Alle inzendingen over doodgewoon

Een leven lang lief en leed altijd was je er voor ons Een thuis een vriend een pa een voorbeeld voor ons allen Ma nog ondersteunend ook als zij het niet meer weet Het lijkt nog gisteren dat je naar de camping reed Alles nu toch plotseling voorbij na ma ook jij ons toch ook ontvallen Zonder pa en ma voel me geen kind meer ineens ben ik…

kinderen dat was zijn allergrootste schat als vader kon je op hem bouwen ook al mopperde hij soms wat Het afscheid is te vroeg gekomen zijn kleinkind was nog maar twee jaar hij was zo graag nog wat gebleven doch de dood kent geen gemaar In een kist werd hij begraven getimmerd door zijn zoon zo hebben wij afscheid genomen van onze Arie doodgewoon…

Koelte vult de lucht sjaals en truien overal het is hier herfstweer Nacht strijkt voorbij, er komt een nieuwe dag waarop hemel verschillende tinten blauw-grijs zal kleuren Als het geheim van een zonsopgang begint te onthullen dan vullen aster en echte guldenroede de open plek als teken van een onuitputtelijke liefde. Wanneer prille geluiden…

verblijd mij al met de knuffels die ik weer geven mag en ontvang aan het grut dat groot en klein te lang op afstand blijven moest ik verheugd mij op de knipbeurt van de kapper die met zijn schaar mijn veel te lang gelokte haren weer fris en kort opscheren mag voorzichtig gelukkig gestemd droom ik vol verwachting vandaag wat bijzonder het doodgewone…

'K zou 't leven hier zomaar willen bezingen een echo uiten over de toch doodgewone dingen. Ik zou 't leven hier zomaar willen bezingen een echo uiten over doodgewone dingen.…

Dromen dat we doodgewone biografen zijn die over doodgewone levens schrijven. Biografen die in creatieve mensen onsterfelijke artiesten durven zien. Die we zijn.…

De Post houdt er na deze maand mee op: Door e-mail, fax, mobiele telefoon is snel communiceren doodgewoon en raakt het telegram in onbruik. Stop. De telegramstijl zal het overleven: Er wordt al haast geen volzin meer geschreven.…

je wilt er niet aan want je bestaat maar vroeg of laat moet je gaan ouders vervloekend vrienden verblijdend onafwendbaar afglijdend niet meer zoekend we gaan allemaal doodgewoon dood sterven is heel normaal maar niet te rijmen…

Maar men bedoelde daarmee doodgewoon (Al geeft zoiets geen pas): “Alweer geen zoon.”…

Docenten gingen in mijn jeugd al staken Het ging toen ook om werkdruk en om loon Maar onderwijsprotest blijkt doodgewoon Een synoniem voor onverrichter zake Het leed, dat een docent steeds weer moet dragen Is cyclisch als het korten van de dagen…

Heintje zelf leeft vrolijk voort, hij overleeft doodgewoon alles, en verjaart doodleuk iedereen.…

Ik vond een erwt altijd maar doodgewoon Maar mijn ontzag is nu enorm gestegen De peulvrucht heeft een eigen site gekregen Niet zomaar een, nee, van een “blije boon”! Dat heeft de boon erg van zijn stuk gebracht Want ach, die had een heiliging verwacht –…

Men wil een bank voor doodgewone mensen Voor sparen en betalen: volkse wensen Dat men tot zoiets is gekomen, gò! Ik wil een Postbank zonder graaien, snaaien Met Blauwe Leeuw om liefdevol te aaien!…

tijdens een zoektocht naar warmte heb ik de tederheid gevonden nooit gedacht dat ik iets zou vinden en dan tóch zomaar op een doodgewone doordeweekse dag ergens in november terwijl de melancholie van een herfstdag op de loer ligt heb ik gevonden waar ik eigenlijk niet naar heb gezocht…

Ik brand een kaarsje met Allerzielen niet voor de gestorvenen maar voor diegenen die gaan sterven door onnodig oorlogsgeweld voor mannen, vrouwen en kinderen jong, ouder en oud alsof het de gewoonste zaak van de wereld is alsof het doodgewoon is brand ik een kaarsje voor die zielen!…

Ik hou van doodgewone dingen Maar het meest van een lieve lach Een lach kan een schaduw verdringen En zorgt dan weer voor een zonnige dag Ik hou van de mooie gele zon Hij verwarmt en hij verlicht Zou willen dat ik zo schijnen kon Dan scheen ik op ieder droevig gezicht…

Zelfs als hij ooit nog sterft, licht hij zijn zerk En gaat dan doodgewoon weer aan het werk.…

ik volg met jou de blauwe lijn omdat die ons is aangewezen jij loopt er kaarsrecht bovenop alsof je hem niet missen mag hij brengt ons waar we moeten zijn met iedere stap groeit het vrezen het voelt als naderen van de strop op deze eens zo doodgewone dag…

op het oog een doodgewone huis tuin en keukenschilder die de restauratie na restauratie voorziet van vrolijke tinten met ongekende ijver geeft hij kleur aan een voorheen somber wachtverblijf als een tovernaar met slechts een kwast legt hij de basis voor ontmoeting en het afscheid van morgen...…

Ons doodgewoon bestaan moet vast weer wachten Dat is voor menigeen dan wel een strop Maar het milieu knapt er nóg meer van op Natuur put trouw uit eigen oude krachten Zij gaat weer groeien, altijd weer ontbloeien Mits wij ons niet te veel met haar bemoeien…

De smartphones ofwel ‘pienterfoons’ zijn heilig Dat ze vrij vuil zijn, lijkt wel doodgewoon We maken deze dingen amper schoon Door ’t heersend virus zijn ze zelfs onveilig Dus pienterfoon blijkt als vertaling slecht: ‘Coronafoon’ heeft onderhand meer recht!…

Nou, dan verhogen we toch doodgewoon, Wat onze man verdient als vaste loon? Zo houden we die topman weer tevreden. Want als het misgaat, weten we één ding: Dan krijgt een ander wel de rekening!”…

en dat is doodgewoon voor mij!…

Doodgewoon fietsspoor. Kruisen van zwervers rijzen vaag op uit de sneeuw. Vinden zij hier rust? Krater van de crash, omgevormd tot een stil ven. Verzacht het de dood?…

Ze schopten doodgewoon zijn kop eraf. Zijn eigen onderdanen die dat deden. Voor de tribune heb ik een passend lied gevonden: Men zinge de Bach-hit "O hoofd vol bloed en wonden."…

Dood is een woord een doodgewoon woord maar voor mij is het woord dood een dood woord want wie zal het weten wie zal het zeggen niemand kan het (na)vertellen maar met levendige fantasie is de dood levendiger dan het leven zelf voor velen een doods leven en wie zichzelf doodt pleegt geen moord die ademt eindelijk leven…

normaal, wat vrienden rond een open haard een galerie vol beelden een merel bij de kriekentaart een kind dat zich verveelde normaal, een doodgewone zaak een visser die zijn net leegt twee vissen aan dezelfde haak een krab die nog beweegt normaal, zo'n alledaags woord als leven en eten met elkaar niets dat de rust verstoort en bij het…

Er hapert iets in de vriendschap niet zoals een naaimachine hapert tijdens het naaispel van vitrage of een strijkbout in de nacht die de dromenzee zijn golven aait het is gewoon iets doodgewoons en dagelijks zoals een paraplu die wacht op regen maar in haast niet open gaat eigenlijk niet gewend aan tijd of beslommeringen…

Ik weet haar doodgewoon een overvolle tram in Amsterdam het Damrak waar mijn oma kwam met hoed, zo statig toen nog geen verkeer en nu ze is er weer in andere gedaante straalt ze door generaties van weleer behoedt zij zonder het te weten zonder naam, zonder te heten de reiziger naar wat ik weet niet, maar wel dat ze is die geboorte…

Met al jouw bundels zijn we ingenomen Maar toch, sinds jij naar gene zijde ging Vindt jouw gepassioneerde lezerskring Dat jij wel eens met kersvers werk mag komen Dus Driek, hoog tijd om nu je zerk te lichten En doodgewoon weer door te gaan met dichten!…