Alle inzendingen over blijdschap fietsen zomerdag

Van zomerdagen Nog wat zon Ook wind en regenbuien Nagenieten…

Een hortensia bloeit zo blauw als de hemel op een zomerdag.…

Op een zomerdag smaakt vruchtenlimonade als verboden wijn...…

Maar op een zomerdag slaat hij voorbij de brug linksaf, wil de rivier ten einde: komend van Ouderkerk zoekt hij weer stad. Na molen en begraafplaats wordt het stil: 'Zo eeuwig fietsen!' gaat het door hem, en geen mens ziet dat zijn fiets de lucht in wil. ------------------------------------------- uit: 'Geheugen voor landschap'…

Ik loof de Heer voor de lange, zonnige zomerdagen 't blauwe zwerk en de zon als een gouden medaillon wiens zuivere glans ieder liefhebbend hart mocht dragen ik loof de Heer om de lange, zonnige zomerdagen met 'n onweerswolk of regenvlaag die durfde plagen voor een zomer die reeds vroeg in de lente begon ik loof de Heer voor de lange, zonnige zomerdagen…

De dag begon met een stralende zomerzon aan mijn voeten, in het gras omringd door bloemig leven en twee maal twee in ganzenpas langs de waterkant onder dons met blauwe rand een zachte lach en pril gesnater spelend in de wind zo kleurig mooi het zomerkind.…

je van het balkon Je blote lijf glanst zo mooi Daar krijg ik dan weer kriebels door Mijmerend kijk ik voor me uit Mijn fantasie die leeft zicht uit Je scheurt de kleren van m'n lijf We vrijen passioneel ik kus je onderlijf Geniet daar erg op mijn balkon En hoop dat het in het echt eens kon Je kijkt om met een lieve lach Op deze hete zomerdag…

Zo blij als de lucht nu is in de hitte van de zomerdag, terwijl ik, liggend in het veld... boterbloemen... luister naar de duizend vleugels als een erekrans van pastelkleurig geluid om de stilte, ben ik. Zou ik kunnen dansen? in de hitte, boven het veld... boterbloemen...…

De kat krabt de zon omlaag Kijk dan toch hoe zij dat doet voor mij die in de schaduw zit wonderen in een oogwenk bedenkt want ik schrijf de stenen tafelen vol Binnenkort gooit god ze naar je kop ik ruim de scherven wel op Zij zoekt haar plaats op mijn schoot draait zich behaaglijk rond tot een warme ronde plek Zij mist alleen nog mijn hand…

Traag walmend als dikke lava stroomt verkeer over het blakende asfalt richting zee Stoffig gras buigt deemoedig de halmen Aan de wegrand ruisen duttende populieren Het witte zand schittert verblindend in het fel blikkerend zonnelicht Boven het water daagt het grauw, rommeldonder, regenkletter overstemt het vrolijk kindergekwetter Troebele…

Duiven koeren, de dag is heet met de eerste stralen van de zon. Je ogen! Dronken van je ogen start mijn race, de weke straten van de zomer door. Tot de avond, het brullend, rood-gloeiend inferno van je lippen me de nacht indrijft: een nacht op wilde geiserstromen van verlangen.…

De zomerdag, onder zijn dak van licht, en met zijne uren, die onafzienbaar diep en strak in de uitgestrektheid duren, staat hoog over de kalme zee, over die koele, zilte bezonkenheid, van ree tot ree vol zonneschijn, vol stilte.…

Zomaar een zondag, een zuchtje wind, een vleugje wolk van ergens naar ergens. Zomaar een middag, waarop niets anders hoeft dan wat wachten op de avond.…

Soms, die zielssnikkende heimwee naar de warme zomerdagen toen mijn ongekuiste jeugd zijn eigen dromenvleugels kreeg en ik als jongen om mij heen keek vaak tijdens het ouder worden het ontoereikende verlangen naar die vrijheid zonder vragen alleen, met ongevulde rugzak en indianentooi op pad naar een land zonder horizon eenzaam dromend…

Het is zwoel en zwaar de bomen zwijgen op deze windstille dag de bloemen fluisteren wat als hun geuren worden opgesnoven stemmen stil gezwegen alles lijkt in ruste de zon verbergt zich achter een dik zwart wolkendek wie wacht er niet op de verlossende regen.…

wat ben je van plan te doen met de zomerdagen van je leven? ===================…

Terwijl je bijna afscheid neemt verblind je mij, verblijd je mij nog even straks ben je voorbij zolang de wolken voor jou opzij gaan de glooiende velden rood gekleurd het landschap laat rusten weet ik dat het goed was dag mooie dag wek me morgenvroeg als goud om met roodgekleurde wangen de zwoele avond in verlangen naar meer, te beleven…

Duizend en (één) mensen (zwemmen, lopen en fietsen) op en mooie zomerdag in een tweemansformatie. Aan zee op het strand en in de duinen. Met haar op zijn sterke schouders gaat hij het schuimend water in waardoor haar lichaam kletsnat wordt en geen van twee kent tegenzin.…

Donder en bliksem op gloeiende zomerdag de natuur huivert…

zwoele zomerdag duifgrijze veren vallen vogel is niet meer…

De zomerdagen een fietser rijdt door de straat zon flitst in zijn velg.…

ik hou van kleine dingen ik kan het niet bedwingen een mooie zomerdag dan moet ik zomaar zingen…

waterspiegeling dat achterste van mijn tong spreekt als boekdelen het regent zomerdagen over ons kikkerlandje…

Op een zomerdag heide staat in volle bloei de wereld kleurt paars…

Daarna fietsen. En dan de fiets verliezen. Vele keren wachtte mijn fiets niet op mij. Ze was weg, verdwenen en niet naar huis gegaan. Is mijn fiets alleen, is ze eenzaam? Aan een andere fiets bond ik haar. Maar nog wachtte zij niet op mij. In Nederland is mijn fiets mijn fiets niet en mijn vrouw niet mijn vrouw.…

droge drentse zomerdag op het platteland oostenwind die waait broeinesten van gisteren naar de overkant…

in de magistrale gloed van namiddagzon die uitbundig jubelt als een zojuist opgepoetste koperen schuiftrompet dansen zingende muggen, rijst een oranje vuurzuil in de mosgroene vijver en waaieren losse handen gedachteloos vele kanten uit roerloos echter wat gazen vleugeltjes hangend aan wit wuivende bloemkelken hoe zelfbewust geuren zij daar!…

in speelse zomerwinden fluisteren de bomen elkaar hun geheimen toe de zon speelt om ons heen als een dartel kind vogels pikken rijpe vruchten uit het kort gesneden gras de waterlelie opent zich in volle schoonheid konijnen nestelen zich tot aan onze voeten bloemen bloeien alsmaar hoger en uitbundiger later het maanlicht ligt al…

klettert en onze ledematen en hersenen weer laat roeren, na al die regen lopen wij de morgen tegen met een koor van vogels in de milde ochtendzon waar de vreedzame dieren grazen Och Hollandse tropische zomerdagen dat ons zuchten doet, ons voor elk druppeltje uit de hemel danken doet…

Kijken naar buiten kalm en rust kruisen elkaar zomerhemel heerst. Dat al vroeg in de morgen allerlei blauwe puzzelstukjes in autonomie en verbondenheid beginnen samen te smelten in een ontwakende hemel waar ook zon zich weer van haar beste kant laat zien en vogels van diverse pluimage de luchtlagen strijken. Als echte en ware beminnaars…