Alle inzendingen over bouwen

De kunst boten te bouwen houdt stand Op Sail voeren ze op hun eigen lelievlet Buig en las platen dolpotten en ‘t spant Ja de kunst boten te bouwen houdt stand Met de middennaad pas laatst ingebrand Voor de V-vorm in de vlet uit het pakket Houdt de kunst boten te bouwen stand Met Vmbo’ers bij Sail op hun lelievlet…

Die man is nooit zo goed in bruggen bouwen.…

Opgekweekt op dat Kleine stukje grond Waar in eenvoud Met gelijkgestemden Het gewas alle kans Krijgt zijn bladeren Uit te slaan om voor De mens gezonde voeding Te zijn - met in de nabije Toekomst bemesting van Heel andere koek: Er wordt asregen verwacht Niet van een uitbarstende IJslandse vulkaan, maar Van het nieuw te bouwen…

Ik bouw voor jou een huisje niet te groot niet te klein, zo’n huisje aan een grasveld waarin je zo fijn jezelf kan zijn Ik bouw voor jou een huisje met deuren, ramen en een pannendak met wel zes slaapkamers een verwarming een huis voorzien van alle gemak.…

Waarom heeft dit onze vriendschap Op zo een manier kunnen verstoren Dacht dat men op een vriend kon bouwen Dacht dat vriendschap was om te vertrouwen Begrijp nu wat ik aan je had En bouw een muurtje rond mijn hart Zal me nooit nog aan een vriendschap hechten Hoef dan nooit nog met mijn gevoelens te vechten.…

Waarom kan ik niemand meer vertrouwen, waarom kan ik niet meer op de liefde op bouwen Telkens weer die verdomde pijn steeds maar weer zo eenzaam zijn De fout om jezelf totaal aan iemand geven De fout om compleet voor iemand anders te leven Na een flinke val probeer ik met open wonden weer op te staan, en doe ik mijn best weer vol vertrouwen…

het is in gedachten al zo vaak bewoond de inrichting geschoond van knus naar klassiek vintage of lief feeëriek een droom waarvan de eerste steen met liefde is gelegd maar die in fundering en ontwikkeling alle registers heeft opengezet duurzame snufjes als zonnepaneel en warmtepomp zijn terstond geïnnoveerd het selfsupporting zijn hebben…

dit is een prachtig bos, haast ongerept met vogels, vlinders en volwassen bomen de schoonheid naar een eeuwenoud recept hier kunnen minstens vijftig villa’s komen dat duingebied, de onschuld niet verloren nog rusteloos, zoals het altijd was met stuivend zand en vrolijk wuivend gras de ideale bouwplaats voor kantoren dat landgoed, nog zo…

Waar diamanten tranen van herkenning aaneen geregen parelen, onzichtbaar verweven met draden van puur goud Waar bronzen klokken zonder wanklank hun helder geluid in echo laten weerklinken Daar kan ik mezelf zijn, ondergaan en bovenkomen, mij wentelen en keren, Geloven, vertrouwen, eeuwig op bouwen, omdat ik mezelf kan zijn in jou…

in de verte gloort het water witte schuimkoppen - ‘wie het eerst bij de zee is’- schop, zeef, emmer en gerief om een kasteel mee te versieren en pistolekes, cécémel in de frigobox, een pintje en veel heel veel verborgen pijn en tranen maar we bouwen, steeds hoger een brug en een delta, torens waarmee ge de zee kunt zien, zijn handjes…

ik breek meer in de wereld dan ik bouw bekijk schoonheid met een vaak opgelegd wantrouwen geniet muziek maar hoor feilloos dissonanten in het lied toch eis ik geen perfectie in kritische reflectie maar ga voor de ziel en handen waarmee mensen werken zij bouwen aan de hemel terwijl anderen vroom kerken…

bol schuiven wij onze eeuwen ineen elkaar opheffen is onze kracht wij streven van nature naar leegte zoals een cycloop naar diepte snakt ziet u, een vaderland wilde ik u tonen niet deze woestijn van oneindige vrijheid maar hier wonen wij, en hoe mooi zou het zijn als iemand ooit als een tweedehands godheid rijm voor rijm een land zou bouwen…

LIEFDE Ik zweefde niet...maar vloog ik barstte niet...maar boog Ik schreef niet...maar briefde omdat ik wist....dit is Liefde Wie op deze 3 kan vertrouwen kan een sterke toekomst bouwen.…

Je weet niet wat politici bezielt Om dat wat niemand wil erdoor te douwen, In Groningen een Forum willen bouwen, Dat krijg je nou als stevig wordt ‘gedeald’. “Wij handjeklappers zien het als een spel, Ook zonder draagvlak komt dat ding er wél.”…

Kruip door sluip door in Den Haag Centraal hier gedril daar geboor herken ik niets van wat ooit was Buiten gekomen word ik omringd door hoge gebouwen waardoor het in het niet vallen onontkoombaar lijkt Den Haag stad mijn stad met besmeurde skyline de vooruitgang wacht je op…

ik wil bouwen geen ruïnes schonen op een al doorleefde plek een nieuwe stek daar verrijst mijn kathedraal zonder pilaar en heilige graal geen glas in lood en zwaar berookte muren vrijheid gaat weer eeuwig duren het zelfdragend dak wisselt steeds van blauw naar zwart met vage wolkconstructies de muren transparant uitgevoerd in seizoengroen…

Nog even het plaatje bekijken waarop vijfmaal een ander huis te bouwen van dezelfde stenen. Zo bouwde ik nooit, naar tekening, maar ook dit keer waren wij blij met een zorgvuldig opgeborgen afbraak waaraan geen steen ontbreekt. ------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…

Het lage land waar slib en zand tezamen komen met wind bij eb en vloed, dat speels een zandhoop met wat gras verrijzen doet, verheft zich als een ereplaats waar vogels rusten mogen. De zee die gaarne neemt, knijpt soms een oogje toe door schitteringen op het eigen water en kent de rust waarin het pril ontstond, alsook de vraag, wat zal er blijven…

Hier, in de achtertuin, snurkten de zagen En klopten hamers hard zonder sarcasme Op de planken die hoofd en wereld schagen - Zij zuchtten, hijgden, zweetten bij het klussen, Niet uit vermoeidheid, maar uit enthousiasme Voor bouwen en de ruimtezee daartussen. ----------------------------------------- uit: 'Het vuil van de schoonheid', 2015…

Wij mogen Hem vertrouwen En kunnen op Hem bouwen Hij laat ons nooit alleen Ga dan maar tot Hem heen. Wat een troost dat te weten Dat God ons nooit zal vergeten Hij houdt over ons de wacht Altijd, bij dag en bij nacht.…

Ze kreeg een bouwdoos, zette vier palen in een gatenplaat, schoof langs de gleuven voor- en achtergevels op hun plaats schuren geurden naar ingedikte tractorolie oogstverhalen, schoffels hingen schuin tegen de zomerwind, deurklinken gingen in verzet planken opgebroken, opengezette hokken, ze wiste de witte plekken op behang, zwakte het…

Lee Towers zou ons dak van riet voorzien…….. Een misverstand, gewoon verkeerd begrepen: Litouwers kennen de rietdekkersknepen, En klaarden die klus in een dag of tien. Lee Towers of Litouwers, elk hun vak, Je wilt ook niet Lee Towers op je dak.…

Er zit maar één ding op: evacuatie! Dit snelsonnet is weliswaar niet oud, Toch is het dringend toe aan reparatie, Het kent een ernstige constructiefout. Pas achteraf had ik het in de gaten, Dus wilt u nú de pagina verlaten?…

je vecht en springt en loopt je lui zijn is plots omgedoopt in doen en ondernemen in gaan, in ja ik kom er aan zo is het menselijk bestaan je bent gewoon herboren ontmoet weer mensen elke dag je lippen vormen weer een lach je ziet weer zonnegloren hou vol, soms is het sjouwen maar absoluut de moeite waard aan je toekomst blijven bouwen…

We ontwierpen plannen maar bouwen omvat meer dimensies. De funderingen waren gelukkig sterk genoeg. Aan liefde blijft men schaven. Versta me dan ook niet verkeerd als ik soms iets anders inkleur of een andere draai geef. Voltooid zijn we nooit.…

Geloofd zij God, die ons leidt steeds weer Wij mogen op Hem blijven bouwen En ons leven aan Hem toevertrouwen Want Hij ziet altijd in liefde op ons terneer. (Enkele woorden uit Psalm 68)…

ze slopen hele wijken die toendertijd de stad verrijkten blokkendozen in het groen want ruimte moest het doen ze keren nu het binnenste naar buiten zie handjes op de muur een donkere gang die je deed fluiten behang, gerafeld en met tekeningen uit mijn tijd eenmalig vastgeplakt heeft het toch vele generaties groot gebracht de treden…

In de schrootwerkplaats bouw ik monstervoertuigen -- Echte Frankensteins.…

Ze bouwen steden in de klei leggen riolen in de straten voor het vuile water één voor ’t hemelwater kinderen spelen in ondiepe plassen bouwen kleikastelen ogen omgewassen spelen dijkje leiden water hoe dat vastloopt op de klei…

Het vogelnestje verliefde vogels bouwen blij aan hun toekomst.…