40186 resultaten.
"Gevonden wat ik altijd zocht"
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 1.570 Ik heb het gevonden
hetgeen waarvan ik niet wist
hoe ik het moest omschrijven.
Zomaar viel het in mijn schoot
hetgeen waarvan ik niet weet
of het voor altijd zal blijven.
Ik heb het gevonden
een liefde waarvan ik niet wist
dat hij binnen handbereik lag.
Opeens was alles duidelijk
toen ik jou niet met mijn ogen
... maar m'n hart zag…
duister en licht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 147 Zonder het duister kan het
licht zichzelf niet zien
De aarde draait door, we
draaien mee en houden vast
Aanpassing is confronterend,
ik merk het elke dag
Zelfs de wind zocht naar
beschutting op gure dagen
Wij worden bepaald door waar
we gaan, niet waar we waren
Houdt de macht bij jezelf
en laat de angst maar varen…
Taal en wereld
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 93 Als taal de waarheid sprak
dan zou ik haar volledig leren
Mijn weg omkeren
Beminnen met achteloos gemak
Haar wereld is daar ergens
Mijn taal voldoet niet
Mijn woorden doen slechts teniet
Mijn woorden zijn een grens
In de ervaring willen we samen zijn
Maar haar taal weerspreekt de mijne
Geen woord kan de afstand verkleinen
Zij versluieren…
Ik schat de lengte die ik heb
gedicht
2.0 met 15 stemmen 4.713 Da Vinci zocht verhouding sec. Ik teken,
zonder lood, mijzelf, van barst tot spinneweb.
In deze droom word ik te groot. Met uitgestrekte
leden, zo onruimtelijk, gezien vanuit de nek,
besta ik niet. Ik schets, maar dan in taal,
zoals ik tot de wereld sta.…
WOORDEN, MIJN WERELD
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 Tijd zocht ik,
ruimte in tijd om te lezen, te schrijven.
Ik stuitte op begrenzing, onmogelijk nagalmen.
Iets van mondholte, ik verlangde naar
waar taal aan vertering mag beginnen,
rijk literair speeksel kan inwerken, ofschoon
biologische realiteiten soms afbreuk doen.
Hoe woorden mijn wereld bouwden, omzetten.…
achter de bocht van vloed
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 282 wij zochten regels
die we ademen konden
een waanzinnige liefde om
afstand te dragen, ons staande
te houden in elkaars lichaam, en uit
zoals de slaap van vogels naar zee
die nooit afscheid nemen van poëzie
van zon en uur, almaar meer
hoe verzonnen wij de echtheid
het ruiken van de duinen, de vele manieren
van gemis en hoe je het litteken…
Onze Vader
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 240 Over de hele wereld
bidden we "Onze Vader",
ieder in de eigen taal.
Denken we bij "Onze"
bewust aan allemaal
dan klinken door de wereld
gebeden voor elkaar,
vormen we verenigd
Zijn grote kinderschaar.…
Stilte
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 839 Of de taal,
Die ons vertelt,
Wat we missen?…
Als er niets meer is
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 2.521 naar IETS
gewoon wat warmte
tegen pijn
de kilte
ik zocht
mijn God ik zocht
en vond
tranen in de stilte…
Temperamentvol gesticuleren
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 84 ik heb altijd
de warmte gezocht
van jouw handen
ook al waren
je vingers onrustig druk
in temperamentvol gesticuleren
samen zochten we
consensus en rust
sloten zacht in begrijpen
na jaren ervaren
was een blik vaak genoeg
voor dezelfde toon
we wisselden gewoon
energie en omarmden
elkaar in close harmony…
onzekerheid
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.119 We zochten naar de fantasie
De fantasie van wij twee samen
Geen waarschuwingen
Waarschuwingen voor zo’n triest afscheid
Voor dromen die nachtmerries bleken
Jij bent mij, en ik ben jou, kwijt
Ik, jij, wij, toch nog bezweken.…
Laat het verf in mij
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 168 Geef mijn naam het onbetwiste
En schaakmat mij zodat de tochten
die we ondernamen de hoofdrollen
zijn de we zochten
nog droom ik mij in gisteren
en laaf aan de herinnering
die we samen deelden, al had de kleur
voor ons ieder een andere vorm
iets ongrijpbaars, doch visueel vermogend
dagvaardde mij om de gelogen tijden te verlaten
en het…
Wat is gebeurd
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 3.412 Vervreemding
Is dat wat komt
Elkaar niet meer aan kunnen kijken
Is dat wat volgt
Ik weet niet
Wat ik moet zeggen
Om te vergeten
Wat is gebeurd
Is dit dan de grens
Die we zo vaak zochten
Zonder te bedenken
Dat te ver gaan bestaat
Steeds maar weer
Trekken we aan
En stoten we af
Tot nu
Te veel verwarring
Te veel vragen
Te ver…
Weg
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 989 Maar we zijn er niet aan onderdoor gegaan,
We zijn er weer boven op, vergeven je besluit.
Terug naar je vaderland, je wou weer naar huis.
Nu heb je niet gevonden wat je zocht,
en zegt nu dat je huilt.
Had maar gepraat en geluisterd, dan kwamen we er wel uit.
Maar die keus heb je zelf gedaan en nu is het uit.…
we spraken niet
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 743 nabijheid
en ik glimlach
het beeld zo broos
in je gelaat
of in dagenverte
wanneer, zo licht, ik naar
buiten kijken mag
heel even
zonder geluid
vond de tijd de zee in jou
en herkende ik het huilen
om al het beminnen
wanneer is liefde eindeloos,
vroeg je, aan het eind van de dag
ik wist het antwoord
en stierf
opnieuw…
internet heeft 2 kanten van het verhaal
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 792 tot op heden vlogen de woorden
mij om de oren als ik weer inspiratie
vond door te schrijven met een pen,
vol betekenis golfde het op het papier.
Dat nu ook al jaren het internet als vast hulpmiddel
wordt gebruikt komt door de korte bochten,
Zonder ook maar een omweg geeft google
Mij de betekenis van eenzelfde woord
Maar de site waar ik…
waar we waren
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 286 vreemd blijft het
om het bed te zien
kussens liggen stil, haast gerangschikt
als museumstukken in een eigenaardig, oud licht
het wordt koud, killer dan buiten
ook dit schrijven kost meer tijd
zoals de weg langs muren
en loze lakens
het doet pijn
wanneer jij beweegt in een veranderde blik
en ik vecht voor eigen recht
de hemel leeft met…
Verzuurd?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 200 Vergeten tijd ligt
achter ons, in angst
baren we het leven,
tussen geboorte en
de eindigheid, we zijn
schipbreukelingen van
de hemel en de diepten
van de zee, we zijn het
ontgonnen land, borelingen
uit de eierstokken van de
zon en maan, de horizon lijkt
verder, zeilen bollen minder,
blouses minder wit, hét
ontbrekende in de volheid…
We zijn overal mijn vriend.
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 840 Toekomt en verleden schuiven nader zonder
gevaar en berouw, het maakt niet uit waar
en wanneer het verval zich dient, want we
zijn nu bij elkaar en overal mijn vriend.…
Het vloeit door ons heen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 166 De vlier staat mij nader toe
in zijn nadenkendheid,
een gelijke taal ruist
door ons heen, dezelfde strijd,
met wortels in het verleden
en ziel in het kale zwerk,
onverbiddelijk torsen
we het beknotte werk.…
Als ik dit huis verlaat
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 366 Wanneer ik je morgen
moet verlaten
ontkleedt me van mijn
angsten als stoffelijk
wezen en leg mij in het
glazen ledikant, waarin ook
jij geboren werd, vertel me
je verhalen als ik ooit
weer naast je wakker word,
zodat ik over je kan waken
in het moment van stille dood
die tijdelijk wordt opgeschort,
laat me meevaren in
jouw…
Het taaiste ijs?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 79 hemel wordt weerspiegelt
en uiteindelijk uit glas blijkt te bestaan
het tart geluk in elk dierbaar moment
waarvoor een naam is gekozen, magisch
licht om de schalen van de wereld te
breken, kroont zichzelf met tederheid
waaruit een nieuw embryo zich met
lauwerkransen presenteert,het taaiste
ijs als dunne vliezen breken zal, zijn
we…
alles wat we deden
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 680 hoe voelt het
om weg te zijn, om nooit meer
gezien te worden
om te weten dat tijd alles zal wissen
en dat je aan de dood om een uitzondering vraagt
is het niet zo
dat door te tellen tot oneindig
alles elkaar aanraakt
zacht of stormachtig
traag en dan weer razendsnel
is er een herinnering
of nog iets van het onbewuste
van wat wij…
We bestaan
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 129 Ieder afzonderlijk individu. Een individuele
regenparaplu voor de grilligheden van het
levensklimaat. Een opmaat van de stuntelaar
die weldra voor zijn mensdom staat.
Een vrouwtje of een mannetje onderweg
tijdens zijn bestaan. Somtijds regen na
de zonneschijn, maar zo nu en dan een
duikelaar na een verwoestende orkaan.
Een vrouwtje of…
de ander zijn
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 53 de waarheid is
een lekkende sloep
die in de geulen
van zeeën verdwijnt
wijs naar het wolkendek
val neer in het stof
roep goden aan
beschuldig anderen
huiver omdat de
oorlog altijd weer
begint omdat we
de ander verliezen
laten we verhalen delen
en samen reizen
zonder huiver zullen we
weten dat we de ander zijn…
Wij zijn geen vreemden,
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 25 zijn gemaakt en droogt het
ziltste zout van ervaring op het gelaat,
Kijk om je heen, zoals je bent verstaan,
we zijn geen vreemdeling in dit bestaan.…
We zijn zand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 We zijn even.
We noemen het leven.
Het schuurt langszij.
Scheurt het wezen
tot het besef voorbij.
.
We bestaan
tot we vergaan.
Elk verband verkruimelt
tot het laatste restje verstand
naar beneden tuimelt.
We hopen dat er iets is
dat de loper om zal keren.
Maar er is geen meesterhand.
We zijn zand.
.
“Druppels”…
Zijn we op zicht?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 34 Wij komen van ver,
om weinig te begrijpen,
blijven we op zicht?…
Zoals we zijn?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 25 Uit het ziende oog
van de orkaan
wie hem raken zal
in afzienbare tijd
even een niet
waarneembare
kalmte in een
oorverdovende
stilte van
ingehouden
adem, achter
de on-aardse
schreeuw, verloren
energie komt
in vervoering
barst open, daar
openbaart zich
de onneembare
zwaartekracht uit
de diepzee geboren,
zoals we…
We zijn op zicht?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 37 Of komen we van ver,
om weinig te begrijpen,
we blijven op zicht.
Blijft het oog van het
heelal op ons gericht?…