Alle inzendingen over dichters gedichten

lees de stilte van het witte blad niet bezwaard met woorden lees zijn luchtige leegte lees zijn niets lees zijn alles gedicht zonder woorden het lichtste gedicht…

geeft een dichter leest poëzie als dagelijks brood voeding voor de geest ( Dichters in de Prinsentuin )…

(J.W. von Goethe) dichters zijn reizigers door het vreemde landschap dat leven heet neem de dichter Boudewijn Büch van hem kennen we zijn passie voor dode dichters en lange reizen tijdens zijn reizen naar verre oorden raakte hij zó dikwijls in extase dat het besmettelijk leek een flirt met de dood en de onvermijdelijkheid van het…

Over water geen gedicht, hoewel adel verplicht, wanneer je in Dordt woont. Toch maar niet, tégendraads, tégen de stroom in. De oplettende lezer tóch z'n zin! Een gedicht over lucht(en), land, de 'overkant' Over wát? Dordts water. Vooruit, een on-Dordts gedicht schrijf ik nog, later...…

penseel je woorden op mijn netvlies open mijn blikveld subtiel in jouw kleur omfloers de avond met je aanwezigheid stemmig gevoileerd drapeer je expressie rond mijn aardse huis opengesteld voor jou kom dichter kom binnen dichter en hul me in de klanken van jouw warme zijn…

daar waar de dichter zijn troep ophoopt…

koud warm het waait in de gang wervelt langs de trap omhoog hoger dan ik kan zien het stormt nu kan alleen maar volgen in haar zwerm ik laat me meedrijven op de golven koester de zon en ga kom steeds dichter dichter bij die horizon langzaam op weg naar het ultieme einde…

Hij schrijft niet cryptisch, maar smeedt taalkabaal en daarom roept hij dichters op: sta op! onthul de misse daden van de top…

De mens komt in gebrek buiten of met zijn schuld, Onschuldig wordt er veel gebrekkig geboren, Onschuldig hebben veel hun have verloren, Wel hem, die zulks gedoogt met Job's loflijk geduld. God geeft elk, wat best is, want hij met haaf vervult De weken, die 't gebrek tot wanhoop zou bekoren, en maakt arm de stoute, die naar lust zou sporen en…

beiden Wellicht wordt dit het gedicht aller tijden Ik daag u uit…

Hij stond dichtbij de mens van alledag, werd regelmatig tot in de kern geraakt door een gebeurtenis en schreef daar dan vervolgens grommend en mopperend wonderschone gedichten over. Een zeer bijzondere man die mijns inziens nog steeds te weinig eer krijgt en misschien zou het een idee zijn extra aandacht te besteden aan deze 'dichterbij' dichter?…

Verveling slaat snel toe als je op het internet aan het zoeken bent op zoek naar het perfecte gedicht alleen deze is moeilijk te vinden dus je kiest maar een gedicht dat gaat over het maanlicht dit gedicht spreekt je niet bepaald aan, maar je moet wel, om je bundeltje vol te krijgen en tot het moment van de mondeling er nooit meer op terug te kijken…

Woorden vertalen gevoelens Gevoelens vertalen met woorden Muziek vertaalt gedachten Gedachten verwoord in klank Gedichten tonen het diepste Het allerdiepste verwoord in 'n gedicht Een lied geeft van beiden het beste Het enige wat dan nog zou resten Het beste gedicht aller tijden Verwoord op muziek...…

regenachtig gedicht een gedicht danst in de regen de zon achter de wolken verdwenen licht op achter de zon dansen de sterren kijken naar de regen…

Het gedicht had zich doodgeschrokken bij het zien van het moois van een ander de plinten probeerde de woorden nog te lokken door zich totaal te ontbloten maar het gedicht was zo vastgegrift dat zich de lust als lijm in hem had vastgegoten.…

ik moet wel een gedicht is hier verplicht op gedichten.nl ook nog even rijmen om te slijmen en op het laatst te worden geplaatst het is weer nacht heb ik zomaar het is werkelijk waar een gedicht gedacht…

Een jonggebleven dichter? Hoe ouder ik aan het worden ben, hoe meer ik weer een foetus word. Een vis die in het water zwemt. Oude dichters dichten spontaan, zoals wolken komen en weer gaan. Dichters blijven alsmaar dichten. Het allerlaatste waaromgedicht, hebben ze nooit geschreven.…

besef, o dichter, dat uw wanhoopskreten herkenbaar zijn voor anderen van uw stam dat 'n onbekende ziel u nader kwam dankzij uw taalsignaal, uw woordenketen wacht niet op faam, verwacht geen lauwerkransen schrijf wat je moet, want echte dichters dansen…

Had ik nooit een vers gelezen, Mocht ik nu geen dichter wezen: Had ik van het geitenweitje Met zijn klaaglijk krijtend geitje In mijn jonkheid niet vernomen.…

een taalvirtuoos is heen gegaan terwijl eenieder dacht die is hier voor altijd hij schreef, tamelijk snel, sonnetten bij de vleet negen, tien, soms elf maar bleef immer zichzelf de dichter is dood lang leve de dichter vakantieland te heet hij had zich een uitstap beloofd en werd niet wel, niet goed bij zijn hoofd…

Er bestaan maar weinig honden, die ook gevoelige dichters zijn. Zo een dichtende hond ben ik. Mediteren doe ik met trappistenbier. Dat bier brengt een goddelijk gevoel. Rustig schrijven is wat honden willen. Niet in manden, maar in een luie stoel. Genieten wil ik van mijn sigaren. Mooi is het leven van een dichter!…

zij sprak in ijskristallen hij mompelde in schapenwolkjes terug ze kwamen nooit dichter ~*~…

de dichter moet scheuren vormen slopen en delgen zodat de waarheid over blijft…

soms moet je verhalen ver halen maar de verhalen van de dichter zijn dichterbij dan verhalen…

Zijn gezang maakt me bang; hoe dichter kon hij immers tot mij komen dan in mijn dromen, mijn dromen.…

Dichters zijn scheppers naast God.…

het pijnlijkst zijn de woorden van de dichter die hij heeft verzwegen maar beter dat dan de woorden die we zijn vergeten…

dag mijn gedicht jouw moment gaat verloren smaak nu het lezen als eentje teveel ongelukkig de dag die voelt als genomen beheers er verdoken jouw overaanbod maar laat geen toeval ontmoediging zijn die achteloosheid voelt als herboren als morgen de dag der gedichten verdwijnt groet ik jou weer als –mijn- gedicht…

Ik zat in de trein En las de gedichten van ieder Sloot m'n ogen en vroeg mezelf af waarom ik ze las en hoezo overdacht wat dit wel was Keek uit het raam toen en zag de bomen als de gedichten, de sloten ertussen, gedichten als weilanden als donkere wolken dan weer electriciteitspalen Als een gezellige bossage, een kale industriewijk…

ik schrijf lichte door de wind bewogen gedichten die eigenlijk geen naam mogen hebben in naamloze verzen wil ik wonen als de woningloze uit J.Slauerhoff's gedicht en op eigen wijze gelukkig zijn…