Alle inzendingen over city

Vocht ik me een weg naar het kasteel voorbij Goblin City Mijn wil is even sterk als de uwe En mijn konikrijk is even groot U heeft geen macht over mij…

Een rit naar Paling City met ‘n taxi ver na het middernachtelijke uur is al met al tóch al behoorlijk duur dus ik verbaas mij over haar reactie: Toen de chauffeur zei: “Da’s dan dertig pop” deed zij daar nog een schepje bovenop.…

geweldig deze loop, wat een decor dus waarom zou ik al mijn krachten slopen door als een haas zo haastig te gaan lopen ik heb de tijd, gaat u maar rustig voor verwacht van mij geen spetterend record ik ben geen zwarte parel uit de tropen maar tegenvoeter van de antilopen mijn loopbaan zit volhardend op dood spoor mijn Adidassen kleven aan…

Zo gaat het soms: in alles wat je ziet Herken je steeds jouw amoureuze falen Dat zich dag in dag uit maar blijft herhalen En om dat te ontstijgen lukt maar niet Sex and the City - schrijnend amuserend - Nu alle dagen extra confronterend…

Voor doel hangt de bal in de lucht. De back grijpt de aanvaller vast, trekt haast het shirt van zijn bast. De doelman plukt de bal in zijn vlucht Lichtblauw schreeuwt penalty voor straf. De scheidsrechter loopt weg, fluit af. Gerard Beentjes…

wolken scholen samen het miezert hemelwater steeds groter wordende druppels die willen raken stuiteren op het wegdek ook in het gras waar vers ontloken sneeuwklokjes het hoofd buigen zelfs narcissenstengels dansen op het ritme van tot er gedonder klinkt de meerkoet duikt onder…

Katwijkers aan zee zwoegend in de zee Algelovig, hardwerkend en duurzaam tevree Tegenover de City That Never Sleeps met daarin Wolkenkrabbers, Wall Street, Queens en Brooklyn IJverig leven de twee werelden naast elkaar Komen nooit samen; er is geen fusiegevaar…

De ruimte van een plein. Het is al nacht. De hele dag liep ik door nauwe stegen Waar ik verdwaasd mijn leven overdacht: As, stof en zaagsel om bijeen te vegen. De ruimte, eindelijk. Een klok die luidt. Het is het stadsplein van een oude prent. Tientallen stegen komen er op uit. Poort, boog en standbeeld, alles is present. Traag loop…

Nog even en dan: Bright lights, Big city……

. --------------------------------------------------- uit: 'Het orakel van New York City' 1969.…

Dagdromen in de toren van beton, het kantoor bemannen, dat gaat wel op een zonnige dag Ik hoef alleen maar mijn neus naar buiten te laten wijzen de schoorstenen te tellen en niet op wolken te letten Er komt toch niemand alleen ik, 's ochtends met een lunchpakket en een leeg hoofd voor nieuwe ideeën over de mensen in de huizen beneden…

Geef mij de blues ik ben zo down zing ze dan aan die oude rivier laat ze klinken door “Old City-town” over de velden en ook hier zing droef, kom zing de blues. Laat horen overal die song van arbeid en van dwang ieder die zijn verdriet uit zong over dagen zwaar en lang zing droef, kom zing de blues.…

Zijn naam ligt wederom op ieders lippen, Hij wordt bejubeld door het legioen, Wie had gedacht dat hij het goed zou doen Op gras met krijtlijnen en middenstippen? Wel jammer dat de man niet zelf meer hoort, Dat tegenwoordig Shakespeare zo goed scoort.…

Ik heb de CPC-loop meegelopen Als coach van kleinzoon Chris van 7 jaar Ik zag een rol als haas en steunpilaar Maar moest het met een flink pak slaag bekopen We hadden net de laatste bocht gehad Of hij gaf gas en sloeg een gapend gat…

Kom binnen in mijn paradijs, je weet niet wat je ziet mijn plastic gras is altijd groen geen parasol verschiet. De stenen heg hoeft niet geknipt het pad wordt nooit gewied. er is zo weinig onderhoud ga zitten en geniet! En zie je daar mijn glasfontein waar duiven van graniet als tuimelaars aan ’t spelen zijn samen met een parkiet?…

Lampen, de lichtheid van het bestaan Licht over de gehele wereld Hoeveel jaren korter zal de aarde leven Doordat overal die lampen branden Op straten, in winkels, in de cafés, de bordelen. Zien zonder te kijken, meer licht, minder waarnemen Niet meer voelen, geen geur Al die computers Geen gevoel, wel "contact" Geen aanraking. Met internet…

het avontuur kwam per vrachtwagen de laadbak als podium voor hen die daar vereeuwigd wilden worden tegen een kleine vergoeding mocht ook ik me omkleden als cowboy en bij het kampvuur zitten even het gevoel hebben dat er meer was dan de straat de stad en de sleur van alle dag... ach ja de vijftiger jaren het grote grijs maar ook het…

Liefje midden op het Damrak voor een massa in een linde wippen we als hazenwinde wij samen op een brede tak Repetitie traag en half zacht om die mensen te animeren zal ik je kant en klaar garneren met boter voor de Keizersgracht Waar we bij eenden gesnater vet gaan klikken boven water tot ik jou drop in vies zwart nat Om te kijken…

even je gezicht te zien in het voorbijgaan toen de TV de terugkeer van de Paus uitzond de wachtende massa zegenend jij tussen velen een dag later in Glasgow te midden van treintoeristen in de Zoo verstild blijmoedige blik in de glansogen in een flits mijn bewustzijn rakend waar zul je morgen zijn in het kille Hyde Park in Engelands Big City…

And this city is too small for two. Wie kan het zeggen en dan niet te zwijgen ver de blauwe pijn. over de blues, een roestige schaar op je tong. Dit is het laatste. het regent en ik hoor de rivier al nachtenlang zwellen. Hier kan ik zwemmen. Er druipt nog steeds bloed. Too many teams all over this town.…

gelegen appartement vermengt de dichter in mij zich ook met de pragmatische plicht te blijven bijdragen aan mijn stad Rotterdam, wat het volgende gedicht oplevert: ROTTERDAM, NOOIT OP DE VLAKTE Het is half zes, de dag verheft zich en ik zie uw ongelovelijke potentie uitkijkend over de Maas en de Zwaan rivier en brug van mijn Rotterdam port en city…

Wij wijzen principieel de doodstraf af, Voor Timothy McVeigh dan uitgezonderd, Want bij een dodental van meer dan honderd Vindt iedereen het een gerechte straf. De vraag is dus alleen bij hoeveel lijken Een mens van zijn principes af mag wijken.…

Zij hebben er voor Doorgeleerd, diploma's Behaald op het allerhoogste Plan - zij weten als geen ander Hoe een stad groeien moet, Zich op moet werken in de Vaart der volkeren - Big cities, en vooral: Smart cities - een voorbeeld Voor alles en allen, Maar waar blijft de mens Die erin wonen moet, zijn Plek moet kunnen vinden…

Jean-Paul kon heel wat kinderziektes krijgen, Ik noem slechts roodvonk, kinkhoest en de bof. De kinderziekte die hem echter trof Wist hij tot nu succesvol te verzwijgen. Wat helder is -hier past geen welles-nietes -: Boëtius kreeg in zijn jeugd rachitis.…

Virusvrees laat koersen verder dalen De City steunt en zucht onder corona De Beurs deelt in de rodecijfertalen Die onder koersgeweld worden vermalen Dan klinkt plots wereldwijd een luide gong De handel wordt voorlopig stilgelegd De beursvloer stopt.…

Matteo Berrettini Emilió Náva Tomas Martin Etcheverry Cerúndolo Francisco Andy Murray Jack Draper Felix Auger Alliassíme Yoshihíto Márton Fúcsovics Davidovich Fokína Alejandro Daniel Elaki Galan Ruusuvuori Thiago Monteiro Karen Kháchanov Bernabé Miralles Zapata Botic van de Zandschulp Zhizhen Zhang Grigor Dímitrov Cameron Norrie Sam…

Een jongen uit Mexico City Dacht plots op een dag: "Hé, waar zit die?" (Hij had daarvóór een nacht Met een griet doorgebracht: Een kleptomane, genaamd Kitty), Een jongen afkomstig uit woonachtig te Bremen, Had erge erectieproblemen. Die eindigden gauw Nadat hij zijn vrouw Besloot om van achter te nemen.…

Sarah en de oude man, ik heb ze gekend, ik zag ze beiden slenteren door de stad. Waar de straten lang zijn en jij onbekend, waar een junk nooit genoeg heeft gehad. Er is eenzaamheid en ook het stille verdriet, waar de mensen onbekenden zijn voor elkaar. Wie je ook tegenkomt, vraag hun namen niet, er is eenzaamheid volop, zover als je ziet.…

In Mexico heeft net een Hollands team De robotvoetbal-wereldcup gewonnen Er waren nieuwe afspeeltrucs verzonnen Daar liepen de een-tweetjes wél subliem Geen wonder dat ons vijftal won, en hoe Want overspel is voor Iran taboe…

De acteur weet wel waar het om gaat: doen alsof -- je echt een mens bent.…