Alle inzendingen over door alle tijden

Een vriend voor alle tijden waarmee je samen kunt lijden Een schouder geleend dat is voor een vriend niet vreemd Een lach en een traan naar die vriend kun je altijd gaan Vaak wordt je bedrogen en is de vriendschap gelogen…

haar ogen zo zwart als kool kijken mij aan brandend op mijn lijf mijn handen knellen van het nylon koord in de verte hoor ik het knallen van de zweep en het rammelen van de kettingen ik wacht volledig machteloos op wat komen gaat alle tijd om mijn zonden te overdenken…

(Piet Mondriaan) die tederheid is van alle tijden fragiel als de bloesem aan de appelboom... raak weergegeven op het doek alsof hij tederheid voor eeuwig wil behouden zelfs achter glas zijn de meisjes nog zó kwetsbaar dat ik als vanzelfsprekend een stapje terug doe…

Maar nacht-piekeren is van alle tijden van alle nachten!!! Dus daar hoef je niet wakker van de liggen!!!! Wel te rusten!!!!!…

Buiten de tijd…

Alle tijd krijgen we om te doen en te laten. Op het juiste moment is 't er exact in die mate. Vertrouwen ontspant, opent ons lijf, onze geest, zodat zichtbaar dat alle noden en wat we verlangen we zomaar ontvangen, een feest! Al loopt het leven tot een einde, dan nog gaan tijd, geboorten en dood, in eeuwigheid maar door.…

In Kopenhagen kwam u niet tot een akkoord We hopen wel dat u voldoende hebt gegeten Geen last had van uw maag of uw geweten En dat u veel champagne kreeg aan boord En straks in Mexico bent u opnieuw aan zet Dus álle tijd, we zien elkaar bij het buffet!…

, Buiten de tijd…

waarheid gaat doorgaand schuil achter duimels ener bladwijzer in oude boeken als legger groen grijze groezels tonen eerbied van lezers voor orde in bewaring op bladerbare zijden schrijvers' taal in één maal voor alle tijden…

, vraag ik bij het ontbijt “Dat is jouw papa”, triomfeert ma Bos Hij speelt en knuffelt, laat me niet meer los Het hele weekend heeft hij alle tijd Op zondag vraag ik bij het slapen gaan: “Wanneer heeft papa eind’lijk weer een baan?” ----------------------------------------- www.twitter.com/ReneMBroeders…

Alle tijden hebben hun lang gezeten levenswaarden die zich dikwijls willen roeren men kan God hierover aanklagen laat Hij dit alles willoos toe? de Almachtige voor Wie geen tijdperken gelden ziet hoopvol toe op menselijk doen als de vader die vol geduld wachtte op de thuiskomst van zijn verloren zoon.…

een eeuwenoud verhaal in moderne jas gezongen boodschapt ons hoop want door alle tijden heen is dat wat ons verontrust ons altijd samenbrengend het simpele van het weten dat de angst gedeeld mag zoals de hoop en de liefde dat weten en voelen mogen deed mij traantjes pinken van ontroerend dat geluk…

Dichter aan zee hij heeft alle tijd -geen inspiratie.…

(Men moet ten allen tijde blij zijn om de liefde en haar overal volgen, langs alle wegen waarop ze voorgaat; men moet om haar blij zijn en dan even bereid te lijden.)…

Er is wel meer dat mettertijd verwaaide Maar draai ik 'm, loopt hij te allen tijde Weer even met me op aan gene zijde…

De tijd daagt alle mensen voort In slechte en goede tijden Zijn stem wordt niet gehoord Niemand kan de tijd vermijden. De tijd staat nooit eens stil Ook al wil men dat wel eens graag De tijd vraagt naar niemands wil Of het nu snel gaat of soms traag.…

Had ik alle tijd Zomaar in mijn hand Dan zou ik willen weten Zou ik er mee kunnen leven Zegt mijn heel verbaasd verstand Zou ik doen wat ik zou moeten Of zou moeten wat ik dacht Zet ik dan mijn zinnen onverwacht? Zal ik alles doen ten goede ook al is er tegenstand word ik niet zo snel ten moede met de tijd volledig aan mijn kant?…

alle tijden zal ik vergeten niets was bindend voor mij bijna alle vrienden zal ik vergeten behalve jij alle momenten zal ik vergeten waarin ik somber was alle momenten zal ik vergeten behalve die dat ik vrolijk was alle woorden zal ik vergeten tot de zinnen aan toe alle roddels zal ik vergeten ik ben ze moe maar niet alles zal ik vergeten…

Analoog gaf ze de geest, mijn tv Tik tik tik, krak, laatste stuiptrekking Doorgebrand smaakte ik haar dood, Gesmolten gilde ze nog even haar relaas Op het einde van het 6-uur journaal Ik weet niet wat voor weer het wordt Het goede nieuws is dat ik vanavond Alle tijd heb om een tonijnsalade te maken…

Wat zou ik graag het vrachtje van je overnemen, wat zou ik graag in je schoenen staan, maar het mag niet zo wezen, je moet zelf torsen al is de vracht zwaar, weet mijn lief, ik sta ten allen tijde voor je klaar, om samen te torsen, om samen te dragen, om samen gebukt de enorme last te tillen, want samen komen we er wel.…

Een leegte dient Ten allen tijde opgevuld te worden Het wegvallen Van een geliefd persoon Is als een krater In een egale grasmat Treurend en op zoek Naar antwoorden Naar opvulling voor Die warme, lege plek Die vind je alleen in Prachtige herinneringen En liefde Onvoorwaardelijk Een grasmat egaal als voorheen Opgevuld met…

ode u aan de niet kleur als geen licht wordt teruggekaatst alleen de nacht welke zich bekleden laat zwart gedragen wordt geraadpleegd past in alle tijden veelzijdig zijn de blikken zie rondom verheugenis daarna de dood in rouw gekleed hoe trouw tooit het huwelijksfeest in onderscheid naast wit…

hier regent het plaatselijk in het hele land op de plek die nooit ergens tegelijkertijd kan zijn het hier en nu is de plaatselijkheid van alle tijden, aanwijsbaar als coördinaten op de kaart, als de kortste route probeer te keren, nooit waren we op hetzelfde punt in de ruimte hier is waar het moment is verdwenen terwijl de plek…

Zo sta ik in de tussenwereld van het heden, met achter mij jouw onvoltooid verleden en ver vooruit mijn toekomst die zich achter alle tijd bevindt.…

“Je blijft ten allen tijde hier aan gene zijde ook al werk je bij het veer”.…

IK heb tenslotte alle tijd...…

Geluk, ach geluk, met of zonder maat, de schijn is zuur, en als ik het begrijp, is het in een duur moment voorbij, een vuur wat alle tijd verslind, een eruptie mijn werkelijkheid, de diepe palm van de vergankelijkheid.…

tijde…

Onze tijden herleven, we doden de tijd terwijl mijn ogen herbeelden. Een cirkel leek mij ideaal, geen begin, geen eind, van alle tijden. Toch slaan de deuren dicht, zwijgen de muren, zonder wederhoor.…

Het was muziek geweest zo, lang geleden, toch van alle tijden. Het lukt je wel om mij te mijden nu en sinds het smeulen van ons vinnig licht ken ik jouw stilste lijden. Prince, mag ik je vragen niet om mij te treuren, niet om wrange beelden, niet om onze weelde ener fel- begeerde herinnering?…