Alle inzendingen over buitensluiten OR zien OR onthechten

De lafheid de stilte de afgewende blikken geroezemoes genoeg maar niet hier maar wél onder elkaar het kleine het benauwde de misplaatste zelfingenomenheid het door zwijgen buitensluiten het elkaar bekwijlen het zelf gecreëerde sfeertje het cultuurtje piep piepklein minder nog niets niets is hier…

Daar sta ik dan, jij niet Daar hou ik me vast, jij niet Daar zijn mijn benen van rubber, die van jou niet Daar ben ik koud van binnen, jij van buiten Ik kan mijn ogen niet open doen Bang voor wat ze zien Want wat ik zal zien Wil ik buitensluiten Omdat het niet mag Daar sta ik dan, jij ligt Hou ik me vast, met gesloten ogen Waar tranen tussendoor…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

the USA Bij Juve Internazionale Abu Dabi of Dubai Qatar, de Emiraten Malediven, Corsica En als je Pluisjes erfenis In Napoli gaat zien Bedenk: ook hij Als wereldster Was verre van volmaakt Mislukt als trainer En als bondscoach Falend bovendien…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Ik ontkramp, onthecht, spreid. Ver en wijd.…

verlost van metaal zal ieder elementje een spoor nalaten…

een deken van mist spreiden over pleinen van lawaai, een cirkel om verwaaide tonen trekken bladeren doen luisteren graven in ondergrond en nevel met sneeuw bevlokken we zullen nog water prevelen afstanden verwerpen tijd laten gaan om te rekken in gerucht zonder gezicht aan ons onttrekken in niets dan lucht zonder gewicht…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De vertaling van de Joodse tekst: Jeruzalem van goud En van koper en van licht Zie, ik ben een viool Voor al je liederen De heldere lucht boven de bergen De geur van cederhout Wordt door de zachte wind gedragen Daar rond die stad van goud De stenen liggen kaal te rusten Zij zien al eeuwen lang Hoe mensen deze stad begeren De pelgrim…

hij scherpt zijn gedachten aan de randen van zijn geest woorden snijden dieper dan liefde is geweest twijfel in haar ogen aarzeling in zijn stem hij praat nog over “samen” zij denkt enkel nog aan hem…

Onthecht valt een blad Ten prooi aan de zwaartekracht Op het zachte mos…

Verlangen is een missie met de heimwee naar vroeger maar door die gehechtheid problemen schept en het huidige moment als een vlucht wordt ontkend.…

ooit waren mens en maatschappij vervlochten met elkaar maar in onthechten komt het echte op de eerste plaats van het ware is helaas door het ontvlechten alleen het ego nog paraat zodat ieder als verdwaalde door alle lagen van het leven gaat de kuddes zijn compleet herders doen hun kunstjes omdat iedereen hetzelfde vreet…

ik ben een gekooide kamerplant gekluisterd in een kamertje aan een rolstoel maar in mijn beperking is plaats voor alle sterrenstelsels een tuin vol bloemen een berg liefde en tederheid en zelfs voor een kussentje onder mijn kont mijn gedachten zwerven onbelemmerd en vrij de nacht verduistert ze niet ik ben een jonge god…

Kus, geen ascetisch cement connectie tussen jou en mij, die duurt tot het scheiden der tijden Onze tijd die overging in slechts die van jou mijn tijd, die totaal dimensie-loos 'en route' bleef volgen in echelon dat mij geheel vreemd was logisch tot na onze eerste Waarom zette de tijd zich toen in omgekeerde volgorde voort; achterwaarts…

Ook al verlies ik er mijn dierbaarsten door, dat is van tijdelijke duur en andersom wil ik liever niet meemaken, omdat dat de ultieme onthechting insluit.…

het is hard om te weten dat je vrienden je buitensluiten en dat ze over je beginnen te roddelen is dit hard? en datt ze je niet respecteren hoe je bent om te weten dat ze je gebruiken is dit hard?…

de moniale de doorschijnende onthechte elke nacht hoort zij nog getrippel op de trap…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Alleen al om de zachtheid van je huid ben ik op dit intermezzo uit als jij zo fijn van zinnen het daglicht buitensluit en met je perzikhuid het tijdperk van een nieuwe tederheid inluidt…

Ik lijn: wig tussen binnenhouden, buitensluiten. Ik steen: tussen toen, nu, straks. Ik muur een grens: tussen plusminus niemand en een ongeveer mens.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

ik ga je zien kom uit de achtergrond en kleur vandaag met stralend licht van weer ontmoeten ik zal je groeten met een warme kus wees maar gerust we gaan de wereld buitensluiten de tijd uitbuiten die er is ik heb je zo intens gemist ik zwem nog in de uren maar hoge golven van het wachten trekken aan mijn krachten, de deining…