Alle inzendingen over blinde vlek

Je ziet je blinde vlek niet in de spiegel. Zie je?…

met wel blinde vlekken…

Ik doe wel flink, Dacht de blinde vink. Binnenkort, Lig ik op een bord, Dan wordt het pas link. Die blinde vlek, Was zijn grootste gebrek.…

Langs een lege hemel ontschiet mij vaak iets dat weten heet of God het scheert, het weifelt langs een blinde vlek. Staar je niet blind zeggen mijn ogen…

Niet langer een blinde vlek willen zijn Het water dat wacht tot het paard eindelijk drinkt Genoeg om me heen gekeken nu Ga ervoor staan…

ogen met uitzicht op een blinde vlek en daar toch over kunnen verhalen dat is knap... gelijk een blinde die zijn fantasie de vrije loop laat dankzij 't maanzaadbolletje zo heeft hij die leest met tien vingers in het duister altijd een streepje voor…

“Het kippenwelzijn in de megakooi Wordt hoger door die dieren blind te maken Want kippen zullen dan het pikken staken” Zo hoorde ik onlangs in een pleidooi Wie zulks verzon, en dat is niet zo gek Bestaat alléén maar uit een blinde vlek…

blinde vlekken dode hoeken in mijn hoofd geheugenlekken herinneringen uitgedoofd schier onwetend wat de dag hierna mij biedt snel vergetend … en zelfs dat onthoud ik niet…

Ze keek me aan met een dove blik Haar schreeuw om aandacht Ik wilde het niet zien Haar vuistslagen kon ik niet horen Ik voelde niets van haar tranen Ik proefde niets van het zout op mijn huid Zij was de blinde vlek in mijn ogen…

dat wat was en we zijn vergeten dat wat is en we toch niet weten uitzicht belemmerd door oogklep en mist alwetendheid immer betwist onbewust van beperkt perspectief blinde vlekken al inclusief…

Is het zijn blinde vlek? De kwaal van selectieve mannenoren Die moeilijk hoge vrouwenstemmen horen? Of door die hanige karaktertrek? Die stumperd kan daar zelf geen bal aan doen Soms mist hij dus bij keuzes goed fatsoen…

in kleurenbeeld versleten, vergeten, vergeelde waarheid onaangekondigd dwars door tijd het papier is verfrommeld er is mee gerommeld zwart loopt over in wit als vergeeld wordt gedeeld gladgestreken en geheeld resteert een ingelijst portret gezien en teruggezet blinde vlek…

Thuishaven van de geest Van oude pijn de archivaris Oogluikende streler Stil of spreekbuis van verlangen Drager van een hazenhart Witwasser van blinde vlekken In deze tempel zonder godheid Buig ik diep voor jouw wijsheid…

Het rekenhuiswerk van zijn zoon van zes Is hersenbrekend zwaar voor David Beckham Nu domineert alsnog zijn blinde vlek hem: Als kind waarschijnlijk al niet bij de les Dus wie slecht rekent schopt het nimmer ver Die wordt ten hoogste voetbalmiljardair…

tegen het einde knoop je de eindjes aan elkaar maak je een nest voor de laatste dingen tuur je in de verte van het verleden ontrafel je het spoor van de blinde vlek vind je de handen van een kind waarin de verbondenheid besloten ligt…

Papier spiegelglas water dat was vóór de geest De ziel van dit blad is de witheid geweest en de pijn is de pen die geheimen uitlekt Desondanks geneest: gewicht contra gewicht dichter contra gedicht pupil, blinde vlek.…

En dan die blinde vlekken op onverwachte plekken!…

Wij slaan splinters in de ogen van ons eigen vergezicht en verliezen het vermogen om te zien wat ons verlicht in elkanders nachtvizieren maakt het duister ons kijkdicht elke poging tot plezieren stuit op negatief bericht wij spiegelen de blinde vlek die alleen de ander ziet verstoten naar de zere plek van ons valse levenslied.…

een sta in de weg, ben ik ook terwijl ik langdurig zit op de juiste momenten ja knik en eindeloos tot de schepper bid hoe is dat zo gekomen daar ik toch goed van zins ben de werkelijkheid onderscheid van dromen, verderf en schoonheid door en door ken het is als kleurloze verf op een palet op het doek verwerkt tot blinde vlekken waar…

Papier spiegelglas water dat was vóór de geest De ziel van het blad is de witheid geweest en de pijn is de pen die geheimen uitlekt Desondanks geneest: gewicht contra gewicht Schoonheid en beest dichter contra gedicht: pupil blinde vlek.…

Heerlijk zo open de wereld inkijken met ogen die even niet doen waar ze op lijken in horen werd je geboren en in het ontdekken van eindeloos veel blinde vlekken wist je met temperament een eigen plek te bezetten jij verrijkt de wereld van zienden met andere handen en oren…

mijn blinde vlek is wat je ziet als je naar me kijkt voor mij onzichtbaar grijs gebied voor jou donkere nis schatkamer?…

Wie zo ernstig is beschadigd kan het litteken weerspreken slechts door falen en gebreken is de dichter begenadigd wie van woorden is verzadigd mag de blinde vlekken lezen want door vragen, stom gerezen is de dichter begenadigd wie zich tot drenkeling verwaardigt beschouwt het leven als een stunt als water naar het laagste punt is de dichter…

ga mee over de bondige, rechte, harde bodem laten we gaan naar het voeteneind alleen of in samenspraak naar het diepste gewicht in de gang van zwaartekracht het bezinksel van verdrinken randen van zwart, blinde vlek op platheid aan ondergrens waar de doden liggen die niet verder zinken konden…

vlek als overbetaald lot, waarmee het hart leeg bloedt in barenspijn, als open einde van de levenslijn.…

Koningen lieten hun portretten hakken in stenen wanden van tempels in het licht van de sterren herleefden hun hoofden koningen past eeuwigheid net als goden Wij krassen onze namen in basten van bomen, op toiletten, hangen foto's op om koste wat het kost te blijven blinde vlekken op blinde muren ------------------------------------ uit…

Ik kots de vuiligheid uit mijn lijf, zwarte nevel nestelt zich in mijn poriën, grauwe geruchten wentelen zich in het slijk Ik kruip in mijn eigen blinde vlek, weg van alle kleur, blind voor een gebed Ik krimp en vervaag, word leeg en stil en verdwijn In de diepste geluiden van mijn ziel breekt mijn geloven, Ik kan niet meer zien…

Jouw zelfgevoel is ondermaats door mazen in de fuik ontsnapt zo leef je vrijwel buitengaats als ziel die zichzelf open krabt de pijnpunten van jouw bestaan slaan wonden in het grootste hart je hebt jezelf meer aangedaan dan puur te vatten is met smart je hebt jezelf tot mij gewend in spiegels van een blinde vlek wij drogen op in grof cement…

Leegte heeft geen vaste plek Ze roert zich als een blinde vlek Net als goede satire soms niet Vacuüm verpakt in loze woorden Een verdorde dodelijke geest Uit eenzaam kwaad gefreesd Is nergens niemand ontgaan Laat iedereen achter ontdaan Die kop kan niet meer in het zand Maar hup, zand erover, in de krant Verstand op nul gevuld met angst…

het verhaal gaat dat we de kamer in betreedbare vlakken hebben verdeeld om iedereen welkom te heten geboortedagen af te strepen met Sport in Beeld en bord op schoot er zijn nog blinde vlekken (min of meer) de onzichtbare poten van de kast wijzen naar beneden, naar binnen als een luchtledige vulkaan, de muur vreest nog steeds de spijker…