Alle inzendingen over doel missend

Het is zo vaak gezegd niet de weg te gaan die ik heb gekozen met blinde ogen langs peilloos diepe ravijnen over overvolle wegen zonder richting, zonder doel zwervend en geen horizon waar de ochtend daagt met vlammend gouden randen.…

Niet eerder brandde het meer Het verlangen naar het missende deel Waarom doet het ons zoveel En weten we het zeker, keer op keer Een rivier stroomt door Zo doet het leven Een diepe sprong Het duurt maar even Varen op de stroom We gaan ervoor Nooit voelde ik Het verlangen zo sterk Het missende deel werkt Nu voel ik alles Tik tik…

De eeuwige J-curve, missende oogkleppen.…

gedachtenlang, nachtenlang missend een stuk van mij dagenlang, jarenlang een half leven voorbij hopeloos, hulpeloos aanvaardend mijn verlies uitzichtloos, woordenloos is dit het leven dat ik kies onvermijdelijk, onlosmakelijk deel van mijn "zijn" onbegrijpelijk, onbschrijfelijk zit nog steeds aan jouw "lijn"…

Ben ik echt vergeten wat ik het laatste uur heb gedaan Waar haal ik nu het missende uur weer vandaan? 60 minuten die geen plek hebben kunnen vinden Of is het gewoon weer tijd om jou op te winden.…

Verdwaald zijn en ergens in het vierde kwadrant een ster zien verschijnen missend stukje van een puzzel Zonder het kleinste deel wordt het beeld nooit een geheel Het is als hard blazen tegen een uitgebloeide paardenbloem In planeten en sterren verdwijnen weerkaatsing van het licht voelen in de ogen van de ander, in een pupil jezelf zien…

Je staat je doet alles wat je moet, even beklemmend als de eerste dag Maar mijn liefde bevangt een vreemde gloed, kon ik maar voelen in een missende hartslag Vriendelijkheid in een open hand, verstijfd elke vinger die het oog verbergt Regen huilt de verborgen tranen afstand, elke dag een hunkering als de hemel huilend tergt…

Missend verdriet, om hem, nog na vele lange jaren, spreken kun je niet, je zit uren voor je uit te staren. Eenzame jaren, zijn er nu al voorbij gegaan, niks te verklaren, je zult alleen blijven staan...…

verdwaald is de dichter in zijn eigen woorden op doorreis in zijn zinnen in het gat van donkerte traag in maat van onvertrouwen in vreemde drang kunst gekweld in kruising van esthetica missend de elementen van zijn kunnen in scherpe scheiding van zijn schepping er valt niets meer te vullen in de gapende uitgestrektheid je schreef…

maanlicht verlicht een schilderij van troost bij het verdriet ik zou iets kunnen willen schrijven maar, het lukt even niet misschien later ik kan geen zinnen verzinnen, woorden die er nog niet zijn - thans kraait weer de haan begroet deze morgen de aarde houdt haar mooiheid niet verborgen ze zal blijven bestaan net als de missende…

Koud en stil Kijken ogen In de wereld Koud en stil Staren ogen In het niets Koud en stil Kijken ogen Vol pijn,verdriet Koud en stil Dwalen ogen Gevuld met vele tranen Koud en stil Rouwen ogen Missend de geliefde Die er niet meer is Vragende ogen Zeggen zacht:"Ik mis je zo..."…

de prachtige tuin staat alleen missend die haar koesterde de bloemen bloeien nog steeds zoals de zon steeds nog schijnt de regen echter voelt als tranen voor hen die zij achterlaat de schoonheid van de tuin geurt mooie herinneringen bij wie haar moeten laten gaan omdat haar de tijd gekomen is om in onze harten te blijven om…

het koolwitje vliegt schijnbaar doelloos van bloem tot bloem tot bloem tot bloem…

Het is niet aan mij om te beslissen Het is niet mijn tijd om hier te zijn Wat ik nu vind valt slechts te gissen Ik sta veel veiliger langs de lijn Het is niet mijn plicht om te presteren Het is niet mijn zaak om iets te doen Ik heb geen behoefte bij te leren Wil geen ervaring, blijf liever groen Het heeft geen nut mij iets te vragen…

loop Om de man te helpen Dan ben ik uit mijn stoel En bereik ik mijn eigen doel…

Alles valt in het niet ik mis voor de zoveelste keer mijn doel. Nu weet ik het even allemaal niet meer maar dit weet ik wel. het is mijn hart die doet ongelofelijk veel zeer…

Als jij jezelf afvraagt, wat is mijn doel, krijg jij dan spontaan een gevoel? Een gevoel naar het Streven, naar mogelijk hogere doelen in het leven? Of sta jij stil en wacht jij af, tot iemand je komt zeggen, kom op, niet zo laf!…

Deze ziekte is zo onvoorspelbaar als wat, Soms kun je iets doen, dan weer lig je plat. Je krachten nemen steeds meer af, Ik vraag me heel vaak af, is dit een straf? Ik wil me niet beklagen, En zal mijn lot moeten dragen. Maar als ik 1 wens mocht doen, dan... Zou ik wensen of het ook een beetje minder kan. Is dit gewoon mijn lot op aarde?…

Wat is een mens nu meer Dan een wezen dat slechts Voor één enkel doel wil gaan: Het leven af te sluiten met een Zichtbaar bewijs van zijn bestaan…

Ik heb hem neergeschoten, en het moest Een van ons zijn! "Het was hij of ik. Er kon niets aan gedaan worden,' en niemand kan Mij dat kwalijk nemen, want jij zou hetzelfde doen.…

Ik geloof dat iedereen geboren wordt met een doel, een doel om te leren. Te leren van elkaar, te leren om lief te hebben, Te leren voldoening uit gewoontes te halen en te leren leven en te laten leven.…

Had ik nu maar de moed mijn anker uit te werpen en recht op mijn doel af te gaan. Ik mis altijd die ene zijstraat, die er mij zou kunnen brengen. Ooit kan ik misschien met een gerust gevoel terug keren naar het einddoel.…

gesust Neem mij mee naar ’t land van eeuwige vriendschap Daar waar zelfs vijanden vrienden willen zijn Wij gevrijwaard zullen zijn van nijd en gramschap Niemand zal benaderen met scherp venijn Waar is dat land waar wij geluk zullen leren Verdriet zijn intrede nooit heeft gedaan Geen kwade macht ons zal kunnen deren Breng mij naar het doel…

Een muis in het gras Hij denkt er het zijne van De torenvalk duikt…

een reis om nooit te vergeten zou het worden, samen de wereld rond, jij en ik. Stoffige landkaarten opengevouwen op tafel, waar we vol plezier zijderoutes aan elkaar knoopten, onontgonnen kleuren die we op gingen snuiven, in landen die wij nog nimmer hadden mogen betreden condities moesten op peil worden gebracht, uitgedaagd, aangescherpt,…

een doek zijn zure zinnen bleven ongehoord Geen reden om te huilen, zonneschijn genoeg, hij zag zijn zelf gemaakte wrok de valse hoop verborg zich in een klein gebleven hoek en tikte met de klok Hij houdt zich groot, met wijsheid en geloof een theoretisch slagen, het gevoel te kunnen en betekenen, en doof te spelen met een onbereikbaar doel…

het is even slikken de bal ligt op de stip voor het intikken en ik sta juichend aan de zijlijn…

ik versta geen muziek in boekhoudkundige taal zelfs de langste reis is onverstaanbaar harde woorden, stap voor stap met zuurstof die men adem noemt verdwijnt de pijn volg de pijlen, de paaltjes met vloekende kleuren galm een echo in het bos als kathedraal verdwaal met vreugde, onverstoorbaar is er soms een stap die geen richting kent?…

Verleden vergleden naar diepe meren, waarop het heden vaart schatten van levens vergaard en roeit door nieuwe nevels van begeren Arme Eroos, een blijvend streven onrustig en broos als de vluchtige woestijnroos met feeëriek licht: alles vergeven. Dromen waarin het is volbracht ontmoetingen volledig voltrokken zo kalm als nooit is gedacht…

Wat is een moeder meer dan de vrouw die heeft gebaard wat zijn haar harde handen voor een kwetsbaar klein kind waard wanneer komt het ware woord dat een bange ziel verklaart wat is liefde van een kind voor een missende moeder waard een vrouw die heeft gedragen en met haar lichaamsvocht gevoed zou er zacht voor moeten zorgen om…