Alle inzendingen over buitensluiten

Laten we zacht zijn voor elkaar binnenshuis, buitensluiten herfst en z'n grillen.…

De lafheid de stilte de afgewende blikken geroezemoes genoeg maar niet hier maar wél onder elkaar het kleine het benauwde de misplaatste zelfingenomenheid het door zwijgen buitensluiten het elkaar bekwijlen het zelf gecreëerde sfeertje het cultuurtje piep piepklein minder nog niets niets is hier…

het is hard om te weten dat je vrienden je buitensluiten en dat ze over je beginnen te roddelen is dit hard? en datt ze je niet respecteren hoe je bent om te weten dat ze je gebruiken is dit hard?…

Alleen al om de zachtheid van je huid ben ik op dit intermezzo uit als jij zo fijn van zinnen het daglicht buitensluit en met je perzikhuid het tijdperk van een nieuwe tederheid inluidt…

Ik lijn: wig tussen binnenhouden, buitensluiten. Ik steen: tussen toen, nu, straks. Ik muur een grens: tussen plusminus niemand en een ongeveer mens.…

WIJ samen, als metselwerk aan elkaar geklonken stevig verbonden elkaar ondersteunend kou buitensluitend beschutting veiligheid gevend stormen doorstaand WIJ samen ...…

ik schuif mijn woorden voor mij uit tot langgerekte zinnen dat ik mij daarmee buitensluit geeft onrust diep van binnen dus slik ik mijn woorden telkens door om ze moeizaam te herkauwen maar te leven als zo’n omnivoor begint mij te benauwen…

Het fluitekruid is uit langs wallekant en sloten is uit het groen ontsproten wit, duidelijk en luid april tooit zich in zomer voor waker en voor dromer geen die zij buitensluit het fluitekruid is uit de zon schijnt op het water de avond valt pas later de dag mag uitgebuit '…

er waren vogels met veren van dreiging uitzichten die alleen jij hebt gezien er waren oceanen van wachten stromen van het leven die je bewogen er waren kersenbloesems van leven dood en wedergeboorte er is graniet er is goud smelten en bevriezen er is binnen- er is buitensluiten licht tussen de bomen er is je ziel alles wat je bent…

tegenwoorden klinken met witte wolken die zwart lijken in hun eigen schaduw het vertrek dat stilstand opheft, de opluistering alom misschien komt het doordat binnenlaten iets prijsgeeft doordat buitensluiten de adem beneemt bloed geen kleur is met de zon in de rug zo schijnt het zolang het dag is…

toen ik door het sluiten van de ramen de wereld buitensloot, wie hoorde toen het radeloze tikken van allerlei insecten, wie het snakken van de bladergroene kamerplanten naar meer, naar overdaad, wie het muzikale zoemen en weer afslaan van de oude koelkast, waarin kaas en eieren in bedden sla ten onder gingen? ik vraag u hier: wie was…

Ik kan mijn ogen sluiten en niet meer zien. Ik kan zelfs mijn ogen openen en niet meer zien. Het doet geen pijn. Ik kan heel goed niets denken en niets hebben en niets vragen en niets zijn. ------------------------------- uit: 'De gedichten', 1998.…

Vluchtelingen worden bij voorkeur vertoond voor het prikkeldraad van een land in Europa dat zijn grens gesloten houdt vluchteling het is zo'n veilig woord je vergeet bijna dat het een mens is eens vol van het licht van zijn toekomst verknald door het streven van een machtsbeluste dictator mensen knippen gaten in prikkeldraad zwaarbewapenden…

Het is niet enkel het niets meer zeggen of zien, de vogels niet te horen zingen, ontdekken dat ook nu een winterslaap ook heden ten dage niet echt bestaat. Het is niet het ook missen van gegons de waarde van bijen niet meer weten, of geuren van bloemen en oud zout van een al weer gevallen vergeefse traan. Noch is het dit planten van een…

Daar sta ik dan, jij niet Daar hou ik me vast, jij niet Daar zijn mijn benen van rubber, die van jou niet Daar ben ik koud van binnen, jij van buiten Ik kan mijn ogen niet open doen Bang voor wat ze zien Want wat ik zal zien Wil ik buitensluiten Omdat het niet mag Daar sta ik dan, jij ligt Hou ik me vast, met gesloten ogen Waar tranen tussendoor…

Met forse schreden Herfstwind die het Overneemt van milde Zomerbries - stormen Zullen ongetwijfeld komen, Ik trek mijn jas van Onverschilligheid aan, Doe de knopen dicht Die niets meer van dit Leven moeten hebben, Slippen die meewarig Het zielloze leven Om zich heen bezien, Ik zet de kraag hoog op Die alle gevoeligheid Buitensluit…

er waren vogels met veren van onweer en dreiging er waren uitzichten die alleen jij hebt gezien er waren oceanen van wachten er waren stromen van het leven die je leerden mee te bewegen er waren kersenbloesems die spraken van geboorte leven dood en wedergeboorte er is graniet en goud er is smelten en bevriezen er is binnen- en buitensluiten…

jij bent meer dan alle lieve karakteristieken waar ik van houd je lach bloeit als een bloem die opengaat een stem die het harmonieuze timbre heeft dat mij gevoelig raakt ogen die licht bewolkt mijn warme zomers gedogen vingers op mijn huid waardoor ik de wereld buitensluit jij bent de schat die onze liefde haar…

Een wereld die velen niet kennen en bij hen op onbegrip stuiten die smalend op je neerkijken en je van alles buitensluiten. Ik heb medelijden met dat soort mensen die denken alles beter te weten want als ze zelf eens iets mankeren willen ze ook niet worden vergeten.…

nieuwe dimensie de tussenstop brug tussen een en ander wat er hoort bij mij liefste lief en jou met moedermelk is ingegegeven probeert een wig te slaan maar liefde is universeel haar vleugels reiken naar de verste verte waar onze zielen elkaar ontmoeten in de derde dimensie liefste lief die ons glimlachend binnenlaat en zorgvuldig buitensluit…

Zwak licht valt door een ruit met stoffelijke glas dat de wereld buitensluit. De hartslag is het algoritme van cadans. Nu de nacht is ingetreden vertoont de maan haar stralenkrans. De nacht is helderschoon. Voorbij de muren van de kamer wacht het voorland op gedempte toon.…

Terug keek ik De afgelopen jaren Op alle donkere dagen Die mijn leven verzameld Had - opeenstapeling van Buitensluiting, van neerbuigend Bejegend zijn, gekleineerd Tot op het bot, dat Onder het kwetsbare lichaam Onzichtbaar aanwezig was, Van vele malen verlies met Bijbehorend verdriet van Er niet mogen zijn - Nu ben ik verder…

Maar voor één keer wil ik de wereld niet buitensluiten. Het is als een meeuw in een mens leggen. Het verbinden met de roep. Ik verlang naar zee en het wonen in een warme vissenbuik.…

spiegel nimmer zonder vreemden volière die de inbreuk van ontheemden begroet met een beurtzang tussen buiten zonder binnen en het zich buitensluiten droge regen koude zon en een stom naar elkaar staren tot aan de horizon vol woekerende meubels en muren sneeuwend in hun evenbeeld je bent snavel aan snavel roofvogel belust je dood te plukken…

de voordeur laat me uit galmt vriendelijk geluid van kettingen en sloten vrijheid die zij buitensluit tralies zijn nooit echt gebroken ramen kijken op me neer donker in hun blikken ogen zullen nooit verschijnen alleen een trage armzwaai gezichtsloos achter de gordijnen het vage licht valt vuil verzuipt de kleur van klinkers die…

ik ga je zien kom uit de achtergrond en kleur vandaag met stralend licht van weer ontmoeten ik zal je groeten met een warme kus wees maar gerust we gaan de wereld buitensluiten de tijd uitbuiten die er is ik heb je zo intens gemist ik zwem nog in de uren maar hoge golven van het wachten trekken aan mijn krachten, de deining…

Kom maar dan vouw ik jouw angst dubbel scheur het doormidden en deel leven wanneer jij het dan in dat donkere jack stopt en jouw handen gestoken in de zakken het duister zoeken misschien, ja heel misschien vind je daar dan diep verborgen nieuwe hoop zonder dat de rits pijn buitensluit ik wandel even met je mee en geef je…

Als eens mijn lief, verveeld en boos, mijn liefde buitensluit, dan sterft mijn liefde, zo gewond, stil, als dat zonlicht, op die mond, zonder één voos geluid. 1922…

Het is een wens die ik niet buitensluit Er landt een vlinder op mijn blote huid…

Ik val in een diepe put Met niks om me heen Er is alleen maar stilte Niemand, ik alleen Dag in dag uit Val ik in zo'n diepe put Iedereen is gemeen Alles en iedereen om me heen Ik val in een diepe put Met niks om me heen Er is alleen maar stilte Niemand, ik alleen Waarom, waarom, nooit een keer aardig Altijd iemand buitensluiten…