Alle inzendingen over beweging

Beweging zit er niet in: het zijn stills uit een movie; meestal stom, soms met geluid, kreten van vogels bijvoorbeeld, zelden een stem. Ze komen terug, steeds vaker: Er komen er ook wel bij. Duizenden plaatjes in een o zo zwaartillend hoofd.…

Op de omslag van het magazine een meisje van een jaar of zes misschien oogverblindend wit jurkje blote schone voetjes handjes zonder zwarte nagel- randjes een idylle Stevig in de zandbak staan twee onbedekte beentjes teentjes die bewegen modde- rige vingertjes vol leven echt een plaatje…

ik heb jou lief je sterrenogen vroeg in de morgen laat in de nacht ik volg je naar binnen om de dag te vergroten in zoete drang en alles om me heen laat me jou strelen het zicht van je dromen een enkel woord tussen de zinnen waar alleen ik languit mag liggen in één ademzucht van bewegend beminnen…

Langzaam verdrink ik in de wereld van geluidloos lawaai ik zie monden bewegen maar beheers niet hun taal hun lachen scheurt de trommelvliezen van mijn ziel ik speur het zwerk naar de oorzaak van pijn, zoek in mijn gerafelde binnenkant langzaam terugkerend naar de wrede stilte van het niet erbij horen de hoofdse schelpen aan…

heb ik nog een keus of sta ik tegen de muur een muur onwrikbaar kies ik voor leven of voor een verstard bestaan zonder beweging verdoemd is mijn zijn als ik geen keus zou hebben mijn zijn zinloos wordt…

wezenloos, als al ver gestorven maar ademend zo de adem wil heeft zij haar status verworven in vergetelheid, monddood en stil twee wielen op wat leder veronderstellen nog beweging mijn hart schrikt, maar huilt ook teder toen ik haar glazige ogen haast gedwongen in mij opving van harte gefeliciteerd schreeuwde de gelukwens op haar gesloten…

het is niet waar dacht ik zomaar dat jij je verveelde in het samenzijn dat we even deelden niet dat we veel woorden scoorden of de bewegende beelden uit de kast der verveling ons op de bank afleidend doorboorden we zaten gewoon te voelen zonder te raken kijkend naar wat niet werd gezegd wel had alles met ons te maken we waren…

Een colonne muildieren zet zich in beweging citrusvruchten deinend op hun ruggen, de blauwe ballon van de namiddag vult zich met stof en zwelt op.…

het is niet waar dacht ik zomaar dat jij je verveelde in het samenzijn dat we even deelden niet dat we veel woorden scoorden of de bewegende beelden uit de kast der verveling ons op de bank afleidend doorboorden we zaten gewoon te voelen zonder te raken kijkend naar wat niet werd gezegd wel had alles met ons te maken we waren…

we bewegen hemel en aarde en treden de tijd met gehavend hoofd tegemoet sterk hoewel breekbaar smeken we Kronos niet noch treuren we bij de eeuwig rouwende cypres we leunen tegen een oude boom heffen het glas op de dingen die blijven en op vrede met onze vergankelijkheid…

hij was rond uitdagend rood ving mijn blik ik wist dat hij zou gaan bewegen als ik hem vond gaf een pass hij rolde van mij af een felle streep in groenig gras als een magneet trok hij me aan ik bleef gaan naar links en rechts in subtiel toucheren van voet naar borst dan hoofd en knie binnenkant paal geniaal…

Je slaat je vleugels uit Zo vrij, een vlucht over de volken Wit verenpak, een bruid Met als bruidegom de wolken Jij zwaan, jij vogelkoning Vol kracht je vrijheid nemend De mens een schertsvertoning De lucht adembenemend Jouw macht, niets houdt je tegen Maar heel in het geniep Krijg je moeite met bewegen Je sterft aan vogelgriep…

iemand hield mijn ogen open en in mijn binnenste zag je het scenario oplichten in trage ochtenddauw van dageraad spelend in een zoektocht van twijfel bewegend in de wind naar het ongekende land waarin doodsbloemen zich uitspreiden in rijping milde ogen in eeuwigheid onbesmet achter mijn masker weent mijn ziel in een nieuwe wereld die…

Bewegen is verliezen wat ze wil aanraken en bewaren met haar vingers die haar nog niet verlaten hebben. Haar ogen tellen de ogenblikken waarin ze haar leven ziet en de pijn vergeten mag. De levende tijd is haar vergeten toen ze steeds eenzamer werd en de dood haar fluisterde waarom ze wachten mag.…

met haar handen op haar buikje net wat ronder dan voorheen voelde zij daar iets bewegen diep van binnen, naar het scheen nu zo’n wondertje gaat groeien dient het zich voorzichtig aan even moest ze rusten ze had een lange dag te gaan telkens als zij leven voelt is er dat intens verlangen dan pinkelt plots een traantje over haar bijna-moederwangen…

Ingesloten in een rondedans van beweging, neuriënd op golven van geluid met de naar binnen gekeerde glimlach, grijnzend van geluk. Dans maar mijn kind naar je eigen wolkenwereld, waar niemand je raken, niemand je kwetsen kan.…

onmiskenbaar is de kracht en macht waarmee wij levenslang strijden die ons naar beneden trekken en op latere leeftijd vaak doen lijden wij denken te ontsnappen in bewegen het neerwaartse gaat snel omhoog gaan is veel geven toch groeien wij naar boven omdat de zon met al haar warmte en licht ons in een hemel doet geloven…

ik verberg me in het warm van jouw lippenrood in begeren van kussen en uitweg over huig en tong voelend in gesloten ogen woorden in fluistering gedragen in bedekking van fluweel bewegend in echo’s van liefde in het zoet van winden waarin wij onze liefde gestalte geven in zuiverheid van onze diepste dromen…

Elke beweging is er een die ik niet zonder jou wil doorstaan. Ik geloof niet, maar diep hoop ik dat al voorgaande verdriet mij met rust laat.…

Op schemering gekust voel ik lippen zacht bewegen in een ritme dat verwachting overtreft. Haartjes op mijn huid kriebelen van intern stilte van jou voedt mij van binnen. Ogen openen je ziel vertellen het verhaal dat zweet op je huid meer dan verklaard.…

Van uit het beslapen bed Zie ik jouw slanke silhouet Mijn nieuwe liefde op het balkon In het licht der opkomende zon Je lange zwarte haar, slanke benen, ronde billen De niets verhullende sjaal rond je slanke leest Je ritmisch bewegen bij de romantische gitaar Laten mij weten, je bent nooit de mijne geweest…

Ieder moment, elke beweging totale vrijheid, is 't zo waard. Een dergelijk avontuur klinkt oh zo fijn. En kan alleen maar, met een vrouw zijn.…

als ik zo naar je kijk stellen je ogen vragen je lippen bewegen op geluiden in een onbekende taal ik weet niet of zij op mijn antwoord duiden leven jij en ik op ongelijke dagen met ieder een eigen verhaal * je koude ijle vingers grijpen mijn hand wil je me voelen of zoek jij nog naar jezelf in de broze wereld door…

Bij elke aanraking van de groene blaadjes is hartstocht aanwezig en elke beweging van haar is een dans van genegenheid en zorgzaamheid. Zelfs als ze doornige struiken verzorgt maakt ze daarvan één spel van enthousiasme en kleurenpracht.…

Gedachten in beweging die me laten zweven door de aardse tijdlijn heen als een klein nietig stofdeeltje. Waar de vogels zingen als in een vreugde koor, hun lied gedragen door de wind klanken die mij vergezellen. Naar een nieuw bestaan waar licht en sterren mij ontvangen door licht en warmte omarmd voel ik een eindloos vertrouwen.…

mistwaaiers ademen takken vol beweging zodat ik niet op mijn tenen hoef te staan om met mijn hoofd in de wolken te lopen vlindervisjes lokken me naar het strand waar de ochtend geduldig staat te verzanden loslippig zonlicht struikelt over loslopende wolken waterspelend spoelen golven droog op het zand rust meert aan…

Beweging zit er niet in: het zijn stills uit een movie; meestal stom, soms met geluid, kreten van vogels bijvoorbeeld, zelden een stem. Ze komen terug, steeds vaker: Er komen er ook wel bij. Duizenden plaatjes in een o zo zwaartillend hoofd.…

Wolken stapelen in vele tinten grijs aan de horizon 'n klein bootje Tussen hemel en aarde een immens grote zee deinende beweging lichtgroen tegen grijs Niets blijft hetzelfde ontelbare schelpen waartussen 'n krab rent voor z'n leven als voetstappen verdwijnen…

zomaar in beweging dansend verdwijnen op zoek naar een tweeling binnen onbepaalde lijnen zoals de kunst der Etrusken ooit ergens anders opdook. en de kelten nooit verdwenen opgingen in rook la Tene blijft vast en zeker in een lichtflits voorbij nog even leven in het hart van jou en mij…

Mijn verstand spreekt mij tegen het onzekere laat mij dolen ik dans zonder te bewegen niemand ziet die capriolen Mijn gevoel zit enorm bekneld en dan is het weer vogelvrij al mijn angsten ruimen het veld maar het is ook stil in mij Mijn hart neemt een gevoelig loopje richting een uitdagend ravijn ik ben een gespannen hoopje ach, het…