1722 resultaten.
je lach kleurt als de wind
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 830 stapel wolken tot
een open rood gordijn
geef mij je warmte
zonders sluiers, mijn
huid zal liefde voor je zijn
je lach kleurt
als de wind zijn spel
met bladeren speelt
ik zie de zomer
vonken in je ogen omdat
je mijn verlangen deelt
we zijn de herfst
voorbijgelopen, hebben
zacht de winter aangeraakt
in het ochtendgloren
zijn druppels…
Licht gedragen
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 898 Zwerven
Langs de helderheid
Van zacht gestreelde ogen,
Druppels zon in het licht ontstoken
Zwerven
Langs de geur
Van een pas beminde huid,
Blaadjes roze in passie ontloken
Zwerven
Langs de glans
Van een blozende, speelse mond,
Vleugels vlinder in de wind geopend
Zwerven
Langs de rust
Van het gevoel van eeuwigheid,
Tintelende tranen…
'k Mis je
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 2.061 Wanneer de diepe geur van
de nacht mijn heimwee omhelst
met een warme dans
in kleine druppels,
dan roep ik jouw naam.
Wanneer de slapende sterren
mij fluisterend dragen
met magisch licht
in mijn zacht huilende ogen,
dan ben jij het antwoord
in mijn verhaal……
membra disjecta
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.336 a. belandt sjouwend
met drank in de goot
de geest sijpelt uit de fles
hij leert zijn les en zweert
huiswaarts waggelend:
nooit een druppel meer!…
Water en vuur......
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 530 Al lijkt je gift een druppel
op een gloeiende plaat,
de mensen uit Azië
zijn er wel bij gebaat.
Geef op giro 555…
Ogenblik
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.003 Je huid fluweelt als abrikozen
door druppels parelend gestreeld
terwijl je ogen argelozen
ik zie je met een frêle gebaar
de regen van je wangen vegen
waar koude vlagen rozig fleuren
mijn adem stokt terwijl ik staar
naar het blozen van de rozen
die zich gelijk je lippen kleuren
ik glimlach als ik je passeer
omdat jouw zon me raken kon…
zwoelte
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 383 Druppels zweet likken
zich een weg in de rimpels
van mijn voorhoofd,
om dan langs mijn gezicht,
naar beneden aan mijn kin
te kietelen.
‘k Ben te lui, om iets uit te spoken,
ik blijf liever ondergedoken,
in het donker, zonder licht,
met koelte aan mijn gezicht.
Mijn adem tergt me,
Ik doe niets en ik snak naar lucht.…
Waarom luister je niet?
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 966 Al zou je een keertje vallen
toe probeer het maar
zonder handen
alles beter dan dit
zo pijnlijk
deze eindeloze fluistering
Denk toch niet dat ik je niet hoorde
ik schreeuwde tegen elke druppel
van je verdriet
ik schopte tegen de muur
die je optrok rondom je hart
hoor je me? ik kom je halen
reik mij je hand
Open hem…
Wadden
gedicht
3.0 met 1 stemmen 2.801 Je weigerde de gifbeker
tot de laatste druppel.
In dat hotel met poëzie op de
deuren ontmoette ik je weer
viel ik weer voor je en we
vrijden en schreiden tot
die vriend op de deur
klopte of alles oké was.
---------------------------------
uit: Memento (Liverse, 2019)…
Eenzaam
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.672 Ik kijk naar buiten
alles is somber
de wereld lijkt te huilen
mensen lopen over straat
iedereen lijkt eenzaam
eenzaam zoals ik
ik voel de tranen komen
het lijkt net of ik stik
ik voel een brok in mijn keel
nee, ik wil niet meer
ik wil niet meer leven
het lijkt of de druppels me begrijpen
ze blijven maar vechten en strijden
alsof ze strijden…
De Beemster
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 546 Schaapachtige wolken
verliezen hun onschuld
pakken samen
in een loodgrijze lucht
dikke druppels water
vallen in het rechte polderland
na wat uren lijkt te duren
verschijnt een mathematische regenboog
een vlijm scherpe scheidslijn
tussen verdriet en verraad
tussen mogelijkheden die even onmogelijk lijken
geen ruimte latend voor nuances…
waterval
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 409 in de tropen gromt de dondergod
in een woelige sluimer
druppels versmelten tot een straal die opbolt
doorheen de grillige darmen van een grot
naar de rand van het hoge rotsvlak
de trechter die zwelt en overhelt
de stroom is een glinsterende tong
die gruis en slijk loswoelt
haar bedding slijpt tot kruimels
ze tuimelen in de kloof
door…
Uit het dagboek van een dwaas
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 345 Een alles omarmende stem
-omfloerste druppels zoete melk-,
bereiken oren, longen, tenen.
Ik antwoord gretig alsof
mijn mok schaamteloos
ophoudend totdat alle verlangen
omhoog is geroepen
en het diepste verloren is.…
weerbericht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.273 om jouw gezicht het regenlicht
van duizend druppels op de ruit
terwijl jij rustig schrijft, schiet mijn
geboeid verlangen uit naar zachte
huid onder mijn handen,
verken ik met mijn tong
je warme rondingen en randen,
gaan golven van gedroomd genot
omlaag vanuit mijn lichte hoofd
het weerbericht belooft, zeg jij,
vandaag niet veel voor…
Zomerschoenen
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 49 somber lekken
grauwe trekken
eindeloos hun
koude sporen
in miezerig venijn
ogen door
de kou maar
half geloken
willen er nu
even niet zijn
toch lachen
de plassen
spetteren
dikke druppels uit
de plenzende bui
halfzolen
zomerschoenen aan
einde van seizoen
soppen smerig
straatvuil binnen
zelfs de paraplu
met tig geknakte…
De Bus
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 890 Zachtjes tikken de druppels tegen het raam
Geleid door de wind vinden zij hun bestemming
Een klein spoor achterlatend,
Zijn ze snel weer vergeten
Zachtjes tik ik tegen het raam
Geleid door de bus vind ik mijn bestemming
Geen spoor achterlatend,
Ben ik snel weer vergeten
Zachtjes tik jij tegen het raam
Geleid door problemen, op zoek naar…
Gisteren
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.053 Gisteren zweeft in flarden
rond mijn hoofd, gedachten
dalen als druppels neer in
de beker van mijn zijn en
diep in mij vormt zich een
meer van welhaast vergeten
verlangen naar dat, wat ooit
was en schier ongemerkt
tussen mijn vingers gleed.…
Bloedbaan
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 117 Aanschouw het geluid van stilte
en de geur van zwaartekracht, als
druppel leven uiteenspat op een
espenblad als ragfijne nerven mist,
de scherven worden opgedragen
als bloedbaan in een bladerdak,
waarlangs geen water is vermorst,
in toegewezen grond, waar de
moederkorst hem wacht, brak in
tot de natuurlijke schoot, de
toegang tot de…
Nog aanwezig ?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 379 Mijn adem wappert na, als
spinrag in de kamerhoeken,
het web waarin de glinstering
van tranen zich edelstenen
waanden, alhoewel ik in het
heden al voorgoed vertrokken
ben, in dat bed hoeft de tijd mij
niet te zoeken, op de spiegels
van het verleden hangen nog de
druppels wasem van mijn stem,
één goede schoonmaakbeurt en
de ruimte…
Parelmoer.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 246 Steeds als je mij met je ogen raakt
wordt ik als kristal en doorzichtig,
transparant, waarin regens licht
door alle bloedbanen stromen, om
uit te uitmonden in de delta van mijn
amazone en in de druppels van haar
regenwoud, overleeft ze voorzichtig
in de parelmoeren palm van mijn hand.…
In eeuwige slaap
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 160 Door doornen getergd
in onwetend bestaan
vloeide 'n druppel bloed
achter donkerraam
een hof 'lijke slaap
van eeuwige nacht
sluipt
in brocanten gewaad
onverwacht
lippen rozenrood
ogen als smaragd
onsterf'lijke dood
wachtend vol smacht
honderd jaar geduld
nevel drijft voorbij
in zilv'ren gedachten gehuld
kust hij haar vrij…
MEISJESVERDRIET
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 424 Kon ik mijn verdriet maar dragen
deed mijn hart maar niet zo’n pijn
Kon ik maar iemands hulp vragen
kon ik maar minder eenzaam zijn
Kon ik ‘t anders zijn maar torsen
ging de smart enkel maar voorbij
Waarom zo veel druppels morsen
en dat alleen in het leven van mij
Kon ik ‘t eenzaam maar hebben
was nu de nacht maar minder stil
Kon het eenzaam…
Een eerste juni
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 143 Pioenen in haar rieten mand
Een vrouw fietst over polderwegen
Ze voelt de druppels milde zegen
Het riet wuift aan de waterkant
Ze heeft een godsgeschenk gekregen
Ze nam een ganzenveer ter hand
Pioenen in haar rieten mand
Een vrouw fietst over polderwegen
Ze koestert haar gemoedstoestand
Verliet voor altijd Donkerland
Ze voelt zich licht, haar…
Kind van de wind
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 46 Na een flinke regenbui
openbaart zich fragiel de zon
tussen hangende regenwolken
de dag breekt eindelijk open
een druppel valt op een verkleurd blad
en van het dwalende blad op een balkon
een aarzeling, maar toch voorzichtig
lichtvlekken van een verlegen najaarszon
schijnen door de ontbladerde bomen
op het natte beneden gelegen gazon…
de diepe waarde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 734 zult mijn
gedachten
niet kunnen
verstaan
als ik vertel
van mijn droom;
het zoeken
naar gevoel,
dan kan ik
nog zoveel
duiden
jij zult nooit weten
wat ik bedoel
zeg mij
wat gaat er
om in jou
ik weet,
nu gaat het
mij niet aan
alleen jij kent
de diepe waarde
als jij dan toch
jouw woorden zucht
verdampen zij
als druppels…
nieuw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 665 De druppel die de eenzaamheid deed overlopen
Zal de regen van zonneschijn zijn die mijn hart vult
Met liefde die je in overvloed aan me geeft
De wind blaast me van mijn voetstuk
Waar ik dacht vast te staan met veel overtuiging
Je zachte golven dragen mijn gevoelens ten top
Waar ze diep vallen in een gemis, als je er niet bent
Je nieuwe…
Deze dodelijke dorst
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 51 warm golfde
het lange al
geel gepunte
hoge gras
onder de vlagen
wind die ver aan
de horizon beelden
deden trillen
wij bewogen
nog stiller dan
de woordloze
omgeving waar
slechts een vogel
schreeuwde om
schaduw en wat
druppels fris
nog zoog hitte
aan de grond die na
de laatste transfusie
water begonnen was
aan brakke lagen…
een dag die me opvreet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 703 Een dag die zijn zwarte broer lijkt
bouwt met zijn ontwitte tanden
van ijle lucht, een kooi
de wolken van zijn gedachten
smelten in zure druppels, ze sissen
op het rozenblad, dat verdrinkt
in een metamorfose tot netel
zijn ijzige adem snijdt
de grond onder mijn voeten
tot blootgapen van de wonde
het bloed klampt vluchtend
om mijn trillend…
Doublé
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 731 Zo zit ze prevelend voorovergebogen
doublé druppels glinsteren door haar
wriemelende vingers zo onverstoord
onhoorbaar woord voor woord verwoord
zijn stem laat haar niet los en wat ze delen
draagt zij als geheim groter dan zij zijn
en nu heeft hij haar de keuze gegeven
terug te keren naar een ver geleden leven
en de kralen worden weer…
Schuilplaats
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 457 Ik zag je lopen
Zelfverzekerd door de straten
Bewust van je eigen schittering
Lopend met een duidelijke bestemming
Je liep me straal voorbij
Liet me in de regen staan
tussen de druppels
haren hangend voor mijn ogen
Mijn hart hunkerend naar de zon
Je ogen
diep weggelegd door onzekerheid
Verraden het onweer
storm op komst
Ik zal moeten…