Ik voel de angst en vrees omdat je het gewoonweg niet weet. Het gevoel is in verwarring een mix van vreugde met het gevoel dat het niet klikt.…

Op die leeftijd waren dingen in het water niet gezien maar beseft als uitslag van een soort waarnemen dat veel scherper en nauwkeuriger werkt het belang daarvan werd niet onderschat wel gevreesd en vermeden totdat, na een nacht van klam bewegen het vergaan van ochtendnevels werd geconstateerd toch is het leven van zulke verschijnselen eindeloos…

wie hier voorbij is dan zie al wat overblijft is ruis al wat overblijft is gruis vermalen tot een grijs tapijt je gooit het puntlood uit en zakt ermee tot in wat eens schacht vier was daar rommelt het niet langer speelt een showorkest ten dans de hapering lijkt permanent op hoogspanning gesteld dat dit blijft duren zou dat een soort van…

AMSTERDAM – De Sahara bood duizenden jaren geleden mogelijk onderdak aan vele soorten vissen. Dat hebben Britse wetenschappers vastgesteld.…

Ook van elders komen dit soort geluiden.…

de stilte spreekt in de verwrongen armen van het ven; ik verzet mij niet het is een soort afscheid, een knetteren zonder geluid dat vuisten schept uit het water ik wil luisteren en laat de oever over zichzelf buigen herhaal mijn en jouw naam tot maanverloren vlecht en wacht, wegrimpelend, op een vonk waardoor zintuigen weer gaan glanzen…

Aangeboren tussen heelal en de hel, huist meestal tussen beide oren, paradigma om bij de soort te overleven, wat ziel en lijf niet scheidt, meer kon Descartes ons niet geven of misschien toch wel?…

Naast huizen Van gebakken steen, Naast hofjes Met drempels En hinderpalen Steek ik dit Ene brugje over En kom langs Opspringende Fonteinen die Het leven, mijn Leven en dat van Jou bezingen, Terecht in een Onvermoede hof Van Eden - wuivend Riet, kwinkelerende Vogels van allerlei Soort en pluimage Die de vrijheid…

die naam denk ik aan lijkt een soort langzaam verdriet en lang verleden maar loop je daar wat te wandelen als toerist en je ziet wat ponnies in die bossen in de buurt zwarte wolken en een kleine maan zagen we terwijl we wat praatten over de toekomst ik hou nu van Sleen dat dorp in Drenthe maar hoe kort zijn we er geweest…

Doof voor de buitenwereld, vind ik de rust in dat soort isolement. En dan denk ik: dit alles is eigenlijk niets meer dan niets en ik argwaan de dood, dus scheur ik de streng en met pijn aan de navel sta ik op en begin ik weer opnieuw met leven.…

zwaluwen doen hun ding volgens vogelregels ze weten wat hen te doen staat in de snelle vlucht een mensvogel zeldzaam in zijn soort vliegt als geen ander engelen daargelaten de hoogvlieger geschenk van god kent geen angst vliegt ver en verder door de blauwe lucht een gevallen engel verstrikt in aardse regels mist…

de versleten schoenzolen van drie straatjongens hun blote voeten half zichtbaar dik onder vuil en eelt leer, ijzer en mensenhuid verwikkeld in elkaar stank damp en duisternis tientallen soorten smog zwart als de nacht flessengroen eenvoudig grijs geelgroen als erwtensoep armoede in 1850 of 2019 laat nooit los…

waar zit jouw verstand met jouw stroomstootwapen in je hand de Nederlandse varkens zij gillen van angst naarling dat jij bent varkens in nood mensen hebben jou gelukkig gefilmd jij bent een laffe vent onze dierenpartij is speciaal voor jouw soort opgericht alle figuurlijke pijlen zijn op jou nu gericht…

De flatus, ja het is maar dat je ’t weet -het woord stamt regelrecht uit het Latijn de taal gebruikt door arts en chirurgijn- is niets meer dan een ordinaire scheet. De veest wordt met dit woord fraai aangekleed. Je denkt haast aan een Italiaanse wijn, doch flatus, ja het is maar dat je ’t weet, is niets meer dan een ordinaire scheet. Hij…

De koning weet zich geen raad met zijn zoontje. Dat jochie maakt het hele hof tot schand. Hij baalt en heeft aan iedereen het land. Frustratie soms om dat gemiste kroontje ? Als men dan straks ook raakt aan zijn dotatie, Dan is het huis te klein, zelfs heel de natie.…