Alle inzendingen over doodstrijd

Machteloos dolend door in duisternis gehulde gangen. Verder strompelend hopend op een zichtbaar einde. Laat het stoppen, dit lijden, is zijn verlangen. Totale uitputting,loomheid en ongelukkig zijnde. Overrompeld en teneer geslagen door dit overwicht. In een gebed verzonken wachtend op het verlossend licht. Hij heeft mij 't leven gegeven, hij…

Maar tot de wanhoop van mijn wrede doodstrijd, Laat mij het lied, het lyrisch lied. ----------------------------------- uit: Kwatrijnen (1919)…

Ooit was het mooi Een leven zonder verdriet Toen gebeurde het en nu kan ik het niet Die verschrikkelijke dag Begon de doodstrijd Het was over ik was mezelf kwijt Ik heb mezelf gevonden Diep in mijn hart Tussen angst en eenzaamheid Een plek zo zwart.. Deze nachtmerrie Die nooit stoppen zal Mijn leven Eindigt in een diep dal…

Schepen gevangen in vurige doodstrijd Doch zou ik altijd mijn koers voor je wijzigingen Blijven varen tot in de eeuwigheid Maar vriendschap, waarom was je niet hier? Vriendschap, ik gaf alles Maar wie ben jij?…

zomaar uit de tijd zou ik je vragen mijn leven te vergeven nee, ik zou je smeken met een oogbeweging uit het heelal geplukt op een moment dat twijfels hun roes uitslapen en zich weer gereed maken om naar de wereld te staren leeg en onveranderd zoals dronken minnaars die hun wellust uitstrekken in mijn trage doodstrijd…

Dat hoor je te weten In zijn doodstrijd is hij gegleden Met palliatieve zorgen, zonder gebeden Verlangend naar ’t einde, zeker weten. Als jij nu weet Wat ik nu voel… Als jij nu voelt wat ik nu weet.. dan weten wij, jij en ik dat zijn inzet niet te vergeefs is geweest.…

wind snoeit dode stammen over mythische velden waar druppels bloed van schimmige helden in het ijzige morgenrood kappen de doodstrijd breekt los; scherp geslepen zwaarden zijgen in de geur van warme huid als uit honderden monden kreten verbranden tegen de verbasterde lucht herhaalt het kletteren het duivels vuur boven bange ogen…

Je leven stond in het teken van de schijnwerpers en vulde zalen met de lach van het toneel Als een vurige diamant schitterde jij aan het publiek Liet de mensen genieten met een snik in je keel Je veelzijdigheid bracht zoveel kleur in je leven Hierdoor kon je andere mensen helpen in doodstrijd Woorden die je in het stervensuur kon geven als…

nog hoort HIJ de vijanden schreeuwen in de straten om hun zondelast heeft Hij het kruis gedragen en wil voor de mensheid om verlossing vragen Hij bidt en smeekt Zijn Vader in die wrede uren dat zijn lijden en doodstrijd niet lang moge duren Zijn stem stokt "Ik heb dorst " naar uw gerechtigheid laat ze Vader geloven in uw liefde en barmhartigheid…

Elk onzer fluisterde zo zacht, En stond zo machtloos op zijn benen, Als hadden we elk zijn eigen kracht Haar tot de doodstrijd moeten lenen. Door vrees en hoop werd evenzeer Ons hart misleid, bij 't pijnlijkst wachten. Zij sliep. Wij zeiden: "Ze is niet meer." Zij stierf. Toen sliep zij, naar wij dachten.…

" nog hoort HIJ de vijanden schreeuwen in de straten om hun zondelast heeft Hij het kruis gedragen en wil voor de mensheid om verlossing vragen Hij bidt en smeekt Zijn Vader in die wrede uren dat zijn lijden en doodstrijd niet lang moge duren Zijn stem stokt "Ik heb dorst" naar uw gerechtigheid laat ze Vader geloven in uw liefde en…

Kind, moeder en God, uit vaders huis verdreven liepen een niemand ontziende doodstrijd in.…

doodstraf Den Haag op tafel brandt een kaarsje de klok tikt secondes weg betraande ogen stil gebed Deathrow San Quentin op een brancard vastgesnoerd met riemen een infuusnaald in zijn arm zijn doodsbed de guards wachten op het telefoontje de klok tikt zijn secondes weg de lethal injectie doet zijn werk de doodstrijd…

Oneindig als Zijn God-zijn was Zijn lijden : Oneindig kan zich ’t moederhart verbreden, En sterk om zelfs Gods doodstrijd meê te strijden, zijt ge als vergodlijkt uit Zijn dood getreden. -------------------------------------------------- Mater dolorosa: moeder der smarten Edik: azijn pietà: voostelling van Maria met een overleden Jezus…

Het water dat zwemt om boven te blijven zijn mededruppels ruw neer drukt over de koppen met golven die naar adem happen in een doodstrijd van 't geweld het schuim op de lippen? mag het gemengd met enige leugens om het immense met overtreffende trap aan de arbeid te zetten? mag het schrijven met een immens aan woorden?…

overleven zijn ten eeuwige dage verkankerd Nu zijn woelratjes op zich best aardige dieren met een hoog aaibaarheidsgehalte, maar uit haar hoofd kan niet langer een boom groeien In de nacht van haar hoofd huizen de taboes in de koestering van haar laatste woorden leeft in de elleboog van haar laatste levenshoop komt in de genade van haar doodstrijd…

vreemd hoe beiden het toeval deelden zonder woorden gelijktijdig de plaats ontmoetten alsof ze voelden hoe de doodstrijd langzaam binnensloop het lichaam zich klaarmaakte voor de reis van eeuwig zijn er kroop angst in hun gemoed nu ze de verduistering zagen (dit was anders dan de andere dagen) en wolken die het zonlicht verstopten voorspelden…

alsmaar over haar liefde kwam nooit dichterbij Langzaam naderde een waarheid door deze nacht, zo zwart als roet Einde liefde streed de doodsstrijd ‘t einde kwam mij reeds tegemoet Gesproken had deze zachte wind van mijn lieve liefje van voorheen Die ik zolang, zo diep had bemind dat lang erna mij geen zon scheen Bedrukt verloor ‘t lief doodstrijd…

Te laat, er valt weinig meer te kiezen, voel de doodstrijd in mijn hart, laat het bloed eerst bruisen om dan te bevriezen, een pijn die tot stikken toe benauwd.…

Schattig speels ook stoïcijns meedogenloos voor de muis die geen kant op kan De poes speelt, de muis lijdt Haar doodstrijd raakt haar niet De muis redden verandert geen kat.…

Met filmpjes over varkens die ondraaglijk lijden, verdrinken in hete baden, vergast worden, minutenlange pijnlijke doodstrijd ondergaan. Zie ook uitzending van Lubach in de link. Zie ook de websites van Wakker Dier, de Partij voor de Dieren, en Varkens in Nood.…

Ach de doodstrijd van het volk is onbelangrijk. Duizenden namen zijn er gewist. Leeggedronken bekers van bitter parfum. In je slaap droom je van gouden linten, van een dageraad veel groter dan een brood.…

Ik vraag me af, een jonge deern van zestien jaar, hoe hopeloos dat kind zich voelt nu ze mijn gestalte bemerkt bovenop haar laatste troon, ik laat een traan en in mijn verbeelding zie ik een meisje van zestien haar doodstrijd leveren tegen iets wat ze niet begreep.…