Alle inzendingen over dwalende OR vragen

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

nevelgrauw en mocht je me daar dwalend denken laat me want ik vind er dat wat veel te vlug aan mij voorbij ging…

Ik vraag je om je lippen te tuiten, zodat de wind een kus versturen kan. Hopelijk hoor ik je dan, dansend door mijn gedachten fluiten. Met een elegante schwung zal jij, dwalend over zeeën en door bossen, niets meer doen dan verlossen, en een weg vinden naar mij.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

Fantasieloze kinderen, dwalend door het leven, lijken de moed al te hebben opgegeven Fantasieloze kinderen, als eeuwige toeristen, dwalend door hun eigen stad Ze verdwalen, ze vergeten de weg. Alleen kunnen ze geen stap ondernemen, ze zoeken altijd naar een helpende hand Fantasieloze kinderen verdwijnen langzaam in ’t zand…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Wanneer ik me niet zoveel af zou vragen, zou de dag dan langer duren? Wanneer ik me geen zorgen zou maken, zou de wereld dan plat zijn? Wanneer ik zonder liefde leven zou, zou 'k dan: liefdeloos zijn?…

met mijn ogen toe zie ik die mooie van jou dwalend in dromen senryu…

weemoed en geen droefenis geen vragen meer, zij weet waardoor dat is…

Elegant zwierde je langs de dwalende Russin en met megakracht stormde je op de finish aan de Engelse tegenspeelster grandioos verslaand je sprintte als een heilige godin snel als ether en kwikzilver en even dacht ik dat alle denkbare goden op jouw hand waren en even had ik groot gelijk!…

dakloos dwalend door de stad vond ik de lege huls van een huisjesslak zij paste precies…

Langs de altijd stromende Maas loop ik dwalend door holle wegen kijk uit over uitgestrekte velden in een glooiend landschap waar bossen en akkers elkaar afwisselen. De wegkruizen langs de wegen zijn de stille getuigen in het landschap. Zij vertellen ons dat God leeft in ons leven van alledag.…

morgenstond ....ochtendzon een bootje dwalend op de golven en de wind... steeds zoekend.. naar jou.. naar jou mijn kind.…

Dwalend Maneschijn Dansend over wateren Vliegend door de nacht Gedachtestromen Rustend in de Maneschijn Naakt onder sterren…

die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or remain na weer een foggy day voor May komt zonder deal de doomsday nader van een brexit zonder brains een stuurloos Albion remains van 't diep gezonken Lagerhuis in Londen aan de Thames…

mag ik een stukje wandelen zomaar, dicht naast jou en wil je mij dan iets meegeven uit je eigen bewogen leven vertel mij van jouw eigen vragen de antwoorden die jij ook zoekt die nergens beschreven staan over de opwellende traan het gevoel van verloren dwalend langs de stilte als een voorjaarsvlinder vliegend in het rond over…

De dag komt op met heel veel vragen en onzekerheid, waar is de rust gebleven? De twijfel neemt nu alle plaats in, stroomt als melk naar de bodem van de zee en verbergt zo alle dieren, alle leven. Het is of ik plots blind ben, enkel nog kan tasten om een heel klein beetje weg te vinden, strompelend en dwalend.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Gedachten, dwalend uiterlijk Van omhoog gesprongen eikenhout Met een drift Ja de dag zal weer gaan lengen Hoornig verfomfaaid…

Dwalend door jouw gedachten de mooiste bezielde vlinders verzin jij in geheime fantasie alleen in een ongeremd leven waarschijnlijk minstens veertig vlinders allemaal op zoek naar jouw schoonheid!…

Ik ben Zomaar Op weg Dwalend Ik weet Niet Waar heen Hoe De weg Zal gaan Vertrouw Op de Oneindig Sturende energie Die me De weg wijst…

ik kijk mijn moeder in de ogen zij spreekt van verre, dwalend in het bos ze wordt in het heden door haar verleden bedrogen de waarheid laat steeds meer los…

Zoekend naar het leven naar de rede naar de liefde loop ik dwalend in de dag droom scherven in de nacht wens ik de stilte die mij wakker kust…

blootsvoets dwalend door het bos de gevallen herfstbladeren knisperen onder haar voeten haar haren wat verward gaat ze op bezoek bij haar stil geheim haar liefde in een notendop…

Mist Geen kleur Geen verschil Grijze brei Geen vooruitzicht Malen en Meer malen Dwalend op een vlot En geen oevers meer te zien Geen nacht en geen dag Geen leven meer…

Kunnen mensen dat? Kunnen we onszelf bevrijden, uit de greep van ons begrip? Durven mensen dat? Durven we wel verder zwerven, dan woorden en symbolen kunnen? Moeten mensen dat? Moeten we elkaar wel volgen, zoals volgers in een kudde? Willen mensen dat? Willen we wel logisch begrijpen, dat één plus één méér is, dan één maal twee?…

Dwalend door het beukenbos Ben ik even weer dat kind Dat eens met jou door het lover liep En hoopt dat ze je vindt Ik zoek tussen beuken en berken Door bladeren en natte mos Het bos waar je zo graag kwam En hier laat ik je los Je geest deint op de wind Elk briesje neemt je mee Laat je zweven door het woud Laat je dalen naar benee Dwalend…

plant een boompje wil het anders doen iemand ziet de kaalslag op de vermoeide tafel ziet iemand de knokige vaste hand die behoedzaam de dwalende taal terzijde schuift…

slechten Niet voor elk probleem stil gaan staan Mijn immer zoekende gedachten Dwalend door het doolhof van mijn brein Zullen elke klacht verzachten Die op mijn pad een obstakel zijn…