inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 17.208):

Rituelen

Ontwaken met het drukkende gevoel
dat het vandaag dan werkelijk gaat gebeuren
De kleren hangen klaar over de stoel
Straks zal er alle reden zijn te treuren

De dagelijkse riten wijken nooit
Zorgvuldig in het kinderbrein gebrand
Geen ramp zo groot, geen volk, nog zo berooid
Of 't nam zijn rituelen weer ter hand

Zo treedt de ezel in de molen willoos rond
zonder te weten wat de waarde is van graan
Hij voelt de halster schuren in de wond
en denkt er niet aan stil te blijven staan.

Schrijver: Lydia Wubbenhorst, 9 september 2007


Geplaatst in de categorie: afscheid

2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 832

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)