106 resultaten.
Wolkenloos blauw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 212 De rijzende zon
in de late winter
verspreidt gloed
over de besneeuwde daken
en over de stenen monnik
die mediteert
in louter bewustzijn
zonder namen
in aldoor bloeien zonder sterven
Mediteert diep
als het wolkeloos blauw
waar langs de namen drijven
het spel van de tijd…
Terug
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 206 Soms wil ik
omdraaien
denk ik weemoedig
aan omdraaien
het roer om of
een bladzijde terug
halverwege
in een onbestendig boek
terug is bekend
Gewoon
mijn bed weer in
de nacht door
terug kruipen
tot de avond
ervoor
een besneeuwde
zondag inglijden
Of juist een dinsdag
over zonnestralen…
Ik Ben
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 106 ik ben in ijzelmolecuul
een sneeuwvlok, regendruppel
in elke vorm die is
ik ben in wolkenjacht
daarboven en beneden
ik ben besneeuwde bergtop
ik ben de golfslag van de zee
lichtglinstering op meer
het onbetreden gras
ik ben ontladend onweer
de lava van vulkaan
de oerschreeuw van de mens
ik ben bezieling van wat is
leven en dood…
Rustdag in de Tour
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 29 - in reactie op Wim's snelsonnet -
Pak je rust en kom niet met verhalen
over waaiers, nauwe stegen
en de sprint van groenewegen
morgen wachten toppen
van besneeuwde kathedralen,
dus ren je rot en laat die trappers malen,
je moet immers Parijs nog zien te halen!…
Winter
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.183 Sliertjes haar
wapperend onder een
natte wollen muts
Koude handen
met rode vingertjes
besturen houten sleeën
Opgewonden geschater
golft haar echo’s
langs besneeuwde bomen.
Een weelde
daar nog van
te kunnen genieten.…
jaren worden dieper
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 300 legt een vraag zich neer
in poëzie
de dood
met besneeuwde lippen
aan woorden likt
het blijft een bewegen
al is de avond net
hetzelfde
en lacht een kind om honing
aan moeders hand
ween ik dan
om de vreemdeling
die in de schemer de stilte
binnentreedt
*
ik tik tegen de binnenkant
van deze verzen
en ruik angst omdat er liefde…
suites voor annemieke III
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 98 marokkaanse
roos in een besneeuwde steeg
haar rode knoppen
in de volle maan
op de drukke singeloever
strijkt een reiger neer
de aronskelken
in de tropische kamer
geuren tevergeefs
de singel spiegelt
in storm gevallen rozen
de stok staat stokstil
vermist in de nacht
ze kan overal zijn -
het vriest nog net niet…
XVII -de leegte - 1909
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 247 licht aan het einde
van een besneeuwde tunnel
een heel lage zon
eindeloos verwacht
een toekomende lente
in grote leegte
moeras met knoeten
onhoorbaar en onzichtbaar
onder de beten
formeel meesterschap
en een langlijvig insect
op zoek naar het lot
stilte geen stilstand
waar de deur openwaait
naar het oude nest…
winterseizoen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 85 hoe ik staand op de
groene zoom dat licht
is besneeuwd over de akkers
kijk zie ik het koren dat reeds
is geoogst, de aardappels
op weg naar de fabriek
de voren leeg van zelfredzaamheid
baant zich een gerede twijfel
in het ongerept verlangen van de mens
dat wie vliedt zich spoedig
daarhenen ziet waar passie
de klucht is van dit sobere…
Kristal in dwarrelwoord
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 172 je sneeuwde
in het afscheid nemen
vlokte kristal
in dwarrelwoord
stapelde in
wit bedekken
wat onze oren iets
te vaak hadden gehoord
in vlagen vervaagden
je stappen naar de trein
de sporen dubbelden
omdat ik bij jou wilde zijn
de laatste kus
smolt op je lippen
jij vertrok en ik bleef buiten
zwaaide naar besneeuwde ruiten…
Winter
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 182 Winter (haiku)
Besneeuwde velden
wissen bevroren sporen
geen voet aan de grond.
Winterblues (tanka)
De liefde duurt kort
het vergeten gaat langzaam
de nacht is inktzwart
de tuin wordt alsmaar witter
mascara loopt langs mijn wangen…
'n wit papierke
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 523 met de nacht voorhanden
tussen zuivere zilte wind
en jouw haren, kalmeer ik
praat tegen je huid
leg knopen in het wit
't is den morgen
van dauw en jong gras
van vrijdagliefde, grote ogen
besneeuwde telefoondraden
die ons samen bedekken…
verhalen van geluk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 138 woordloos adem ik geluk
dat in het besneeuwde straatje
voor het oprapen ligt
dat voorbij komt in
kraakheldere luchten
in winterweemoed
en in bloeiende sneeuwklokjes
dat van zich laat horen in
het ruisende gele riet
in het krakende boerenhek
geluk laat zich voelen in
ijskoude stilte en in
de Poolster die altijd op
dezelfde plaats…
Sprookje
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 186 En hoe we liepen
Over besneeuwde velden
En later wij twee
En samen
Ingekuild in een decemberhuis
Ons slechts verwarmend aan woorden
Waarmee we een verhaal verzonnen
Van een veel te vroege lente.
Jij kwam vanuit het noorden,
Brak de ijskristallen in mijn ogen.
Je bent slechts één winter lang
Gebleven.…
Ik zeg het jou
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 4.466 November heeft zich uitgespreid
nieuw confetti ogen raakt weliswaar
de dagen stuk waar midden op de tafel
je handen lagen ligt de mythe dus
klim op mijn rug ik ben nog ongemoeid
gebleven en mos bekleedt mijn knieën
kus mijn hals nog de morgenzomerwind
ademt jou in omgekeerde rollen kom
zoals zovaak het nooit is geweest
op besneeuwde takken…
koning winter
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.078 Koning winter
wanneer kom je
met je betoverend
witte winterkleed
waar blijf je met
je heldere nachten
je fonkelende sterren
waar we zo lang op
moeten wachten
waar blijf je
met je maagdelijk wit
besneeuwde takken
die glinsteren
in de gouden zon
Oh, ik wou dat ik
toveren kon
waar blijf je met je
winterse kou
je serene stilte
koning…
So wiert dat landt reyn wit end klaer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 341 Jeronimo vertelde mij vandaag hoe hij uren kon
uitkijken over de besneeuwde daken van de stad.
Een staand horloge was voor hem de toren van
de Bavokerk maar hij liet zich niet tot de orde roepen.
De toekomst was een duister gat en wegdromen
verrukkelijker dan studeren.…
Hemelse kerst
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 3.780 Door stille besneeuwde straten
slenter ik zonder doel
Iedereen heeft mij verlaten
ijskoud, net als mijn gevoel
Ik zie de verlichte ramen
hoor mensen samen zingen
Dat wil ik ook graag,...samen
gezelligheid, meer van die dingen
Verder met gebogen hoofd
de weg was zo lang
Het vuur zo goed als gedoofd
Ik ben best wel bang
De witte deur gaat…
Baden tussen bergen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 312 die morgen toen
U me meevoerde naar besneeuwde rotskolossen
-krachtig kolkte het water neer-
was U een bergmeer
ik zwom ruggelings
door ondoorgrondelijk donker diep
gedragen
-overdonderende hoogte boven
viel over me heen-
ik dreef in U
en zong
toen U later
een handvat, een drinkpul was
zei U : hou vast
aan Mij
ik…
OP MIJN SCHILDERIJ
poëzie
3.0 met 10 stemmen 4.859 toen Govert Flinck mij uitschilderde in het jaar 1653
Ik sluit vandaag een ring van zesmaal ellef jaren,
en zie mijn hoofd besneeuwd en tel mijn grijze haren
ook zonder glazen oog in deze schilderij.…
SNEEUW....VOORZICHTIG!
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 240 Wij zetten nu
voorzichtig onze voeten
in sneeuw neer
Niet langer meer
willen we uitglijden
bot of been breken
Wij zetten
voorzichtig schoen
voor schoen
De prent,afdruk zegt
wat over de maten
van onze onderdanen
Besneeuwde paden
straten en lanen
die wij belopen, begaan
Na uitglijers zullen
we gaan opstaan:
standpunt, ponteneur…
Nog is het ijs te dun
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 164 er speelt winter
in bevroren takken
die wit besneeuwd
naar de hemel reiken
je lach wolkt
in de heldere lucht
stralend jagen blauwe kijkers
sombere gedachten op de vlucht
nog is het ijs te dun
om jouw bestaan te dragen
ik ken je angsten die om
hulp en bescherming vragen
jij danst door de dagen
met de constante pijn
van er plotseling…
Kerstfeest met de wolven
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.095 Een witte wolf huilt
in de besneeuwde nacht
daar staat hij
volle glorie grote kracht
Het mysterie
gelokt door zijn roep
niet langer alleen
maar deel van de groep
Kerstfeest op de toendra
zuiver als kristal
ver van de commercie
dicht bij het heelal
Onder de sterren
samen soezen en jagen
kerst met de wolven
geeft antwoord…
Heerlijke maanden, fijne dagen.
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 591 Maar al wat voor eeuwig en altijd
in mijn geheugen gegrift is
blijft, en dat is zeker,
in ons herinneringenkastje staan
Smakend naar meer, nog veel meer
dient zich hier voor ons,
we hebben hem zomaar voor het grijpen,
onze nieuwe toekomst al weer aan
Daarom vraag ik jou schat,
in deze, nu nog besneeuwde uren:
Ga verder met mij en…
De tijd opgeheven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 314 (voor Gerrit Kouwenaar)
De koekoeksklok blijft dicht, er is werkelijk niemand
die de besneeuwde harten wil verwarmen,hoe alert
de koffie-ogen ook spieden, zich naar binnen draaien
als opgeblazen carnavalsballonnen, prikkeldraad,
onder de ijzeren wals gillen de eenzame, ineengedoken
lieveheersbeestjes om de genade die uitblijft
en er zijn…
Een edele Fries
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 38 Stampend op 'poten' zonder arreslee
over zelden nog besneeuwde vlakten
tussen 't vrouwtje van Stavoren,
de beer van Lemmer
en ganzen op Het Bildt met dt...
__________________________________
EDEL
Het had toch werkelijk niet zo gehoeven
Ja sterker nog, het had zo
nooit gemoeten
Een Fries heeft - net als Abe Lenstra - voeten
En…
KRETA
poëzie
3.0 met 31 stemmen 7.528 Of het een stil schip was, diep gezonken,
Welks topzeilen in het maanlicht blonken,
Schoven zijn besneeuwde toppen zacht
Langs de verre wouden van de nacht,
Door de manekring en sterrenzwermen
Meegetroond, ontvreemd van kust en bergen,
Even streng gescheiden en ontheven
Als mijn grondloos dromen van mijn leven.…
Mijn broer en ik
gedicht
3.0 met 90 stemmen 49.378 Als kind deden wij stiekem
alles samen
jij bedacht het plan
ik voerde uit
Toen de oorlog uitbrak
nam je een vliegtuig
weg wezen
en kwam als held terug
Daarna had je andere belangen
een vrouw - een kind
een huis van steen
in een ver land
Ik zie je nog maar zelden
ben me bewust van steelse blik
naar mijn besneeuwde hoofd
Moeilijk…
Werkcoupé
gedicht
3.0 met 19 stemmen 8.654 Besneeuwde velden zijn de wereld zelf.
De zware hekken sluiten niets meer af.
Tot suikerbeesten eten paarden zich
waarna de bakker ze komt halen.
O palmen van de boerenkool.
Magere haas, golfplaat van eterniet,
contour die slingert, sierend niets
voorbijschiet en ontroert.…
De eerste maandag van het nieuwe jaar
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 587 De eerste maandag
De Zon kwam op, de lucht klaarde blauw,
besneeuwde weide nog wit, niet door vervuiling grauw,
ik liep langs sloten, dichtgevroren,
met een enkele wak en Zwanen, heel verloren.…