Veerkracht

Verdwaasd zie ik haar streven
Voorbij traan en schaamrood

Hoe zij doorgaat
Terwijl ik met armen en benen
Verknoopt raakt
In een verdoving

Omdat ik de mens in mij verloor
Houw ik haar uit de rots

Haar bekende gestalte
Door kwikzilver weerkaatst
Vervuld van deining
Keert zich af
Van mijn dagelijkse plek

En voorbij de drempel
Valt zij in andere armen

Zo schichtig en schattig komt ze los
Ons gisteren verdampt

Wat blijft is het gebrom
Van een vlieg die nadert
En dan dor en dof en dood
Neerdwarrelt in een nauwe kloof
Een stille val

Schrijver: Wim Veen, 24 april 2005

wim.vandeleenetelenet.be

veerkracht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 1.177