Alle inzendingen over dwaling

is het bescheiden, woord voor begrepen worden door zien de kringetjes van weters zoeken niet maar vissen spachtelpoetsen naar bewondering vergeten kristallen liggen verder dan een vijver met bomen broodkruimels van besef zegels scheuren leven woorden breken lichtvlekken in de stilte bij de detectiegrens is de ademhaling van zijn dwaling…

niet anders willen zijn niet raar, niet bijzonder niet leven bij het wonder niet meer alleen op een lege bank in het overvolle park niet een dwaling een eenzelvige gestalte frêle hangend in de mist niet verloren in een geschapen wereld die niemand kent niet de grijze droom tussen de blozende slaap maar weten wie je bent…

tussenwindse dwalingen beschrijven slechts -wat is- binnen sprongen achteruit was altijd dat wat dromen wilde, puur hartstochtelijk geliefd en ooit nog mooier dan dat ene uur ik zie ze, koester ze en weet dat driemaal aangeklopt de toegang tot mijn hart betekent weerloos blijf ik buiten tot de lucht weer helder is…

geheel naar buiten toe gekeert Geluiden klonken anders, het getal Was niet meer logisch en de mijmerij Verlichtte elk bereik van het heelal De waarheid werd gewoon een schilderij Ik werd verdwaasd gewekt als nooit tevoor Door golven van genot, door dromerij En elke zekerheid was uit verband Ineens besefte ik de metafoor De slaap is dwaling…

Ze komen uit het niets en onbemerkt Onzichtbaarheid hebben ze onbeperkt Hun lichaam dringt door alle muren Maakt angstige en blijde uren Een uitnodiging slaan ze niet in de wind Subtiel en stil worden de ogen verblind De spiegel leert het ons het allermeest We zien dus niets, geen spoken en geen geest Zo overtuigd van inzicht en ons gezicht…

hier bevindt u zich zegt de pijl op het infobord aan de rand van het bos we kiezen voor de rode wandeling van 6 kilometer trekken een spoor voor mochten we verdwalen volgen nauwkeurig de markering en nemen de juiste afslag bij een viersprong... maar nog voor we goed en wel beseffen waar we nu zijn keren we terug op onze schreden…

Was het een vooruitgang of was het een dwaling? was het een triomf of was het waanzin? was het hoogmoed of wa het ketterij? was het een zegen of een vloek? Was het een gemis of een opluchting? was het vrijwillig of gedwongen? was het een offer of een aangestoken brand? was het opzet of een geval van onoplettendheid?…

Een streep van glas schuurt kraters in haar broze wang de schittering van een parel in het donkere hart is bang van allang gebroken zijn de schreeuw naar de hemel die slechts stilte vangt dwalingen naar ergens de haat in het huis van leugens dwingt te sterven achter deze ogen achter het licht de dood in het glas een roos van…

blootgelegd en barrevoets naakte dwaling over landerijen waar een kei botst, een stronk hinkt commando’s buigen letterlijk je hoofd vanaf hier stapel ik een rots op rozen breek ik hout uit bitter water vangt een vis de tol van zeven vruchten poppenkop naast scalpel papier, steen en schaar…

De mond verbiedt het spreken kostbaar licht het niet verdraagt de pijnboom waakt over de stam ontkiemen wordt geweigerd emoties strelen het gevaar dwaling zoekt de warme corpus hoogtepunten dag en nacht stroomt de hars het wilde kleven zaad verspilt op droge grond waar Onan’s scepter heerst.…

binnenkort verwacht Een dwaling doelloos aangedragen Daarna wordt dromerig nagedacht Na wat kamervragen Parmantig wordt er vergaloppeerd En gehamerd tot heel laat Een uitkomst schijnt gesuggereerd Totdat mijn wekker gaat Meetings ijlings opgeschort Een droom sust er van tussen In de tijd dat ik echt wakker word Sluipt uitsluitsel van…

Beter is wandelen door de hoge lucht daar weet je zeker dat je niet kunt gaan maar heel het mensdom zal versteld staan hoe rap van dwalingen je keert. ------------------------------ uit: 'Timiditeiten', 2003.…

ik zie, ik zie jouw wereld en de donkere nachten eromheen je behoudt de schreeuw, de dwaling wanneer het tij tot sterven roept tot droogte eenmalig, mijn lippen bleek maar de zee sterft niet, mijn lief en ik zal teder zijn uit het licht langs je heen glijden, omlaag naar de duinen en het zingen ervan ik zal het water zijn…

levenslot; gewoon een speling in een ogenblik verveling van een achteloze God ieder lichaam wordt langzamerhand tot chemische fabriek waarin een kruimel stof kan leiden tot fatale stilstand van het mechaniek elke ademhaling voegt heel banaal een nieuwe regel toe aan het verhaal dat tenslotte blijkt te berusten op niet meer dan een dwaling…

De grijns Ontstaan na gerechtelijke Dwaling. Huichelarij Waarheid maakt blij De Leugen is last De Leugen niet vrij…

Strekte mijn hand niet steeds jouw richting waren mijn woorden niet vol dwalingen en abstractie was mijn lijden niet de vrijwillige die jou zocht?…

Op de zielsnede van achterdocht; Manieren waren ver te zoeken Vol lof deed ik ze uit de doeken waar menig man protesten zocht Vertoornd heb ik mij gescheurd, bevangen door de langste dagen Hunkerend naar naakte vragen, werd dwaling terstond aangesleurd Rake woorden achter noch, die ware kwintessens verbeeldden, stuntelden missend…

De dwaling in de druppels als duizenden onbekende gedachten vormend tot een waterval van ongekende melancholie.…

Metrisch rechtlijnig, gelijk plaatsbepaling, kruisen eindeloze rijen zonder dwaling smetteloze lijnen, om ginder in ijle ielheid naadloos te verfijnen. De open horizon ademt een blauwe bries. De wijde omtrek zegt los te laten zonder verlies. Hier geen gepijnigde steden langs de strakke waterkant.…

jouw ijle lucht remt mijn ademhaling ik sla op de vlucht na de zoveelste dwaling verschuil ik mij in de donkere nacht genoeg van razernij echt teveel verbale macht zachtjes bonst mijn hart op het ritme van eenzaamheid dit had ik niet verwacht ik raak jouw liefde kwijt toch blijf ik stilletjes hopen misschien maak ik mezelf…

Met passie slechts Cruciaal in concept Onuitgesproken Strelend steken Klauwen van het vervolg Naast mens'lijke lusten Vervliegt dwaling Gelijk sneeuw voor een Verzengende zon…

Een domme rechter heeft besloten om het toe te staan om zo'n 2000 damherten in Zandvoort te laten afschieten. Voorstanders van deze massamoord komen op voor de insekten en de vlinders, die door de damhertenpopulatie moeten inboeten, wat niet echt valt te bewijzen. Sinds wanneer zijn bloemetjes belangrijker dan edele damherten? Waarom hadden…

afgedwaalde zinnen niet tegen, ieder woord een uittocht, snel verdwenen over de paginarand, van achter de oorsprong koersend vanuit een gekend verleden of naar een onbekende einder, refrein op een onbeschreven blad, uitvlucht voor zovele kunstgrepen, thema neigt naar overdrijving en naar eindigheid, wrange paukenslag van ouderdom om een dwaling…

Als geluk voor ‘t grijpen ligt neemt het hoofd ineens het zicht geketend aan een voorstelling een dwaling neemt zekerheid ons logisch in de maling We zien geen waarheid, maar gesluierde schoonheid als het ware, en aanbidden slechts fictieve tijd we dansen vaak op valse klanken als muziek en doen ook nog aan twijfelbare gymnastiek We noemen…

De gedachte dat geloof beter maakt is juist maar dat het moet leiden tot genezing is een weg van dwaling en gevaar die zo vaak ontmoedigt je raakt volledig in de knel als het wonder van genezing komt is dat een teken van boven! niet van voldoende menselijk geloof als iemand niet geneest welk getuigenis leggen wij dan af?…

Ik wil leven, dus moet ik het leven wel prijzen, ook onze zotheid dat we plezier maken en kinderen krijgen, onbevangen en blind voor de hardheid van ons bestaan en van de mensen hun tekortschieten, dwalingen en bedrog, ja, onze vlucht voor elkaars agressie en wreedheid Zonder idealen wil ik nog steeds meer van het leven ontdekken sta…

ik ga ik ga dan als het middag is vraag niet naar de dag, mijn vrienden mijn tijd en morgen zijn reeds van slag door de dwaling in mijn hoofd bijna naar gister gebracht of nog verder in de eeuwige vergetelheid geborgen zo moet hij hebben gedacht in heldere momenten het scheppen is hem door geboorte ingehaald op zoek naar een…

Zij doet mij denken aan jou de Hurkende vrouw* Een onvoltooid werk van Auguste Rodin Uit de tweede helft Negentiende eeuw 'k Zie in jou haar dwaling hier Terwijl mijn hand jouw Mooie borst beroert Moe, doch niet echt voldaan Glijdt haar hoofd heel zacht Totaal onverwacht Langzaam op haar rechterknie Terwijl de schaduw In volle glorie…

Toen ik me abusievelijk interesseerde Voor wat boeken en een geleerde Werd het een levenslange dwaling Aristoteles gaf me de lach terug En maling aan de daling Die zich vanaf de Grieken in de mens manifesteerde Teruggevallen in onzekerheid Is de massa nu bereid Zichzelf de oorlog te verklaren Niets kan mij meer zorgen baren Dan dat we…

steeds meer wordt dat het mijn huid naar binnentrekt bloed doet branden gevangen in een vreemd verlangen als een bij rond honingraad en is het zo dat er geen feitelijke reden is waarom jij mijn adem beneemt en in alle onbekendheid zo bekend in mijn gedachten ligt de kuil in de matras met warmte vult ook al tast ik in het duister van dwaling…