Alle inzendingen over brief

ik open mijn brievenbus en hoop tegen beter weten in op een brief, een brief van jou leeg weliswaar, maar toch het kan toch niet zo zijn dat er na een jaar van zoveel, niets meer rest dan stilte geen vragen, noch gemis ‘s ochtends vroeg wanneer vogels nog in moeten zetten schreeuwt mijn lijf me wakker om eindeloos te malen want mocht…

ik zou dagen kunnen schrijven, aan een boek of zelfs een brief.. maar het komt allemaal op 1 woord neer, je bent lief...…

De Brief blijft onbeantwoord.…

brief me dan gelief me dan verleid me dan bevrijd me dan grijp me dan knijp me dan beroer me dan retour me dan zoen me dan ontgroen me dan verlang me dan vang me dan…

beste vader, neem me niet kwalijk dat ik je bij het eerste bezoek zei dat ik hier een paar weken was voor wat proeven met middelen (je geloofde het niet en je was verdrietig en nog verdrietiger toen ik vertelde dat een onbekend gebleven medepatiënt mijn goeie jas had gestolen, het geld dat je meebracht ging achter slot en grendel en de rest…

Ik heb ooit een minnaar geschreven Dat hij in mijn hart is gebleven Een openhartige tekst Maar ik heb -da's het gekst- Die brief nooit aan hem durven geven…

(na een opofferings-dagje) Een dagje zonder zonnestraal, Een nachtje zonder stergeflonker, Wat zijn ze donker! - Een lente zonder nachtegaal, Een bloemknop, waar geen dauw op druppelt, Een beek, waar geen koeltje* huppelt, Hoe doods en kwijnend allemaal! Maar o! een dag één enkle dag, Dat ik u niet aan ’t hart mag drukken, In zoet verrukken…

Dit is mijn klaagmuur hier zijn dichtgemetselde gebeden, dichtgeroeste brieven vol waterdichte woorden en handen, bloeiend richting hemel maar het zijn doornen die schrijven en wie weet wat nog komt uit een dichtgeslagen voorhoofd.…

Een brief van weinig woorden zegt genoeg I'm coming home My Baby She Wrote Me A Letter Een sax van koper en bloemen Oh The Lonely Days Are Gone I'm coming home My Baby, She Wrote Me A Letter Een handvol stemmen in een dans van woorden Give Me A Ticket For An Airoplane Die je woord voor woord herhaalt en herhaalt en herhaalt…

Geheel zonder staart en met minimale vleugels, volstrekt ongeschikt om zich te verheffen, een lichaam meer haar dan veer, blijkt de kleinste, minst kleurrijke, zelfs bij nacht zich zelden vertonende onder u tot lieveling van mijn soort ontwikkeld te hebben. Is het een aanbeveling dat ik met zorg munten verzamel waarop hij is afgebeeld en dito…

Ze zeggen dat het overgaat de verwarring en de sterren die zilte maan die zee kust en golven laat relativeren voel ik de wind op mijn gelaat dan zal ik mijn geheugen testen of ik nog weet van de liefde en iets om te relativeren schrijf ik jou niet meer die brief die ik nooit had moeten schrijven bewaar ik de zoete onrust als een dood…

Vandaag heb ik je begraven prevelend woord voor woord in een dans om de tombe van het kruis tot aan de as De ogen van een jonge hond verdroten als gemorste inkt genageld aan gewijde grond waarin de mond het hart verlinkt Vandaag heb ik jouw plaat gedraaid noot voor noot en maat voor maat zowel gezongen als beleden van de…

Jouw menselijke ziel in versteende emoties innerlijk bezworen, samengekomen tijdloos in herinneringen beschreven in brieven als in boeken vergeten voor nazaten achter horizon en ochtendlente naast het sterfbed van verlangen in een oeverloos denken zonder heimwee of dromen vergezeld door witte rozen jouw laatste reis naar doodse stilte…

via jouw dimensie van tederheid klom ik dikwijls naar de postzegel ervoer ik schuchter hoe de brief grotere afstand had geschapen alles wat ik voor een nieuwe zon beweerde werd metafoor voor jouw verdriet.…

In diepe stilte krijgt jouw zwijgen zoete klank rond het eiland van jouw emoties zwemmen dronken zinnen misschien lukt het vanavond om een brief te schrijven zodra de fles leeg is uit het woordenboek dat je mij stuurde vallen letters in de zee ik rol het landschap op in papieren gedachten beschrijf ik een wereld achter glas…

Winterbomen staan kaal in de straat wolkenkolossen drijven boven natte daken jij bent slechts bij me in een laatste brief alleen de dood kan mijn verlangen doen staken je aarzelt in het naderbij komen stilte houdt zich vast aan mijn eenzaamheid ik droom tussen het zwijgen van antwoorden alsof ik een landschap ben in de tijd mijn rivieren…

in nachtelijke luwte voorbij de horizon van zwijgen ik hoop dat jij die brief zal krijgen.…

Een aangespoelde fles, waarin een brief Bevond zich aan mijn voeten in het water Een mooi bericht, al kwam het dan wat later En vroeg of laat… Het is maar relatief Wats’app en mail: nooit zullen ze het halen Bij postduif, brievenfles en rooksignalen…

aan ons aardse bestaan aanvaard in dankbaarheid nu het ego is verdwenen betaalt ze de porto van haar laatste brief met een meeuwenpostzegel die bestemd is voor de wereld.…

rook stijgt roerloos van de dorpen op de verre nevel daar is waar de mensen wonen honden blaffen in de diepte van de stegen uit de hoge moerbeiboom kraait de haan geen dag geeft je een tweede ochtend het water wervelt om het fort een miljoen voor een brief van thuis…

omschreven mijn lichaam is de duivenpostzegel van een open brief op zoek naar zee.…

Ik laat me meevaren door zuchten van de kust in een brief, in een fles, in een zee, in een wereld, vol herrie, met daarop dit gedicht. Ik ben doof.…

er waren geen kapers of dieven aan de kust het enige dat telde was jouw waarheidsbegrip over leven en liefde, genegenheid en lust en de brief was als een gedicht vanuit het duister tot het leven belicht nadoen was niet nodig.…

Ik las de brief, waarin me werd gemeld: 'Hier is het boek waarom u vroeg, meneer.' Ik kon me echter absoluut niet meer herinneren, dat ik het had besteld. 'Verkoopmethoden zij soms agressief,' zo dacht ik slim, omdat ik niet vertrouwde, wat allemaal beweerd werd in de brief.…

Zonder een brief, Noch een beleefd Goeden dag.…

Over de post Kwam een brief van een agnost. Hij wilde proberen Mij de waarheid te beleren. Ik dacht: ach agnost. Ik kan het wel waarderen Als mensen iets proberen.…

in enkelvoudig onbegrip schrijf ik mijn laatste brief omzeil daarin de laatste klip “waarom heb ik niet lief?”…

Helaas voor mij geen vriendelijke groeten, geen lintje van mijn dierbare vorstin, de brief bevatte tal van dreigementen. En erger nog, men aasde op mijn centen. De rechter vond mijn rijgedrag te min. Zijn vonnis was een vorstelijke boete.…

jouw vingers op mijn huid over de vlinders in mijn buik ik schrijf je een brief en nog één en nog één maar versturen doe ik er geen je mocht hem eens lezen mijn geheime gevoelens voor jou zien dan zou je het weten en is het voorbij misschien…

Misschien ook wel 'een harde brief'.…