29756 resultaten.
De belofte
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 113 Daar waar het blad de boom vertakt
de wind een volle bloemknop knakt
gaan dromen soms verloren
En als de bodem leven voedt
de Aarde al het goede doet
in stilte niets zal storen
Bent U met mij, mijn goede Vriend
de Kracht die al mijn fouten ziet
en in mij blijft geloven
Het leven desalniettemin
en iedereen die ik bemin
zal ik mijn goud…
Ontwikkelboom
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 202 In het donker onder de grond nestelt zich een droom
Een licht beeld wil met wortels dwarrelen
In de nog kleine kruin koekeloeren daden die
Vrijuit met groene blaadjes scharrelen
Een fijn vertakte doelstelling laat haar visie vloeien
En haar missie stoeien in weer en wind
De boom vraagt zich voorzichtig af
Of ik er iets van vind
Terloops…
waterscheiding
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 171 zie het als een teken aan de wand
niet onderhuids, maar open en bloot
soms mistig en vaag, in weke kleuren
vertakt, de armen wijd gespreid
zilver, zacht, wakend of slaapnevelend water
zie het niet als een proeve, het lukt geheid
speels en vloeiend, wat kan er gebeuren
tussen vroege jeugd en verre dood
neemt zomaar een pad mij bij de hand…
Een beetje unfair!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 253 Al jaren “loop”ik bij, een fysiotherapeut
niet voor de lol, niet voor de leut
ik mag de man echt wel,
want anders was ik zo weg, echt wel!
Wat me verwondert en ook stoort
is dat, omdat het zo hoort
ik andere mensen ook doorstuur naar hem
gewoon omdat ik ‘m erg goed ken!
‘t bedrijf waarvan ik oedeemspul betrek
is dit jaar echt een beetje…
Mensenzee
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 497 Het jonge ja-woord van weleer
dringt nog nauwelijks tot ons door
de vroege onbevangen sfeer
gaat tergend snel in ons teloor
zie hoe wij vertakt verzanden:
de gezellen in ons leven
dingen naar dezelfde handen
die ons ooit waren gegeven
wij drijven in een mensenzee
afgestoten en verloren
de mond gesnoerd door nuffig 'nee'
waar we onze namen…
Verdwenen tijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 232 Als het leven op zich
zich vertakt
in levens
op afroep gespeeld
automatisch, bedreven
ruist onderhuids
onbestemd
een gevoel
overstemmend de stilte
van zwijgend verleden
buigend
naar beelden,
uitgelicht
achtervolgd door
het mysterieuze
komt de overkant
langzaam in zicht,
begint
in het beeld
van een tuin vol licht
het…
riet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 Het riet spriet
vertakt zich niet
loten tenger in de winden
sierlijke vingers
wijzen het oog van de blinde
op de schoonheid alom
verbinden het wonder
buigen gracieus
voor rimpels en vlonder
In het knisperende gefluister
beluister ik het applaus
terwijl het zuiden de wangen streelt
troostend met hoop in het verschiet
dragen zij
die…
De steilorige senior
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 34 De aarde schudt, het stervensuur
Van menigeen heeft vorm gekregen
Een wooncomplex, een klachtenregen
Verschuiving naar miniatuur
Problemen met een nieuw bestuur
Met samenwerking, nieuwe wegen
De aarde schudt, het stervensuur
Van menigeen heeft vorm gekregen
Waar is die ooit zo goede buur?
Het is hem naar het hoofd gestegen Veranderingen staan…
Boom te zijn
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 615 in het duizendbomenwoud
heb ik een schors gevonden
de boom was eruit
ik trok haar aan, ben gaan staan
zoals bomen doen
mijn voeten vergroeiden met de aarde
armen vertakten zich, handen werden groen
met gevoel in duizend vingers
proefde ik wind en water
vervuld tot in mijn kruin
schilderde ik schaduwen voor later
op het speelse gras…
Lieve Evy Elisa
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 176 En met de blik van een clowntje
Groet je de wereld
met je opgetrokken knuistje
Welkom in de wereld
Kleine Evy Elisa…
Jouw ogen als je mond.
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 655 alsof je blijheid zich vertakt.…
Elke keer opnieuw
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 218 peppels kwispelen
met hun toppen in buurtwegen
een muze van trots
oh, zo eerlijk, zo vrij
bladeren dempen gekruist
als druppels van één toon
met kleuren en schaduwen
dat vormen kent
wijd vertakt is in het licht
net als woorden, die opgaan in noten
door de winden van het hart
bloed en adem
tussen land en sterren
in de lucht van licht…
Uitgestaren?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 112 kille wind huisvest tussen haren
van ongeschoren vel en geblazen blaren
zijn de ogen, starend naar het weinige
aan alles hier ontbreekt ’t geinige
er liggen slechts restjes op de hoogste tak
de veren gebonden in een knapzak
bovenin het vertakte hout
gemaakt uit het ambacht aloud
en nu loopt de Koude Turk
van de getto tot aan…
LAIS CCXXIV
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 45 Een hese klacht vertakt
zich in de snedigheid van zijn gebaar.
Bliksemschicht. Weelde. De angst blijft intact.…
gloed
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.620 cellen vuren in het centrum
hartkleppen kloppen
rode stroom vertakt
in blauwe vaten
in fijne haren
intieme plaatsen
wat zou het
wie houdt het voor mogelijk
dit wensen te stuiten
zijn handen met kracht
op haar huid die begeeft
en het warm
en het nat
en het ineens
ineen zijn
stilte
beweeg niet
laat eeuwig het dubbelen duren
hou…
Fantasie 2.0
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 57 Ik zie de wereld niet altijd
zoals ze hoort te zijn
ik zie de wereld met een tikje magie
en toch voel ik nog pijn
want de wereld is niet
alleen maar vrolijke zonnestralen
op je gezicht
de wereld is ook
donderbuien, want ze is ook weleens sip
ik zie de wereld zoals ik haar
het liefste zie
ik zie de wereld op haar best
met een tikje magie…
Wat ik zie...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 214 Strijd, oorlog en haat.
Liefde en dat wat goed gaat.
Dat is wat ik zie.…
Vervulling
poëzie
4.0 met 4 stemmen 576 Een stem roept drangvol met een nieuwe naam,
De tweede wereld breidt haar bloesemgouw
En, luchtig zwevend door 't omrankte raam,
Verliest de schim zich in het wenkend blauw.…
Miljoenen jaren
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 283 De wereld draait dan constant om zijn as
maar wie weet, hoe het echt dan vroeger was
want dan had men er toch vroeger toch iets geleerd
wat goed ging of dingen die gingen verkeerd?…
mode
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 165 , het zijn hun benen
zonder dij en zonder kuit
hoofden geel ,roze , paars , ferrarirood of groen
verbaasde ogen terug als ik ernaar staar
nee, dit is mijn wereld niet
misschien klinkt dat raar maar het is waar
ik walg van deze wereld
maar ik moet het ermee doen…
spijtig genoeg!
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 138 met zacht refrein
het land heeft niets met oorlog te maken
maar het zijn wel klootzakken die bepalen
ik haat dat, ik haat dat niet
politiek schept… enorm veel verdriet
we gaan vechten
want er is oorlog
voor een niemendal van tel…
levens moeten sterven
voor het belang en slecht beleid
ik bid tot god
hij sluit zijn ogen
wat een wereld…
Oranje
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 57 Open de poorten
In naam van Oranje
Het valt je
Zwaar he?
Geen beat op de Prinsengracht
Voor de supermarkt een hek
Alles verlamd
De stand
Balletje trappen
Simpele grappen
Er uit
Blijven trappen
Ik heb makkelijk praten
Gelukkig nog niemand
Begraven
Of sorry toch wel
Noch hemel
Noch hel…
marathon
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 737 de bode van het slagveld
klom over heuvelruggen
met een mondvol zege
hij holt naar de overkant
waar een leger wacht
maar zijn adem weigert
opgejaagd tot korte teugen
ribben veren woest omhoog
bloed haast zich door een holle pomp
aangezwengeld door zichzelf
hij wil leunen aan de toog
een sponzige boom
die zich wijd en vol vertakt…
Verval
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 465 natuurlijk wil hij niet meer zien
hoe zijn zachte huid verrimpelt
en plooien trekt over zijn lijf
de spiegel toont meedogenloos
donkere wallen onder zijn ogen
de scheurtjes langs zijn wangen
de blauwgeaderde delta stroomt
binnenzijds langs beide de polsen,
vertakt in doorschijnend melkwit
zijn donkere krullen vergrijzen
de roze huid…
In het ragfijne
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 96 je vertakt subtiel
in glas met
goddelijke bogen
licht straalt
transparant uit
een hemels boven
maar in het ragfijne
gaat kracht verdwijnen
speelt schoonheid
de eerste viool in
frivoliteiten die tot
breekbaarheid leiden
de kristallen tonen
ladderen omhoog
daar waar stilte
ooit zijn basis vond
dartelen klanken
nu de ruimte rond…
Bloed en stenen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 639 ergens zal alsem zich een weg banen
in ondergrondse stromen, vertakte aders
van holle bomen onder de Linden
of misschien wel naar het Leidseplein
zal het vloeien langs muren van de metro
terloops ontspringen uit een rugtas,
voert het langs een draad onder rokken
van ingelijfde of onderdrukte vrouwen
ligt de oorsprong soms aan ieders voeten…
Van paars tot lila en wit
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 315 verzand in diepere lagen
verloor ik allengs grip op dagen
liet wind en regen lang begaan
ontblote wortels bleven nog reiken
naar houvast in dit woelige bestaan
en moeizaam vaste grond hervonden
vertakten zij naar zomerend licht
sterke seringen kwamen in zicht
vragend om voeding voor groei
vanuit een eigen drang tot bloei
voorbij de groene…
IK EN DE WERELD, DE WERELD EN IK
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 417 Ik kan de wereld wel aan
maar de wereld mij niet!…
Passendale
gedicht
3.0 met 27 stemmen 16.076 Blad na blad en boom na boom
vertakt zich naar de hemel schreiend.
Een weeë welhaast goddeloze droom
van bloed en stank en modder.
De dood waart rond, vermenigvuldigt zich,
blad na blad en boom na boom.
Klik.
-----------------------------
uit: 'Linkerhart', Gent 2000.…
- Boom van Hout -
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 362 tijden brandt je haard
het vuur maakt ringen,
de schors valt grijs-roodbruin
als waslaag in de zon
mythologie en volksgedicht
vormen bovenmenselijk alle kleuren
de geur van hout gedestilleerd
die als geen ander
gemoed kan schenken
omkranst dans je,
schildwacht van de schemerige heide,
de wind driekantig meegevoerd,
is sterk vertakt…