Alle inzendingen over dood OR visser

Het werd – geen woord hiervan is overdreven – De zwemtocht van Els Visser voor haar leven.…

Omdat ik niet kon zwemmen Ben ik visser geworden, Veilig aan wal Met de grond onder Mijn voeten Kan ik genieten Van al het moois Dat het water te bieden heeft, En leer ik mezelf Beter kennen doordat Zijn glanzende oppervlak Mij zo naadloos weerspiegelt, Mij zonder gewicht dragen kan…

het lichte gelaat van de visser, rood balt de zon in het gras, zoemen late insecten, trillen de vlinders op vurige bloemen. 5 Het blauw van kikkerstemmen onder de koele brug, plaatst de avond in het donker licht van huiswaarts, op ruisende, krakende schoenen.…

toen ik jong was kon en moest ik wat de tijd mij bood allemaal binnenhalen ik kende geen angst en liet me voor mijn vangst een eerlijke prijs betalen ik was een sterke nette visser nu ben ik oud en zal er niet meer naar talen ben me veel gewisser dat ik het maar moet laten bij mijn waargebeurde verhalen het jochie dat mij koffie en…

we hadden de zee in ons hoofd en vissers die hun netten knoopten zo nu en dan dreef er een hond voorbij die later nog -vanuit de verte- blaffen zou toch leek mij de wereld nu nog ongeboren tot jij me op de vogels wees en hoe hun zware vleugelslag verstilde…

Zo spraken zij hun allerlaatste woorden, waarna een visser hen barbaars vermoordde.…

Het deeg is stevig om de haak gekneed, Een kwestie van gevoel en blijven kijken Dan klinkt opeens een simultane kreet We zien het paar een hoogtepunt bereiken, De dokter en de visser hebben beet -------------------------------------------------------- Uit: 'De tweede ronde', zomer 2001.…

zoals een visser wacht voorziet de vaart de winter berust een zachte verenvacht en trekt een vluchtig spoor bij het stoplicht in de verte houdt in het nevelig licht verkeer de adem in van winterkou bewust peddelt een vastberaden fietser…

Op het water is gesnater en ook vaart er wel eens wat In het water zijn de vissen en ook waadt er wel eens wat Langs het water is de visser en die staat er wel eens wat Hoort gesnater op het water ziet wadlopers op het wad Maar de vissen komen later uit het water op het wad…

het wad ademt met de zee in en uit in het ritme van de dag van de nacht het wad wacht op de komst op het vertrek van vogels vissers van vastelanders het wad hoort stemmen tegen de wind in een zangerig liedje zweeft over het wad avons in’e maneskijn…

Santiago een oude visser, heeft al 84 dagen niets naar boven gehaald Ouders van leerjongen Manolin willen dat hij zijn geluk bij één der andere vissers beproeft Hij weigert, die Old Man niet meer te zien.…

Vissers rijden op de ruggen mee, Doen hun best het paard tot moed te wekken. Zie, men keert… en de oude dieren trekken, Nu de vissersjongen roept: hoi hé! ’t Wriemelend net ten leste uit de zee, Zó, dat borst en dijen zichtbaar rekken.…

Hengel na hengel haalde hij op geen vis wilde bijten geen vis aan de haak Hij at met smaak zijn zelf-besmeerde en belegde boterhammen kaas dat was wel favoriet Rondom hem het zacht-wuivend riet en verscholen eend en meerkoet Het deed hem goed naar de rivier te staren hier te zitten en te peinzen het uur niet van belang Hij hoorde…

Of denk hij door 't zacht golf-gedein bewogen Aan doden, die de zee genomen heeft?…

Je slaat de plank weer helemaal mis alles op aarde is onzeker, zeker en gewis voor een visser die achter de netten vist Het zijn de destructieve machten die de mensheid verkrachten Ik schommel in het bootje van de bootsman op hoge zee met de Heiland alleen die op de demonische golven blijft staan , wie wil gaat met…

Het kwam net voor de deadline voor elkaar ’t Was spannend maar de deal is er gekomen Men toonde zich er zeer mee ingenomen Al klinkt er her en der wel commentaar De Nederlandse vissers zijn ontzet Die vissen collectief straks achter ’t net…

Maar dat ik zwemmend in het rond nét het net van die vermaledijde visser vond en in het ruim van zijn boot te midden van spartelend grauw als enig exoot op de dood door verstikking wachten zou waarna hij ons achteloos slachtte tot zalig beleg: dat was dikke vette vissenpech.…

Rollen golven aan huizenhoge golven Rollen wolken aan regenrijke wolken Wind gaat met water te keer hevig te keer een schuimen en een kolken Blijft het baken voor visser en stuurman voor ketelbinkie en bootsman blijft het waken met de cirkels van het licht.…

, vertelde de trotse visser aan de opa. De snoek werd opgemeten en daarna gelukkig weer vrijgelaten, waarna ik hard naar de AH fietste om wat garnalen in te slaan.…

De pelikaan lonkt naar de vangst van een visser laat de tijd rijpen als het getij over het strand stormwind raast woester dan woest kille lucht waait de schelpen naar een nieuw getij als ooit op een dag vandaag is geworden en later ontluikt tot in het einde van de tijd…

"Tot as" zullen wij, wezens, wederkeren De vis liever eerder dan ik..., visser.…

Ze zijn op het droge als door 'n visser in draad gevangen Blijft... het eeuwig verlangen naar water vis in open water Het zwemmen in vrijheid in scholen te zwemmen van klein tot groot en omgekeerd Visnet en hengel te mijden zelfs het leefnet waarin gespartel in onmacht.…

Een heimelijke hartenkreet onloochenbaar en puur De meedogenloze hartenpijn door zelfopgelegd censuur Het woud van mijn emoties overwoekerd door pure angst Als visser op de open zee huiswaarts kerend zonder vangst Met een mokerslag moet ik breken door de sterke rotsenwand Om de liefde te verklaren aan mijn tersluikse zielsverwant…

eb en vloed in wording van kunst begroeiing, vergroeiing, kleur en verkleuring schade, verwoesting, verandering werden aangebracht door het constante ritme van het getij verfrist en verandert door kunstenaar, natuur en wind gewond van buiten beleeft hij zijn dagen foto Paul Visser…

Ik heb een vrouw; ik heb een kind; en 'k heb in 't harte harde zorgen... o Kommer-knagen voor wie mint, te weiflen aan de dag van morgen. - Ik sla de zware netten uit en berg in 't roerig moer de fuiken; maar, voor de hoop op weel'ge buit, zie 'k drabben uit de drasse duiken. Soms komt, voor diepre schoonheid borg, me een water-roos…

Tegen de bosrand ligt in maart nog sneeuw op de hoogten van Büllingen. De weiden zijn nog dor, blauwgrijs de meidoornhagen. Torenspitsen reiken uit boven alleen maar daken. Maar een strakke wind voert de kracht van het voorjaar aan over de zachte heuvels. Geuren en licht, klanken en atmosferen dringen onweerstaanbaar door in dit lieflijke…

De visser haalt zijn hengel op staat op het punt weer uit te gooien hij is te laat, de vis zwemt weg de sluis door, naar de open zee…

steeds boenen, wassen en soppen de kinderen achter de rokken dagen, soms weken achtereen een vissersvrouw is vaak alleen al turend op de uitkijk staan hoe vaak heb ik dat al gedaan zal de donkere lucht gaan klaren en je schip gauw binnen varen het ergste is voor mij de angst jij maakt je zorgen om de vangst de netten, de mannen en de…

Huiverig, rillend tegen de windmacht Stormkracht twaalf, scheepsverkrachter Staand op de pier, hoopvol kijkend Zee natstuivend in mond, neus en ogen Vuurtorenflits, gierend tegen de kracht Van de waai, doch stevig staat de wachter De roodwitte gigant, een enak gelijkend Schuilend in zijn luwte, hoopvol onvertogen De zeemansvrouw, wachtend…

ik verzin ze waar je bij staat kwak de woorden uit mijn hoofd en het scherm vormt en vult de nacht stormt onmachtig de schuld waar vissersvrouwen eens op het duin op hun mannen wachtten, soms tevergeefs want de zee nam de boot, de mannen en hun netten en ik, ach, ik heb er zojuist eentje gesloten dat krijg je er van vissers gaan zo nu…