Alle inzendingen over corrupte rijken

Gods vriend te wezen is veel meer; Die Jesus lieft, is rijk. Komt vallen we onze God te voet Om deugd en heiligheid: Zo wordt op aarde ons jong gemoed Ten hemel voorbereid. Dan krijgen wij die beste schat, Die nimmermeer vergaat. Dan lopen wij op het deugdenpad, En schrikken van het kwaad.…

Lenig en gekruist zijn beide benen Waaruit haar lichaam ontspannen spruit Rijke versierselen zijn haar buit Dat door delen zinnelijk geuit Levend heeft gemaakt de dode stenen Symbolisch rusten beide handen Malend rad van stille wijsheid In de boezem van haar leeftijd Waar slechts eeuwige vlammen branden.…

Luister…, hoe kakelende kaketoes zwijgen het loof lispelend zijn ruisen trilt de rivier ‘t kabbelen deinend stilt en stapelwolken donker dreigen zie…, de nevelwazen zuchtend krullen verrijzen in ‘t hoog verheven rijk uit zilvergrauw geweven tijk waarin zich zoete geuren hullen weet…, dat de zon zich zal verdrinken in rode sluiers stervend…

Luister…, hoe kakelende kaketoes zwijgen het loof lispelend zijn ruisen trilt de rivier ‘t kabbelen deinend stilt en stapelwolken donker dreigen zie…, de nevelwazen zuchtend krullen verrijzen in ‘t hoog verheven rijk uit zilvergrauw geweven tijk waarin zich zoete geuren hullen weet…, dat de zon zich zal verdrinken in rode sluiers stervend…

Door een rijk dat verslapt en langzaam op het bord verschijnt.…

Een zwangere zee van stilte baart rijk omrande dromen. Wij bewegen licht geroerd. Mijn hand rust op je golvende dij, jij raakt mijn verheven tepel. Aarden in het hemelse bestaan geeft ons vurige zonnegloed. In de volheid van de maan heeft het daglicht geen schijn van kans. Jouw uitstraling is mijn grootste goed.…

vertellen In wezen lijkt me dat nu zo gewoon Jij schonk me immers je eerste zoon Nu mag ik hém niet eens meer bellen Lief je had me niet zo mogen kwellen Ik zag mezelf al met die kroon En daarom kreeg ik je verraad als loon Frappant, hoe dat soms op komt wellen Was dit voor mij toen te voorspellen Al dromend naast je op die troon Slapend rijk…

Zo welkom als de bie, die, aan 't ronken, wijl de last wast, terug met heuren buit uit de velden rijk beblomd komt, zo welkom zijt ge mij, gij, wanneer ge mij verzet met hetgeen uw zwervend vlerk- werk, al vliegen achter 't land, vand: mijn hoppelend herte klopt op 't aanhoren en 't verstaan, aan het ruisen van zijn stem…

noorden hij geselt de verloren graswoestijn en buldert met beangstigend venijn door stervende of doodgewaande oorden waar nuchter de gesloten noorderlingen totaal doorweekte klei trachten te knechten en kale kromgebogen struiken vechten tot een trage dood ze zal bedwingen uit het lichaam van het arme wingewest wordt door contrasterend rijke…

het slachtoffer werd gearresteerd want de dader was crimineel lief en nu een psychiatrisch onderzoek op de moordenaar van Theo van Gogh waar zijn we toch mee bezig gewoon opsluiten, die foute alloch maar of je nu alloch bent of autoch we blijven als mens allemaal gelijk waar het op neer komt is 'goed doen' dan wordt Nederland weer één rijk…

het voorjaarsfeest is in volle gang uitbundig schermt het fluitenkruid de boterbloemen contrasteren geel de zuring houdt minder opvallend het midden in de rijk begroeide berm langs de idyllisch bochtige Zuiderweg hokt een kolonie witte dovenetels samen laag wit van lipbloemigen ik waan me decennia terug pluk een bloempje zuig eraan onderga…

Ze dachten spoedig stinkend rijk te wezen door met de importquota te gaan klooien, helaas, dat bleek alras het Paard van Troje (hoe dát zat, kunt u bij Homerus lezen).…

Uit het slapen van de winter ligt gesmolten sneeuw Bloesem heeft kale takken zomaar opgefleurd Een koolwitje droogt haar vleugels Zachte adem trekt rimpels op het water Het geurt naar zuiverheid De hemel giet zonnestralen Dwars door het wolken rijk Ik snuif de glimlach van een paard Het krassen van een kraai Blinkerd het malse gras…

Ik prijs de tijd rijk oh moeder, gij waart immer mijn hoeder tegen alle mogelijke gevaren in mijn tijd der onschuldige jaren. Mijn kamer kan ik behangen met groots, grijs of klein verlangen, wees zeker, vergeef me al de pijn, wees zeker dat ik uw schepsel zal zijn.…

Zwart gekronkel van de aarde De toppen en bogen verlicht Gele sluiers brengen ons dicht Bij het vuur van hoogste waarde Het rijk der vlammen is gewekt De reuzen zijn opgetrokken Verhitting heeft zich uitgestrekt Zodat goden zullen mokken De regenboogbrug bezweken En de heilige es verschroeid De Ragnarok was het teken Oude structuren uitgeroeid…

die nieuwe rijken van slim en de loterij maakten hun leven vrij met hun geld in tonnen wel gewonnen niet geronnen ze zijn te bekijken huizen in kastelen zitten op gazons met dure scharrels sieren in hun bentleys gaan nu ook uitdelen wel met waar voor hun poen geen geklooi op de bonne fooi strategisch goed doen geen verwaaiering in…

vertel eens opa, was u echt zo goed kon ADO zonder u geen wedstrijd winnen men wilde zonder u niet eens beginnen en zat er buskruit in uw rechtervoet een topclub wou u hebben, coûte que coûte dan was u rijk geweest, dan was u binnen dan had u oma niet, maar tien vriendinnen dan was er nu bezoek in overvloed wel vreemd hoor, u heeft zulke…

ik kan de vroegte wel begrijpen, de bruid in trouw en korte verhalen met onbedekt en zelfde gezicht de mond zo rijk, geheel luchtledig de houdbaarheid of ochtendhanden het tijdelijke in prachtig licht maar ik weet van stilte, het lijdzaam staren het gedoofde vuur in gesloten nachten onvolmaakt en ooit geleden dus ik liet hem gaan…

In den diepe afgrond is nabij Een bodem van verlangen Daar waar ik te kritisch ben Te slank, te lief, te rode wangen Mijn werk is leuk en niet nabij Nee echt, ik hoef geen man Want de verveling is de troef die ik steeds gebruiken kan Ik ben lief maar ik ben hard Hard op weg om rijk te zijn Maar ook mijn hart is van vlees Maar ja ook ik…

Je bent rijk aan tijd, Dus houdt moed Een klok zegt alleen maar hoelaat het is, Een klok zegt niks…

De wind krijgt vat op zichzelf, ik beluister de stammen, ik hoor nieuwe stemmen uit hout gekraak, rijk getooid, gerooid van oude bast op helder licht verlaat in beregend struikgewas schrijdend in zacht gewaad twijgen in bleek contrast schieten straks vuur en vlam met bloesems op hun schoot ander leven klemt zich vast loom hangend aan…

Verslavend lief zijn jouw zinnen Liefde en passie vurig beminnen Verslavend lief zacht vol rust Teder en intiem vervuld van lust Verslavend lief ja dat ben jij Zoet van smaak snoepje van mij Verslavend lief Je heerlijke lach Volle zwoele mond fijne oogopslag Verslavend lief warm passioneel Hart rijk glanzend als een juweel…

het grote zwijgen over mijn bestaan wordt gaandeweg doorbroken terwijl men overal was heen gegaan werd over mij weinig gesproken ik ben nog steeds geen topmodel maar mijn kleurrijke buurvrouw met haar glanzende huid is dat wel je moet even het hoekje om gaan dan zie je daar in vol ornaat een rijk beschilderd topstuk staan soms glijdt…

groen kleuren verdoften hun glans in een tekort aan pigmenten zelfs ziel kreeg geen kans om even te gloeien de smidse van schepping loeide niet vlamde amper in zuurstoftekort voor het blauwe segment dat echte hitte kent de zachte dood was slapend voorbereid door het verbieden van intiem contact juist dat maakte de mensen rijk…

Rijk en luchthartig heeft de roos gebloeid. Haar zijden prachtgewaad was snel versleten. Van een berooid hart wil geen mens meer weten. ’t Verhaal van armoe heeft nog nooit geboeid. Wie wandelt door een leeggewaaide hof? Wie plukt zich een boeket van dode rozen? Trots dorens wordt een jonge knop gekozen.…

Zij kent alleen dit vreemd bestaan Van groeien en te gronde gaan Tezelfder tijd, in 't enge rijk Der kamer voor het raam te prijk, Door nood verschrikt noch vreugd verward, Want sterk en bitter is haar hart.…

Want hoe graag ik je wil vergeten, Jouw vrienschap maakt me rijk. Onzeker blijf ik achter, Met gevoelens in mijn lijf. Ik zal altijd van je houden, Dat staat helaas buiten kijf. Er zal ooit een moment komen, Dat ik verder kan, alleen. Maar dat moment wordt overschaduwd, Door het moment dat jij verdween.…

Kom, laat ons collecteren voor de rijken!…

Het is moeilijk vechten tegen brave wil en stank uit het rijke hemelwater, om tenslotte tegen klare drank en een afgedankte kater, de rug te moeten rechten als de kruik dan leeg is, wankel in gestelde stromen vaart het droes van kleine ziel, op de tere vleugels van een bodemloze boodschap, waarin zo vaak de inhoud beschreven…

Jij wist beelden te verklanken en klanken te verbeelden Samen met jou waren we niet alleen Jij nam ons mee in wilde dansen Op hoge toon zong jij even goed als rauw met je stem en hart van goud Jij bracht muziek, beeld en beweging bij elkaar, vermengde ze tot een cocktail vol ritme en passie Jij bent koning van een rijk…