Alle inzendingen over daget OR oosten OR lichtet

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Zo ver het Oosten van het Westen ligt zijn onze zonden weggedragen. Vanuit het Oosten rijst de Zon, verlicht ons tot het Westen begraven al wat is weggedragen om elke morgen ons weer op te wekken in Zijn Licht. Bij Psalm 103 : 12…

kerelings wend ik des dichters droom wentel ik mijzelve de zomer loom in een vermetel gebaar klaar ik verneveld geheel najaar deels, ijskoud versplinterd heb ik de pegels overwinterd vervolgens, neem ik met rente terugkerend, mijn eigen lente…

Het dodental stijgt Arabieren Palestijnen Joden land geen land water vruchtbaarheid besterft elkander liefde geen liefde een stem die roept twijgt takken om ons heen gevleugeld en bebroed een regenwolk een wonderwolk exotische verfrissing er scharen mensen om ons heen stemgedrag afgezworen vruchten vallen af gerijpt lang volrijp en…

Een gele brug die lawaai moet dempen, lawaai dat richting centrum rukt... Een bleke kleur die óp moet beuren: een viaduct van roet en prut! Weer drukken motoren hun waanzin door. Je schaamt je voor je eigen adem. Vergeet de vlinders en de zwanen: hier gromt een stad - extreem en goor. Toch komen hier veel jonge mensen. Tempo: 'Constant…

De kat staat voor de deur Naast me is een Marokkaanse bruiloft Bezig Me koptelefoon stoort nog wat na En vangt wat ruimte ruis op De doden herdenking staat vast In een prachtig gedicht In de taal van de reiziger Blijf bewegen zegt ze mooi In beweging blijven Voor vrijheid Voor vaderland Voor iedereen Wij samen Hier In een tuin…

De vrede is weer ver te zoeken Het Midden-Oosten laait en vlamt Dwingt ons een monster te vervloeken De mens die van een beest afstamt Het Midden-Oosten vlamt en laait Uit zicht door zware, zwarte wolken Dat waar het werkelijk om draait Verdraagzaamheid onder de volken Gevolgen van bepaald beleid Die vallen nimmer te voorspellen Een keuze…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Van west naar oost trekt stralend zilver tweelopig een kortlevend spoor…

bevruchtende wisselwerking noord zuid oost west tegenpolen op hun best…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Dwaze drinkers in kroegen, kreunend onder het gedreun van de S-bahn brullen broederlijk: Oost - pas op West - komt er weer aan!…

niet te keren in de ochtend na het diner de avond om wakker te blijven het is een vast stramien gelijk in gedichten zoals de wereld rond de zonde draait in het oosten komt de zon op in het westen gaat hij onder het zou zinloos zijn als het zou keren omdat de zon allang in het oosten is ondergegaan.…

duinen huiveren westenwind vouwt helmgras oost grauwend bijt de zee…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Het lentet in het oosten het bloemigt overal mijn hart vreugdt alsmaar grootser en lammerdanst op ‘t lentebal.…

waar woonboten goten laten lopen over het water heen heen daar gaat dit heen richting het oosten waar soldaten later neerkomen als sterren uit het oosten komen en oneindig verdwijnen in verhalen uit de oudheid na vandaag…

lichtblauw, het zwerk wenkt naar een zon die denkt als ik opkom in het oosten werk ik me niet in de nesten maar ik zou zo graag eens opkomen in het westen…

Station Oost; ik zie een rennende massa, die de trein nog wil halen van vijf over vier. Abonnementen zijn handig, zegt de man aan de kassa, als je dagelijks reist scheelt dat mooi een krat bier in de maand...... maar ook wachten voor drukke loketten, of kaartautomaten; er staan er maar twéé!!…

hoor hoongelach zie de saters in hun ogen verdampen zij hakken hoofden af nog rijgen snoeren gebeden aaneen rult heet zand woestijn onder voeten schalt het oosten roept op tot gebed in de zinderende ruïnes van moskee en minaret in strijden voor de leer moeten ongelovigen verdwijnen zoals weleer in allahs naam en eer we zien het…

geluksbesef in treinen oostwaarts op lijnen van het begint te dagen zie de zon gaat stralen is echt niet het mijne het is namelijk zwaar balen dat ze niet vooruit rijden door zonne-energie gedragen geheel gelijk op met de tijden daar het mij van nature stoort dat 't niet gans de dag gloort…

Haar reis gaat altijd naar het oosten, steeds verder gaat ze. Glimlachend hoor ik haar reisverhalen aan. Ik kan de geuren van de kolen ruiken, zo enthousiast is ze. Terwijl het geratel van de boerenkarren bijna ons gesprek overstemt. ‘Neem nog een koekje! Heb je al koffie gehad?’ vraagt ze lief. Ik kijk naar de tafel en knik onzichtbaar.…

Zij heeft een snor speelt tweede viool al is het niet in Wenen huilen is er niet bij behalve na het vallen over het vele geld uit Oliesthan: het dorp waar zij vandaan komt pompt papalie veel poen vooral ‘s nacht hangt alles aan de strijkstok en wordt er gezwommen in walsen haar hart is verpand aan Johan Strauss en Andre Rieu…

U die er bent Van de late Avond, als ik Slapen ga, en mij Het volle zicht Gunt op die Grote ronde maan In het oosten, En mij weer Verwelkomt in Het westen als Ik 's morgens Wakker word - U die er bent Ook als ik De aarde heb Losgelaten…

Een plek om alleen te zijn. Te liggen op je rug, of te zitten op je krent, Je bent er en zucht, voelt je in je element. Je luistert naar muziek en brand er graag een wierookje. Je bent er gekluisterd je eigen publiek. boven het dak bid op zijn gemak een buizerd en werpt een nooit verzakend wakend oogje, voordat hij naar beneden duikelt.…

waar moet ik heen heb het hier wel gezien naar de Oost ? naar die onpeilbare mysterieuze Chinezen?…

Geef jouw hand laat je leiden door de stilste, steriele wildernis aller tijden waar alles wit lijkt flora is verdwenen fauna als albino, maar niet leeft liefdeslijnen doorgesneden juist zijn hand volgt het goede spoor geen oost of west, maar het intuïtiespoor zwevend in dit witte tussenland zonder nacht, oost of west geen anker…

Midden en Oost Europeanen.…

een nacht in Oost-Berlijn toen wist ik al niet van het corps noch van de revolutie te zijn!…

open oost je ogen -lege bekers hopend op het morgenlicht- over 't opkomen van de dag open oost je oren, luide sprekers boos en storend, boren zich in een pasgeboren schaterlach toast op : Joost mag weten wat er komen zal nu bommen bloeien als vergeet-me-nietjes aan bomen barstensvol geweld toast op : troost voor velen : Babylon,…