114 resultaten.
Eoolse harp
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.287 Of Hem openbaren,
Hem wiens stem de snaren
Aanroert en bespeelt?…
In een schildering
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 227 lief, mijn lief
ik moet je,
wil jou nog beminnen
rond de maanlach
bij de roep van de uil
het blinken van de grote beer
lief, mijn lief
ik zie straallichtjes
een weerschijn
langs het hemelsbaldakijn
o, hoe vertel ik jou…
van de betovering
hoe een nocturne
mijn hart bespeelt
duizend noten
in een schildering
geluksmoment
in…
James Last
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 178 Tot bijna op het laatst toe,
stond hij op de planken,
tot bijna op het laatst
dirigeerde hij zijn orkest,
tot bijna op het laatste toe,
en boven,
daar bespeelt hij nu de rest.
Een fenomenale man,
een man met zoveel allure
een man markant, sociaal,
zoals maar weing nazeggen kan!…
Zonsondergang
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 312 Laagstaande zon bespeelt
het kleurende lover
die het laat glanzen met
haar diffuse gouden licht
Nog even, dan gaat ze onder
en trekken grijze wolken
het blauw van de hemel dicht
haar stralen nog nagloeiend
in roze en oranje tint
Een schouwspel dat nooit verveelt
als de dag zich met de nacht verbindt
Zonsondergang
het blijft bijzonder…
Inbraak
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.006 Ik denk nog steeds aan jou
al heb jij mijn hart verlaten
de muur waaraan ik bouw
vertoont denkbeeldige gaten
Jij breekt soms zomaar in
en bespeelt mijn gedachten
mijn gevoel leeft dan in onmin
hier zit ik niet op te wachten
Ik zou jou willen verbieden
om zomaar binnen te dringen
om mijn ziel te bespieden
en mij met twijfel te omringen…
Appeltaart en dode schrijvers
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 600 of ik nog een keer langskom, vraagt ze
’t liefst op zondag, dan bakt ze appeltaart
ze veegt haar handen aan haar blouse
en schaterlacht om iets
dat uit het niets haar brein bespeelt
ze pakt - de hand van god - en streelt de kaft
dood, zegt ze, alle schrijvers zijn dood
ik ga nu slapen, geef jij de kat wat eten
ik slik op tijd mijn woorden…
Altijd voor jou
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.170 Je stem bespeelt
mijn geest
zij steelt.
Je stem schildert
een moment van mijn dag
zij tovert
dingen die ik niet zag
ze geeft me een regenboog
om onder te spelen
vleugels om hoog, hoog,
vliegend de wolken te strelen.…
de snarendans
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 1.739 met verhitte
zwetende koppen
weten we niet
hoe te stoppen
je trekt aan
een van mijn
grijze haren
je bespeelt de
viool met je
eigen snaren
met je vingers
strijken en rekken
probeer jij mij
geheel te nekken
gek word ik ervan
verdwaasd speel ik mee
op jouw speels getokkel
als een oud viool
die kraakt onder
een zuigend mokkel…
de schreeuw van het gevoel in de mist
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.046 De schreeuw van het gevoel in de mist
Lege boodschappen scheuren
Slogantaal bespeelt de gedachten
Onophoudelijke drang naar meer
Vijf miljoen verandert je leven
Paradijs op aarde
Schijnteugels in de handen
Jaren vergroten de zielsafstand
De edelsteen geeft even een meerwaarde
Met slaappitten kijken we naar het grootste scherm
De…
Nietsvermoedend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 103 vliegt hij in haar web
dat zij doelbewust
op deze plek gesponnen heeft
nog versuft van de klap
omarmt zij hem, met heel haar
intrigerende zijn
zal hij ooit te weten komen
van haar vooropgezette plan
om hem langzaam
maar zeker voor haar
te winnen, daar verzetten
totaal zinloos is
bespeelt zij hem net zolang
totdat hij al zijn…
Mijn zonne-schijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Hoe de zon blaren streelt,
een fusee van kleur
in zachte astergeur
en ontvolkte bossen bespeelt.
Alles verlaten achterlaat
teruggeworpen op zichzelf
terwijl ze haar gewelf
ontspint als Groot-Gelaat
van dood en wrange waarheid,
zomers tot illusies maakt
dan komt kille eenzaamheid.…
voor een fotografe
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.024 toestel aan borst geklemd
uit invalshoek van camera
en haar ooghoogte
legt zij talentvol
de natuur bloot
vanuit bewogen inspiratie
etst zij het landschap
in een totaalshot
door fluitende wind
pakt zij haar kansen
in een onweerstaanbaar spel
laat ze het licht glanzen
als een engel in het struweel
het bos bespeelt haar
in juichende…
pianosolo
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 389 Ademloos
luister ik naar
zijn betoverende klanken
als hij met dansende vingers
de witte en zwarte
toetsen bespeelt
m'n hart zacht streelt
vertelt hij het leven
in hemelse tonen
met z'n virtuoze spel
zo subtiel en
word ik meegenomen
naar het diepste
van m'n ziel
Ode aan Ludovico Einaudi die in Carre een soloconcert
gaf op 7 december…
Zijn zonden.
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.696 De zonden in zijn spiegel,
Verborgen achter glas
De vraag is slechts bekend,
Wat het is… is wat het was
Zijn stem bespeelt pleinen,
Onbereikbaar door wind
Gevoel lag in zijn ogen,
Liefde… nóóit bemind
Tranen in zijn woorden,
Beschreven in de spiegel
Maar hoe het ooit geweest is,
Zal dat nog ooit zo zijn?…
In leunende schoven
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 245 de storm beweegt in leunende schoven
over het Wad, het licht dat als een viool
het water bespeelt markeert mijn geweten
met gezette passen,
passen die het opgeworpen zand kruien in de maat
van herfst
de kwelder, leeg van ontboezeming draagt
het naakt in schorren zeewier dat als een raster
het land lijkt te beschermen,
hoe innemend het…
Schoonheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 454 Als zware deken
hangt geluidloos de nacht
wikkelt stille vormen
in haar ravenzwarte vacht
Myriaden sterren
kristallen van licht
maken de hemelboog
een goddelijk gezicht
Het meer bespeelt de volle maan
het spiegelbeeld kraakt
rimpels in haar zilver
als water haar raakt
Lopend in de nacht
één met zoveel luister
mijn blik reikt omhoog…
Handwas
netgedicht
3.0 met 590 stemmen 81.134 was ik maar als was in een mand
dan kon ik lekker liggen blijven
in geur van zilt bezwete lijven
verbleekt door zon, geschuurd door zand
was ik maar als was aan een lijn
verblindend zou ik naar je zwaaien
kom dichterbij, ik wil je aaien
verleidend intensief robijn
frisse wind door al mijn draden
warmend licht bespeelt mijn huid
nog niet…
Een vreemde pijn
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.013 Op een harmonika
bespeelt ze geesten en telt denkbeeldig geld,
verliest haar woorden, noemt het kind
een zwarte kat.
Met de dag brozer van gestalte,
is ze nauwelijks nog iemand te noemen;
het vocht vloeit gestadig weg.
Er rammelt een vreemde pijn
in haar hoofd. Al jaren een zekere
dood in de schoenen.…
Vuurdans
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 247 Twee ongelijke stenen
in een vonk van vuur
ontstaat een weerstand
van warmte, op de blaren
waar je mijn huid
bespeelt, ontdooi ik op
de lange duur, brandt
een schroeivlek in, de
herinnering houdt stand
een vrijwillige tinteling
van onzichtbare tekens
van kwetsbaarheid ontbloot
bezien verwonderd in elkaar
voorbij het reinigend vuur
en…
samensmeltend
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 704 de morgen verwarmt – de middag
in een hunkerend beminnen
het bespeelt de liefde in
een gekmakende (s)extase
samensmeltend vloeit de
middag over in de avond
in een voorspel van opwinding
in liefdesvuur van genot
de avond vergaat in de nacht
van een zalig verlangen
het laat de wereld stilstaan
in de passie van ongeremde lust
de nacht…
Ladies in Lavender
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 211 zie, de mooiheid
van een gouden zomer
bespeelt de violist
laat hem herrijzen
in een klein vissersdorp
ontwaakt een dromer
in de druppels
van de morgendauw
speelt hij zijn zoetste klanken
verkwikkend, ontluikend
flaneren lady’s
tussen lavendelblauw
ogen gaan fonkelen
als volmaakt kristal
schoentjes klikken
zetten minnepassen…
het stilleven van de herfst
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 231 de kleinste hoek bespeelt al stil
het kille, dat niet wijken wil, het bijt
voorzichtig in de tijd en allengs raakt
het mooie weer zijn warme charme
immer kwijt
verlangend, naar de haard
daar, met winter in zijn oude baard
vertrouwt de herfst zijn wasdom toe
aan hoofd en hart
en kleine rode blaadjes
boven smart vol gouden praatjes, over…
Hoezo herhaling
gedicht
3.0 met 42 stemmen 14.895 Zand op de wind, een geur
van oude bureaus uit een zwembad,
iemand die hoog in een huis de ramen bespeelt -
het schrift gegeven, lees
tussen de vlugge tekens de weg, hoe de voet
terloops bij het asfalt vandaan gaat,
het zo weer vindt in de ruimte
tussen twee oogopslagen.
----------------------------
uit: Raster nr. 5, 1998.…
Channanja
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 687 zij bespeelt
de oude stradivarius
met ontluikend elan
haar snaren klinken
als voldragen woorden
wanneer zij haar
sprankelende lettertonen
uitstrooit in het hart
van een vergrijsde man
de viool, uit verguld
hout gesneden
trilt van vreugde
onder de vingers
van deze blanke lelie;
een meisje met een
nog pril aards verleden…
gele lentebode
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 153 in de frisse ochtendlucht
zweven lichte klanken
lieflijk, helder hoog
als blauwe regen ranken
kringelen zij omhoog
over het stille water
suizelt een lentewind
bespeelt de lange stengels
van het riet, en zingt
zacht deinend, een wiegelied
hoe zoet vlijt de zon zich
rond de ranke berkenboom
speels zijn de jonge katjes
hangend in de groene…
SPIJZIGING
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 84 Stil en afgelegen het dorp
Oud en scheef de huizen
De wind is beiaardier
Bespeelt sneeuwklokjes
Vroege vogels trekken alle
Registers open
In het midden van de plas-
Een rubberbootje, een man
Hopend op een wonderbare
Visvangst
De mist is dun, het is ijskoud
Paarsblauw de krokus
Ik voel me verzadigd, houd
Eindelijk eens korven…
Moreel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 136 Haar plek is altijd onbetwist
De politiek hult met haar
Zet haar niet buitenspel
Maar vind genade
Gaat bij het instituut ten rade
Steeds minder mensen vullen de zalen
Maar de macht is aanwezig
In iedere kiem
Dat is het regime
Bij onvoorspelbare nood
Is zij degene die de mens
Voorziet van water en brood
Het geloof
Is niet doof
Maar bespeelt…
Touwtrekken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 69 de ridder en de dood
bevechten hun daadkracht
het kan ook zijn
dat mijn geest de strijd bespeelt,
is ieder ander daar ook op bedacht
of zit het dieper. speelt de ziel een rol
zijn het mijn eigen hormonen
of gewoon mijn stoffelijke overlevingsdrang
wat wil mijn - ik - aldoor en steeds meer
als een doorlopende film aan mij tonen
alles wijst…
De muzikant speelt de blues
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 195 De muzikant bespeelt mijn diepste
gevoelens. De trompettist tilt mij
op uit de mist. Op de tonen
van een blues song raakt die
mijn snaren; worden mijn
laatste zorgen uitgewist.
Is de trompettist een bedrieger?
Een illusionist die mij straks
terugplaatst op dat schip in
de mist.…
Begin zomer
gedicht
3.0 met 4 stemmen 8.222 Simone
Begin zomer en de zee
een opengebroken kweepeer
de lucht als een kind
z'n ballon
hoog boven het water
Onder de parasols
als gestreept snoepgoed
mieren van mensen
en de gulle lach van de baai
heeft gouden tanden
Kind met het gele emmertje
en de vergeten vlecht
je mond is zowaar een klokje
de kleine huig de kleine klepel
Jij bespeelt…