het stilleven van de herfst
de kleinste hoek bespeelt al stil
het kille, dat niet wijken wil, het bijt
voorzichtig in de tijd en allengs raakt
het mooie weer zijn warme charme
immer kwijt
verlangend, naar de haard
daar, met winter in zijn oude baard
vertrouwt de herfst zijn wasdom toe
aan hoofd en hart
en kleine rode blaadjes
boven smart vol gouden praatjes, over
ijsvrij en een nieuwe start
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...icht.php?fotogedicht=stilleven
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 14 september 2014
Geplaatst in de categorie: psychologie
Te lezen ook in dit schitterende gedicht.