Alle inzendingen over bevingen

Opeens zie je hoe iemand ijs overstak, hoe hem de kou beving of een ander einde en je zegt: kijk, hier heb je zijn schoenen, leren mantel, wanten. 'Waar is de tijd? Hier is de tijd.' ----------------------------------------------------------------- Uit: 'Hier is de tijd', 1998.…

Een pil genomen tegen de migraine moeder schenkt onvolprezen koffie in met één oog gebladerd door de ochtendkrant met zijn koppen scherp venijn: bomaanslagen, godsdienstoorlogen aardverschuivingen, bevingen continenten drijven schokkend op het gloeiend magma rond Tussen de oren bonkt en bonkt wordt als graan de tijd vermalen het zwarte…

steeds wanneer de dagen lengen het licht begint te spreken en afstanden zich verzwelgen in een onzinnig geluid trilt jouw mond en ratelt het oude hart als nooit tevoor en stigma’s als vulkanen herrijzen hoe kan ik toch jouw tuin gaan wieden als steeds een beving mij verjaagt en lieden die de muren willen dragen op gescheurde fundamenten…

Olieachtig drijft een laagje over water dat aarzelt over het verdere bestaan hier nog maar blijven drijven tot later wind zorgt voor het rimpelend overgaan tot niets dan bevingen van bewijs dat er geen reden was tot langer voortbestaan?…

Eindelijk valt de zwarte sneeuw de rode krokussen gillen van pijn zijn of niet zijn is buurmans klein bestaan een floers van rouw geeuwt Als de rook uit de giftige smeerpijp in het dronken land van bevingen de armen van Geest de ene vergeving na de andere door de strot knijpt Hulpvaardig staan de bolgewassen gereed om met hun mantels liefde…

In mijn borst het hart mij in angsten opjaagt; Immers amper zie ik U aan - geen woord meer Laat zich verklanken, Maar mijn tong blijft star en gebroken; aanstonds Onderloopt een sijpelend vuur mijn leden, Niet meer kan ik zien uit mijn ogen, gonzend Suizen mijn oren; 't Vocht breekt me alzijds uit, en van top tot tenen Vangt mij beving…

Er was eens een reis Opwelling van gevoel Zolang verdrukt geweest Even een sprank van hoop Een beving van contact Mijn eerste haar was grijs Gesprek zonder doel Boeide het meest Mijn zuivere ik Gaf even vrij van zorg Los van daags geworg Emotie ten doop De contactsinus heeft zijn top Gaat licht dalen Mijn eigen wijs Zegt mij…

Daarnaast luiden gestamp en bevingen: men arbeidt, geleid door sterke eendracht. Welke nabije toekomstverrassing wacht? Jonge muren mogen welkomstlied zingen. Voeding en lekkernij hebben nieuw tehuis, waarin verkopers en klanten te werk gaan met ruim klinkend stemmen- en handengedruis.…

In 't eind beving de slaap haar weer En zochten we ook de legerstede, Maar legden wij het hoofd al neer, De smart volgde ons ook daar, de wrede! Lang hebben 't stormen wij gehoord, De regen kletterde op de ruiten, Wij spraken geen van beide een woord: Hij rustte d'eerste nacht daar buiten.…

Een kleine beving of anderszins lijkt voldoende. Maar er is ook een paralel met wat ons mensen bezighoudt: Een goede afloop, behoud van, iets bereiken of verkrijgen enz. Of een wens in vervulling gaat, dat blijft de vraag. Gelukkig is er altijd hoop en dat geeft moed.…

Hoe eindig zijn de gasbel en ons leven Ach, elke dag wordt het een beetje minder De tijd vliedt heen, het gas vloeit steeds gezwinder de bodem uit, men voelt de aarde beven Ook trrilt de eigenaar van menig’ woning Het eind is zoek in de provincie Groning!…

Als skeletten zich uit de aarde wringen ivoren beenderen in 't maanlicht glanzen voelt men in de dodenstad de bevingen. Skeletten, gelovig tot op het bot storten zich in de vollemaan-feesten trouw tot in de dood, 'n ondraaglijk lot.…

De volkeren hoorden 't aan, en vielen stom, Beving besloeg de stam der Moabieten, En der Pelasgen, en die van Eden, Ontsteltenis en schrik de Kanaänieten. Voortaan o Heer, uw volk zal zijn gewijd En ingeplant en door U aangewezen De hoge Erve uwer heerlijkheid Waarin gij troont en hen nabij zult wezen.…

ik heb zo vaak het ambacht afgezworen bedrevenheid werd toch niet onderkend maar even vaak beving mij prompt de spijt wellicht ging er iets kostelijks verloren de ware dichter is geen echte vent ik koos niet voor (ik werd ermee geboren) die aandrang - niet noodzakelijk talent naïeve hang naar wat onsterflijkheid 't geringste zuchtje…

je proeft de hete lucht gespreid aard je de rots je geest verlaat de tijd in rimpelloze vlucht zand straalt de eonen terug, de wind waait vroeger in een lange zucht geurt naar eerdere bewoners emoties in gepleisterd wit het leven hardt en stikt in de natuur, door bevingen spuit bloed tegen de muur ploegen met een steen groeien…

Nog even dan zou de boreling zoals elk leven ooit aanving zijn eerste kreetjes geven een kind bij de poort van het leven nog slechts een laatste beving en het kind kwam al ter wereld waar direct al zijn oordeel werd geveld verslagenheid waarmee men hem ontving Zwijgend werd het kindje weggehaald een nader onderzoek bepaalt de diagnose:…

Later zullen we zeggen: Hoe was het mogelijk dat we zijn voetstappen niet herkenden de tekenen niet doorgrondden in het graan en aan de hemel en nooit zijn blik lazen in de ogen die ons aanstaarden uit hongergebieden, oorlogen na de bevingen te midden van het water.…

Wat was er toch dat je beving, nog zo onschuldig en zo broos, wat maakte dat je haar verkoos? Je wist heel goed dat dit niet kon nog voor je aan je reis begon. Heel stil, toch innig, verbindt ze zich met jou en ondanks alles fluistert ze zachte woordjes: "Weet dat ik echt wel van je hou!".…

vooruitgelopen, Vermeldende der aarde nieuwe Zon, God is het rondend ruim, de horizon, Die altijd verder trekt waarheen ge treedt, Hij is het waterdek, hij is het kleed Dat op de aarde ligt, de schemering is hij, Een man in weifeling, in mijmerij, God is een doodslag, wreedheid en de list, God is de werkelijkheid, die zich vergist, De beving…

voor het laatst een teken van verwachting hoge zandmotieven zien verstoffen klaagt de zinnen aan tot doodsverachting de beweging staat nu vast in stenen golven, hard en star, verdicht bevroren niemand kan aan woorden iets ontlenen als ze aan de aardkorst toebehoren sterke boren huilen overbodig hebben nooit graniet kapot gekregen tijd en beving…

Ook d' uitspraak is soms nog een moeilijk ding immers: beving je ooit van de angst een beving? En hoorde j' ooit iemand in 't Hollands bevelen, een vocht naar een lager staand vat te hevelen? Al schrijf je ook Gorinchem, spreek het uit: Gorkum maar schrijf in vergissing niet Borinchem voor Borkum.…

Want Heer, als U dit allemaal laat bestaan, als U al deze ellende zomaar toestaat, van bevingen en tsunami’s, van honger en van watersnood, het is hier soms wel een beetje een beestenboel En op die momenten Heer, dan weet ik het niet altijd zo heel zeker, of U wel bestaat: als U begrijpt wat ik bedoel.…

Maatvers collectief van Gé en George, Rik, Dirk, Piet ving regels en bewegingen als mijn daders, ruimte en beknopt zijn als online één ding kruisverwijzend naar gewenste verdwaling onderweg waar nieuw werk mij binnenhaalt rijmt niets meer op mijzelf dan wat mij beving, sensus amoris stond…

Luwte beving ons, zon op achtermuur Scheen goud, geluid van schelpjes aan de zee Maakte de kiezel onder 't zachte gaan. Seringenblaadjes streelden langs ons heen, Rozen, violen, en purpre papaver Bloeiden, en ginds in killen schaduwhoek De schuchtre blanke lelietjes-van-dalen.…

Daarover piekert dood vogeltje soms, misschien meer weerspiegelend dan bespiegelend, als het in een beving de panoramabocht kan houden en niet in een zandbank komt.…