Alle inzendingen over daglicht

Er was een droevig kind uit Maastricht die bracht een bezoekje aan haar nicht het was heel erg fijn om bij haar te zijn Zij liet haar zien: het nieuwe daglicht…

geregeld zie ik door de nacht dat het langzaam licht wordt; hoe de zon er vurig naar smacht om in het holst alleen te staren naar de maan; de nacht is veel te kort om in het holst alleen te staren. hoe de zon er vurig naar smacht dat het licht langzaam wordt geregeld, zie ik, door de nacht…

Het is tegenwoordig alweer licht als ik naar bed ga. En het is al bijna donker als ik dan weer opsta. De nachten zonder jou, daar komt geen einde aan en thuis, daar hou ik het niet uit. In de middag sigaretten koppen koffie. Bij de bakker zijn de broodjes vaak al op. Als de mensen vanaf hun werk naar huis gaan, trekt bij mij de mist…

daglicht doet pijn, zij wil het niet meer zien en schuift de gordijnen toe schuilend in de slaapkamer krijg ze kopjes van poezenkind en ze voelt zich veilig, want dit is wat ze verwacht de gordijnen blijven dicht slechts een peertje dat de hal verlicht strohalm naar de straat waar ooit iemand langs moet komen…

Het donker van de nacht is voorbij gegaan Het daglicht gloort Een nieuwe dag breekt aan Het zingen van de vogels gehoord, heel zacht Hoe verrukkelijk en kalmerend is een nieuwe dag met zonnelicht en morgendauw waar witte wolkjes langzaam drijven in het hemelse blauw Een nieuwe dag een wonderlijk gezicht beschreven in dit zonnige gedicht…

er is geruis in de vervaging van het leven ik wacht nog wat, wil het ongrijpbare eruit tillen om het in glas te blazen even breekbaar hoe wij spreken…

Geen daglicht frisser dan dit helder schijnsel Het zal het stelsel zijn of anders iets dat draait Geen daglicht frisser dan dit vers lichtende Het zal geboren zijn of anders iets dat is Geen daglicht frisser dan dit fel brandende Het zal groeiend zijn of iets dat is geweest Geen daglicht frisser dan dit, dit, dit gewoon Het, het…

de avond valt ik groet de schemering en haal de nacht door naar de morgenstond ik glinster goud in de mond want ik lach naar een nieuwe dag…

Uit de chaos van lakens en voorgevoel opgestaan, gordijnen open, de radio aan, was plotseling Scarlatti heel helder te verstaan: Nu alles is zoals het is geworden, nu alles is zoals het is komt het, hoewel, misschien hoewel, tenslotte nog in orde. ---------------------------- uit: 'Zeepost', 1964.…

onthullen zullen ze nét niet verbergen eerder ze dalen liever in daar waar ik ze een rustplaats gun om even te verpozen mijn woorden lezen uit tonen zich pas na het stemmen ze zoeken samenhang, de zin wat ik jou toevertrouw is gisteren gekozen…

daglicht dág licht iedere dag weer dag ligt voor me oneindig…

dag dag zwart dag nacht dag toedeloe dag hallo dag dag licht dag welkom kleur mij warm zonnig aangenaam…

Als je vannacht niet slapen kan zet dan je gedachten wijd open sluit je mooie ogen en zie dan dat ik spontaan binnen kom lopen Ik wil die mooie verlichting zijn die jou verwarmt in deze nacht jouw heldere maan en zonneschijn die je nooit meer had verwacht Ik zal jouw droom zacht strelen alsof wij deze samen echt beleven alles wat het daglicht…

De prille kleur van de dag dringt voorzichtig door gezeefd wit de eerste zonnestralen zijn nog nuchter toch toont de zon vandaag het najaar in volle glorie. Het verval van bestaan wordt gevierd met aardse kleuren zwammen dansen op restanten van het leven zij geuren met een vleug van verrotting. Later sieren lage stralen uitgedunde…

Het licht is naar binnen geslopen zo zacht, ik had het niet eens door het viel op mijn bed en het liet zich door de kamer glijden door de kieren van de gordijnen op de boeken on de kast op de stapel kleding op het bed tot het opeens overal was het liet zich niet temmen het liet zich overal gaan zodat het was en kon zijn.…

Morgen die de kim doet blozen En straalt over ruime veld Weer verlangen doet naar geurige rozen Dauwdruppels aan de takken telt Verlicht het land bestrooid met parelen Over een deken van diep smaragd Nadat aan de hemel sterren fonkelen Als diamanten in duistere nacht. Over watervlak spelen glinsterende zirkonen Weerspiegelend een hemel van…

kans, geen last van afleidingen als licht, haar essentie op mijn geestesoog vereeuwigd, En raak ik bij daglicht uit balans, een klein moment uit evenwicht, dan doe ik snel mijn ogen dicht…

'Dag licht' 'n kortaf gedicht voor dit jaargetij waarin de zon schuw wind verre van luw Elk woord teveel sluit lippen.…

daglicht door gordijnen, door vitrage door spleten, kieren Wie wil er niet het daglicht vieren? Wie wil er niet licht in een gedicht?…

overvloedig het middaglicht een stilstaand geluk van glas schittert in kleine scherven ergens ver weg ligt verdriet te sterven ------------------------------------- uit: 'Verdraagzaam de tijd', 1992.…

ik heb mijn hand gereikt al zo vele malen in momenten van zijn telkens ontmoet ik weer bij het sterven van de dag de dood van jouw jeugd jouw vingers zullen mij nooit kunnen raken ze zijn reeds geknakt niet meer te helen je ziel verduisterd door zwarte visioenen voelt mij niet meer aan alles wat ik wil delen vergaat als bij voorbaat…

Weer komt het licht op ons pad Weer wordt de dag minuten langer Weer worden vorst en winter banger Trekken zich terug in zoom en vaart Proberen licht en zijn gloeien te weerstaan Achter bomenrij in bosschage,struikgewas verheimelijken verlies Verschijnt de eerste zanger heft lied van lente aan.…

Het opkomend licht passeert de laatste uren van de duisternis…

een nieuw daglicht.…

haar zachtheid verschijnt nu daglicht zich terugtrekt onder haar vleugels…

Stofjes in zonlicht, zo dansen onze zielen -- Zie jij het nu ook?…

vlak wit daglicht mijn lijf dat opstaat het verkeer dat op gang komt in Sellingen op de Dorpsstraat…

Als passerende schepen in de nacht, zwaaide ik je bij daglicht voorgoed uit.…

[Haiku] als een envelop schuift daglicht onder de deur van het lege huis…

om me te omarmen bij daglicht u weet dat de nacht mijn voorkeur heeft…