Alle inzendingen over dood OR leven OR troost

Herman bracht geen rouw maar bezinning, bezieling, bemoediging en troost voor de oermomenten, kruispunten, overgangen van het leven en van de dood maar vooral de verzoening "midden in het leven staan we in de dood" daar is niets mis mee dat is goed dat is het allergrootste dat is ook liefde!…

aan hen die zich kwellen met vragen en medelijden ook het kaf, het gras en de mooiste bloem zullen niet eeuwig zijn maar schoonheid keert telkens terug laten we dat voorop stellen een hand, een troost, een eerste herinnering zal u verblijden beseft u nu uw eigen schoonheid en uw pijn dan heeft u straks het grote verdriet achter de…

terwijl jij lachte en mijn hart danste wisten we al dat het een vergissing was…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Veel woorden van troost zijn van zichzelf vaak troosteloos. Ze worden gegeven Als verzoening met het leven, Gedachteloos. Men vindt ook vaak troost, met een bakkie troost.…

Soms blijven ze even vluchtig hangen meestal kijken ze langs je heen als altijd op zoek naar het leven voor de dood ach kon ik ze weer blij maken in m’n armen nemen je grote trieste ogen kon ik ze slechts troosten met woorden of zinnen zinnige woorden die de dood passeren en achterom zwaaien naar wat is geweest om daarna weer te leven…

Dat er bijvoorbeeld Altijd iemand mag zijn Die ergens op je wacht Altijd weer klaarte Van een dag die open plooit Na de diepduk van de nacht. Altijd vroege lentes en nazomer in september Binnen de contouren van tijd En herinnering aan iets Voor straks en later. Maar altijd, altijd ook een hand Die door je haren strijkt En zegt:het is…

troost zoek je in koffie, niet in mensen in de zwarte smurrie, niet in de grijze massa wanneer komen de inspirerende dampen aan in het gecondenseerde brein van het bestaan?…

Sluipend sloeg hij toe op niets vermoedend leven dat de andere helft nu overslaat zij die zelf al dichtbij staat moet weer een kind begraven ze is in elk geval nu bij de Heer zegt ze als troost maar liever had ze zelf die laatste stap gezet…

Is er nog hoop, een pleister voor je pijn, Of zal je dood de enige troost voor je zijn.…

Ik voel de inkt leven onder mijn woorden blauwe bloesem schrijft zich een nachtsonate een tijdloze uitvoering van vingerlicht gekras terwijl het maanlicht door mijn venster sneeuwt. Ik spreek de lente toe, zij is mijn troost mijn meivogel, muze van leven en dood.…

Jezus , leven van mijn leven Dank voor alles wat U voor mij deed Wil bij mij blijven in vreugde en leed En wil mij Uw troost en zegen geven.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

op weg Vind je troost bij al de matrozen zo genietend van het leven de dood deed je even blozen…

Gekweekte rozen, hebben hun geur verloren. Smakeloze tomaten, smaken naar water. Haastige mensen, zijn hun diepe wortels kwijt. Neem een moment om stil te staan. Vertraag uw moderne klok. Denk aandachtig na. Het is koffietijd.…

kun je ze geen vriendinnen noemen Jij bent voor mij een goede vriend die mij steunt laat lachen en mij troost Ik wil je vriendschap houden Tot mijn dood Zo speciaal ben jij voor mij…

enige troost mij niet troosten....…

enige troost mij niet troosten......…

Geen woorden voor verraad, voor plots heengaan,voor dood, enkel maar een voelen dat je wereld instort. Geen woorden voor troost, voor nabijheid, voor steun, enkel maar een trachten de ander te zien, doorheen tranen.…

– maar jongen het leven is te kort om er in te blijven hangen – geniet toen ik haar wou bedanken voor haar woorden van troost die ze mij zo onverwacht bood werd het contact verbroken en de lijn en zij waren zoals vanouds weer helemaal dood…

Ik staar in het water Een bevroren gelaat Tranen als ijspegels Voor troost nu te laat Ik staar in het water Spiegel van mijn zijn Verwoestend en kil De schaduw van pijn Ik staar in het water Aura vol met verdriet Voel enkel nog leegte Ik ben er en toch niet Ik staar in het water Laat mijn leven varen Golven van wanhoop Die de dood…

aan tafel gaan om zichzelf terug te eten naar het leven ik zou het liefst bij een begraafplaats willen wonen omdat het daar nooit een dooie boel is!!…

Wat zouden wij mooie gesprekken voeren over het leven. Kon ik je maar even troosten van heel dichtbij. Liefs Dick…

ik schrijf met wit en kleur het donker licht wimpel met het blad een waaier als levenskoord omspannen weeft het web een toverwoord en huilt meerstemmig in de nacht waar haar tranen samenkomen in een kinderlach gebundeld…

gedoemd om droevig te leven is ieder die teveel liefheeft nog nooit hield mijn hart het tegen de liefde die te groot verdriet geeft weer zocht aan jouw borst mijn gemartelde hart zijn rust dat wil troost voor de brandende dorst en wordt niet geslecht door lust En altijd zal men boeten voor iedere liefdevolle daad tot de wellust der laatste…

De echo van de dood klinkt door de dagen van tere jonge kinderstemmen, het leven comprimeert in tunnelvisie, wrakstukken spreken woordenloze taal, bloemen verbeelden wat in harten leeft, die achterblijven hergroeperen zich in lotsverbondenheid en niet begrijpen, de lucht is zwanger van de dood, één datum ligt verankerd in de tijd, een monument…

Troost u, want was ik in Holland gebleven, 't Verlangen naar dit Land liet mij geen rust. In onrust geboren, word ik gedreven Tot waar de Dood mij kust.…