Alle inzendingen over dagelijkse dingen

Verdwaasd zie ik haar streven Voorbij traan en schaamrood Hoe zij doorgaat Terwijl ik met armen en benen Verknoopt raakt In een verdoving Omdat ik de mens in mij verloor Houw ik haar uit de rots Haar bekende gestalte Door kwikzilver weerkaatst Vervuld van deining Keert zich af Van mijn dagelijkse plek En voorbij de drempel Valt…

beginnerstijd trekt trage uren langs nog niet gevulde structuren van het nieuwe jaar onwennig is de nieuwe sleet van oude patronen die wij als dagelijkse zekerheden ooit hebben gedragen daar vallen nu gaten met hilariteit bijdehandjes waren er al aan gewend in minder dan een mum van tijd de nieuwe modus is het zelfsturend team…

misschien wel als een vorm van reanimatie van zijn gedichten want waarachtig sommige van zijn werkjes zijn weer springlevend neem het gedicht "ARS POETICA" daarin wordt je tijdens het aardappelschillen aangezet tot het schrijven van een gedicht waarmee maar weer eens duidelijk wordt bewezen dat poëzie & aardappel in de strijd om het dagelijks…

nog was er geen fysieke dreiging van oorlog of geweld maar de tekenen logen er niet om hun gevolgen op de lange termijn deden de dagelijkse souplesse teniet door zorgen en stemming veerkracht en alert reageren namen af deuren bleven gesloten de lach gebroken door gebrek aan perspectief zacht gefluister en lichte huiver namen…

Ontwaken met het drukkende gevoel dat het vandaag dan werkelijk gaat gebeuren De kleren hangen klaar over de stoel Straks zal er alle reden zijn te treuren De dagelijkse riten wijken nooit Zorgvuldig in het kinderbrein gebrand Geen ramp zo groot, geen volk, nog zo berooid Of 't nam zijn rituelen weer ter hand Zo treedt de ezel in de molen…

de aanwezigheid van je prachtige ziel van binnen Ik wil dat je weet ook al verdwijn ik ooit uit je dagelijks leven Onze zielen blijven verbonden dat is geen wens of illusie maar een gegeven. Liefde is...…

Het huis raakte langzaamaan Vervuild, dagelijks sleepte mijn Hond zijn voederbak tot onder Het bureau. Boos op het baasje? En de maaltijden werden uit de Losse pols vervaardigd. Ook mijn kind raakte zoetjesaan Verwaarloosd, maar mopperde Evenwel niet.…

in dit groengouden dal heerst een milde stilte in bomen en gebouwen de mens spreekt met ‘t hart in gewijde momenten voor het dagelijks brood hier speelt bach klavicimbel de stilte hemels verbreidend in onze verwarde gedachten de geruisloze dienende monnik toont een muzikale glimlach loopt even in de brandenburgse pas de solist…

machtige boom zijn lijnen in het blad en hart blootgeeft, voelbaar zichtbaar in doorgezaagde stam de wind zingt in onze oren dat wij moeten reflecteren in eigen nerven daar wij amper weten wie wij zelf zijn hoeveel nerven de mensheid heeft doet niet terzake maar weten waar zij huizen en voelen de spiegel is mijn grote vriend die ik dagelijks…

De winter is voorbij, de mannen willen actie als rammen zonder ooien en zonder herder Bij het vismeer beloof ik hun koning te zijn Het kost een vermogen, dagelijks voeren karren brood en vis aan de veldtocht begint, we trekken op door de buitengewesten Op de Zalvingsberg bij de hoofdstad kamperen we tussen de olijfbomen De heilige giet…

Met al ik ben heb ik je negen maanden binnenin gedragen mijn kind uit liefde ben je verwekt en zo ook op de wereld gezet mijn kind beloofd je te beschermen je alles te geven wat ik bezit genoot ik dagelijks van je ontwikkeling hoe je mij zienderogen steeds minder nodig had tot die ene dag de grond onder mijn voeten wegvaagde waardoor ik…

in zwarte straten waar het licht verdwijnt opgeslokt door de mensen van schaduw in hun dagelijkse sores verdronken over donkere stoeptegels slepen zij mee hun lot wanneer zij even kijken het vuur geblust ogen als uitgedoofde restjes kolen als dromen niet waargemaakt door slapeloze nachten beloften gebroken te vaak geloofd opgelicht…

Gereinigd door stilte en ongeduld, op jacht naar volwassen zinnen, gedachten en het glas rijkelijk gevuld, voelt hij leegte van binnen, elke streek bevat een daad, een woord, stuurloos bouwt hij voort, droes sleurt hem door de tijd, bakt het dagelijks brood een plichtmatige roes, buigt meewarig over frasen, waarvan de strekking…

Je ziet niet eens de imperfectheid Die de relatie staande houdt Wat dagelijks tot niets leidt De disbalans in goed en fout Het is zo zonde van ons leven Zo ongelofelijk diep triest Dat ik, niet geremd door echte domheid Hier simpelweg toch zelf voor kies Zoveel tijd met spijt gegeven Nooit eens winst Alleen verlies…

Als ik na teveel drukke werkzaamheden op de fiets in natte kou naar huis ben gereden loop ik ietwat rillerig naar hem toe want mijn lijf voelt klam, mijn hoofd zo moe Ik bemin deze dagelijkse redder in nood, altijd klaarstaand als ik mijn lichaam ontbloot ....…

hebben we samen bij mij omgedaan ik voelde jouw zachte warme hand en jij zei: ik laat jou nooit meer gaan Vol trots en liefde droeg ik hem elke dag een symbolisch stukje van jou voor mij tintelingen van geluk als ik jou zag voor onze liefde was verdriet geen partij Toch raakte jij de weg van rust kwijt ik kreeg een kennismaking met bedrog dagelijks…

had nog zoveel met je willen delen Bijna dagelijks een belletje oh wat leek dat toch gewoon Nu zou ik nog één keer willen praten ik ben het je zoon!…

Uit meer dan duizend draadjes Bestaat die ene hele grote IJzeren kogel die waarschijnlijk Mij het leven zal benemen Elk draadje een vergeten Afgezant van pijn in het verleden Van dagelijkse treiterijen in de Jeugd tot verlies van kinderen Van schofferingen door wat zich Collega's placht te noemen of Anders bekvechterijen met Over-assertieve…

De volle prullenmand onthult een strijd van dagelijks geploeter, gebroken wit door geschreven zwart!…

Maar als ik weer in slaap gevallen ben ontvouwen zich heel andere verhalen, met thema’s die zich dagelijks herhalen. Het lijkt wel of ik die al eeuwen ken. Toch hoor ik klanken, ver, en ik herken een melodie in louter elfentalen.…

Ontspoorde zielen. zijn al even de draad kwijt op automatische piloot dwalen zij door dat, wat leven heet al langere tijd helt de balans over naar de donk're kant niet wetend hoe boven te komen, happend naar adem die lijkt te stokken verliezen ze langzaam grip op de realiteit moe van het dagelijkse gevecht, dat nooit helden op zal leveren…

binnenkwamen ergens tussen lengte en ledig enkelen doch minder dan samen onder voorbehoud, nergens daglicht de kamer is met ruimte gevuld omringd door afstand, inwendig tot muren, verder dan afgelegen binnen lijnen, hoeken; bestendig overal ontbreekt ons praten dringt luisteren tot stilte door er is geen brood, geen water geen dagelijks…

We duwden dagelijks een kinderwagen Zij het gebroken en terneergeslagen…

Een dag van aandacht en medemenselijkheid voor al die psychisch gekwetsten in hun dagelijkse zielenstrijd. Een dag waarop de massa zijn neus steekt in een rode ronde rariteit als wapen tegen de maatschappelijke onverschilligheid.…

Stormachtige gevoelens als schokbrengers in een routineuze levensdag.De dagelijkse schijn schittering zonder die gelukkige levenslach. Storm zaait soms met stormachtige dwang die frisse wind, soms, zo nodig door de levensgang. Die dan weer wandelt over zonniger paden; ontworstelt aan de stormzaden.…

Ouden van dagen Die maar wat graag In het winkelcentrum Hangen met hun rollators En hun snedige commentaar Op voorbij lopende knappe Dames die op jacht zijn Naar hun dagelijkse inkopen - Buiten het overdekte Winkelgebied hangen De jongeren met hun Brommers en hun blikje bier Niemand die echt blij met hen is - Slechts één…

wat in jouw handen bloeit is nog een kind van alle dagen zonder vragen groeit zij jaren in genieten van de dag en enkel in ervaren je hebt haar lief herkent alle gevaren want de dagelijkse zorg gaat zo diep handen waren vastgebonden want geen arts zei onomwonden de prognose hoe haar leven moet nu weet je eindelijk beter zelfs…

Nu: Dat u gezond mag blijven er is genoeg verwoest bij velen heb gezien, gevoeld, gehoord en ook besproken dat een vaccin toch spoedig wordt gevonden om ieder, onbevangen te ontmoeten een knuffel geven, die verbindt of troost een samenkomst van elke aard bezoeken het rijke dagelijkse leven weer te vieren zolang dat nog niet kan,- en moet…

vele rimpels geleden jij en ik, een gelukkig paar, wat was de wereld tevreden op stap met wat vrienden, een dagelijks tafereel we dansten en lachten en speelden toneel we renden door bossen, beklommen steile rotsen, kampeerden in tenten of in donkere grotten niets of niemand op dat moment kon die vurige hartstocht bederven, onze wil…

Regeren vanuit landsbelang In het kader van de vooruitgang Maar als de welvaart niet eerlijk wordt verdeeld Geeft dat in de samenleving een schaduwbeeld Dan vinden de schaduwen elkaar In een partij Die niet geaccepteerd wordt in de maatschappij De schaduw is echt Want voor veel mensen is het leven een dagelijks gevecht Wanneer de politiek…