Rituelen
Ontwaken met het drukkende gevoel
dat het vandaag dan werkelijk gaat gebeuren
De kleren hangen klaar over de stoel
Straks zal er alle reden zijn te treuren
De dagelijkse riten wijken nooit
Zorgvuldig in het kinderbrein gebrand
Geen ramp zo groot, geen volk, nog zo berooid
Of 't nam zijn rituelen weer ter hand
Zo treedt de ezel in de molen willoos rond
zonder te weten wat de waarde is van graan
Hij voelt de halster schuren in de wond
en denkt er niet aan stil te blijven staan.
Geplaatst in de categorie: afscheid