Alle inzendingen over broos OR kwetsbaarheid OR ongrijpbaar

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Broos en breekbaar Zo teder en kwetsbaar is de overgave... De magie van mooie woorden... De eeuwige kus... Kan liefde meer zijn dan de wijfelende vlucht van een waanvogel.. De grondeloze smart van een argeloos hart...…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Mens zo broos als porselein klein ragfijn en ziekte verduisterd jouw kwetsbaar gezicht ontbeert warmte droomt een nieuw begin ogen dicht! en bereikbaar betreed jij nieuw warm levenslicht…

In ongrijpbare wonderen. Bewustzijn in het niet-wetende. Het kleine in het reusachtige. Samenzijn in ons isolement. In vriendschap. Kwetsbaarheid in het almachtige. Mogelijkheid in het onmogelijke. Een ongelofelijke toekomst zien, in het heden van het nu. Leven in de dood. In liefde.…

De man die broos en kwetsbaar werd. Een vrouw achter haar rollator. Wat is een mens nog waard wanneer hij oud geworden is? Dan zijn we eindelijk geworden wie we altijd al waren. Dan kunnen we eindelijk zien dat we op de bodem van onze ziel kwetsbare kinderen gebleven zijn. Grootmoedig en bang. Groot in het kleine.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

De weerspiegeling in mijn hart verdween in het niets. Verloren zijn de teugels, die zo strak waren aangespannen. Stenen werden opgebouwd tot een stevige burcht. De funderingen waren lucht en dreven als wolken weg. De wijzers van de tijd deze stonden met de seconde juist. Nu is er een wijzer weg onherstelbaar gebroken. Het prachtige…

zacht als een deken van alpacawol regen die de aarde voedt de weg vindt naar de wortels van het gras en paden baant voor zon die zoekt en vindt (schijnbaar broos in de wind) de eerste bosanemoon…

zo breekbaar ben ik als het licht dat kaatst op een winterblad glanzend, maar bros zodat de vorst het makkelijk, vinnig krakt zo kwetsbaar ben ik als de merelvleugels ondergesneeuwd wachtend in een tuin onder de liguster op de bekoring van de zon zo frêle zachtjes luisterend naar een lied de boventoon van vreemde vogels…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Kwetsbaar dun als een kristallen glas niet laten vallen ik was niet daar om je te vangen breekbaar en broos niet bestand tegen een sfeer vijandig en boos inkeer keer op keer gevoel versus verstand je doel heeft de overhand je gevoel heeft je overmand mijn vingers strijken over het glas indien ik de juiste toon…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

enkel een stoffige leegte luide klanken, harde lansen, gekleurde doeken wentelen zich om Zoveel ongrijpbaars maakt dit onzinnig spel tot een schouwspel zo rood, zo broos, zo zwart ... Onder luid gejuich val ik neer ... deze strijd kan niemand winnen…

Zijn het de Walkuren of ongrijpbare schimmen die mij de rust niet gunnen om de raven van de nacht te weerstreven? Verzuurde woorden in duistere graven waaruit zich de ochtenden laven.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Broos...fragiel...licht, ja zo licht als de aarzelende stilte van een dromerige zucht. En bij elke ademhaling beluister ik haar kwetsbaarheid die zich ontrimpelt in de warmte van ons wonen...!…

Ongrijpbaar echt is Jouw strelende glimlach Satijnzacht stralen Ogen Brutaal golft jouw rode haar Over lachende schouders Elke keer, als ik je zie, Kom ik tot mijn positieven…

nog nimmer zag ik het onzienlijke nimmer de diepte van uw grootsheid het oneindige is uw deel wat is de mens min en slechts een schamel deel en daarvan slechts een stip omdat nog kleiner niet zichtbaar is in de naaste zou u zijn in de bloem zou u zijn in leed in verdriet in sterven zou u zijn geen woorden voor uw aanwezigheid…

Het beweegt ongrijpbaar Langs mij heen en heeft van mij geen weet.…

er zijn steeds meer dagen waar waarheid zich gedraagt als een dief in de nacht en inzicht wordt meegenomen als diepgang wordt gevraagd maar de geest ongrijpbaar wordt geacht; als door een troebele leegte lijkt belaagd vaker dan ik nachten leen ontgaan mij de raakvlakken op de cirkel om me heen het lijken zwarte wakken die het…

Ik weet ik je moet laten gaan Maar het is zo fijn te doen alsof je bij me bent Al is het maar voor een moment Dan kan ik er weer tegenaan De ongrijpbare lichtheid van dit bestaan…

onder dadelpalmen aan een springfontein begroet ik opgetogen de klaarte van je ogen het naakt geluid van prille woorden klatert in het water ongestoord je glimlach klimt amandelogig in de nieuwe dag je adem huivert argeloos schep ik met ijle handen witblauw een broos geluk met weinig woorden water uit de bron gewoonweg door…