161 resultaten.
Van god los
netgedicht
4.0 met 143 stemmen 59 ik zag
je lach reiken
voorbij enige
gelijkenis
een blik die
nog intenser
het eindeloos
onbereikbaar zag
jouw lichaam
kende al stukjes
verrijzenis uit het
dagelijkse bestaan
jij dwaalde
in het bi- polaire
van het vagevuur
in zigzag gaan
jij zo hemels aards
in het streven
naar volmaaktheid
even van god los…
Alter ego
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 217 Het vagevuur verlicht mijn pad.
Ik beklim langzaam de louteringsberg.
Hierboven is het koud en de schapen blaffen.
Wieldoppen rollen omlaag.
Mijn vijand wacht op me.
Het gevecht kan beginnen.
Het stof schuurt mijn ogen.
Ik huil bloed.
Verwoed steek ik in de duisternis.
Mijn zwaard dringt een lichaam binnen.…
Dante (Inferno 1)
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 202 Gloeiende kolen branden door mijn leden
mijn gedachten worden met vuur geblust
mijn lichaam weert elke druppel water
handen tasten gloeiend ijzer
ogen kijken in verblindend licht
en voeten dansen op rode platen
van sulfer en vloeibaar glas.
Deuren openen naar witte nevel
omgeven door helder blauw
zachte tinten pastel onder verkwikkend…
Met vagevuurmuziek
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 186 pak stukjes hemel
om de hel te blussen
mijn bestaan te sussen
met vagevuurmuziek
geen rappers meer
slammers hitsen op
verzuipen in geluid
performen slechts verdriet
ik beluister het
geboortelied dat liefde
heeft gebracht want
zacht is onze poézie
die raakt en gevoel
in mensen doet ontwaken
lentes weer laat komen
in vele warme…
Oordopjes!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 288 vrouw noch man zoekt
en enige diepgang je een zorg zal zijn
ga dan zitten en je bezatten
in een Spaanse travestietentent
het liefst tot diep in de nacht
waar de muziek veelal oorverdovend is
de travestieten naar monsters neigen
de cocktails te zoet, te duur zijn
je teveel rookt waardoor je
vervlakt, verdampt, vlam vat
als in het helse vagevuur…
De hel trotseren
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 395 ik zal ook
de hel trotseren
waar de duivel
loeren draait
ons paait
met hete vuren
en dan als altijd
mij een oor aan naait
regen zweet als
een verfrissend buitje
jouw tijdelijke komst
is ook voor mij een uitje
want jij wordt niet
gebrand was eventjes
geband uit het
wervelend vagevuur
zijn horens
en de staak heb ik
op aarde…
sterrenhemel
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 993 om me heen
ze vallen steeds uit de lucht
ik ben al door mijn wensen heen
overal zijn fonkelende lichtjes
die groter of kleiner worden
hemellichamen die veranderen
en nieuwe constellaties vormen
Cassiopeia blijkt Maagd te zijn
Ram neemt de gedaante van Leeuw aan
dansende sterren in de nacht
ze zijn verdwaald zonder hun maan
de Eenhoorn…
Ticket uit de mist
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 146 Niet in slaap
maar ook niet wakker
Ik ben ergens tussenin
In dit aardse vagevuur
tussen de on
en de zin
Petrus mag ik binnen
toon me de poort
de juiste trap
Vertel 't me simpel
wijs me helder
Zodat ik 't eindelijk snap
Soms proef ik
heel even
Dus ik weet dat het er is
Aub zeg het me
wat kost het
Een ticket…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Manga Baby
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Heb jij van de taarten de slagroom-
soes, en van de dieren de eenhoorn
en de draak?
Dan heb ik gewonnen!
De draak brengt me overal
over de kortste, de snelste
of de gulden middenweg
Ik zit lachend in haar nek
en ik wind de wereld om mijn vinger
Er verandert wat er verandert…
Paarden zijn ook zo
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 48 Natuurlijk wil ik geen object zijn
maar mens, een subject
niet volledig vrij misschien
maar ook niet in de hel
van andermans oordeel
want ik negeer niet
dat ik een individuele wij ben
een individuele liefde
die tekortschiet
soms individueel wreed
eigenbelang, kortzichtig
door ingebouwde oogkleppen
tegen mijn nerveuze angst
voor het vagevuur…
Terugblik Allerzielen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.539 De grafsteen afgeschrobd
mijn handen rood en koud
de salie kort teruggesnoeid
de bladeren neem ik straks
naar huis voor de hete smoor
van schapenvlees en u, pa
u ligt hier goed en ik weet
ook wel dat u ons mist daar
in het Vagevuur, u kon slecht
tegen eenzaamheid, u was het
enige kind van opa en oma en
gebleven in ons gezin van…
Klapstuk
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 284 Een eenhoorn breekt het licht
aan de oever bewegen zwanen
pirouettes in sierlijke bogen.
Rollende waters, letterwaarheid
het naakte woord dwalend in zijn stilte
in het groeien van oneindigheid.…
Houtsnijder
gedicht
4.0 met 3 stemmen 5.438 Hij sneed zichzelf in hout
als egel, eenhoorn, beer.
Veel
als christus, jezus, maria,
wat was dat lelijk, gaper.
Hij speelde graag toneel.
Vermomd met bolhoed, knijpbril, papieren neus,
trok hij de polder in.
Zijn laatste komisch nummer was een kerstgroep.
Levensgroot.
Met os, met kind, met vrouw, met ezel,
bevolkte hij een stal.…
Wonderland
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 115 Wonderland, oh Wonderland
Waar sprookjes nog bestaan
Waar Eenhoorns samen vliegen
Draken hoog de lucht ingaan
In het land van dromen
Met Godinnen van weleer
Waar Feeën Koninginnen zijn
En ied're man een Heer
In dat mooie Wonderland
Is Liefde heel normaal
Voor iedereen is er genoeg
Elk hart heeft zijn verhaal
De wolken zijn…
Complot-Theorie, een ct-tje
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 76 theoretiseren
is voor mij hetzelfde als
het geloof evangeliseren
waar het luisteren het verliest
van een andere levensovertuiging
die die ander, de andere mens kiest
de ruimte van een dialoog vervaagt
woede, venijn en dovemansoren
praten, praten, niemand die meer vraagt
hun geloof zou mij kunnen redden
van de hel met name het helse vagevuur…
Familieband
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.313 Haar navelstreng wordt doorgesneden
het heeft nu al lang genoeg geduurd
Leven is een pijp kaneel, een ieder
krijgt een vrolijk en een droevig deel
Na Lourdes wacht nog het Vagevuur
Slechts door loutering kan een mens
de hemelen betreden
De pomp die levensfuncties overnam
wordt stilgezet met vaste hand
haar laatste zucht klinkt door de kamer…
Vrijheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 192 gejat
Die mensen, die hebben het zwaar
Die leven in een barre cel
En kunnen alleen maar dromen
Ooit te ontsnappen uit de hel
Het is onrechtvaardig
Verschrikkelijk om te weten
Maar toch hoor je iedere dag
Hun schrille doodskreten
Ontsnappen lukt ze niet
Ze kunnen niet langs de oorlogsmuur
Dus moeten ze altijd branden
Branden in het vagevuur…
zesentwintig
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 237 de eenhoorn draagt nog sprookjes tussen zijn oren
in het schijnsel van de afnemende maan verdraait
een wolk zijn waarheid
donkerder
waar een zevenmijlsgevoel te grote stappen telt,
gegeven door het levenslange beeld van spiegels
die slechts één kant kennen
ooit zal de zon vertellen hoe het water valt
dan spiegelt er een beeld in vijvers…
Per omnia saecula
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 90 Ja, een eenhoorn.
Ik vlieg als een adelaar zo vrij. Goh, je bent in mij.
Soms huiver ik en verschijnt een monsterlijk mysterie.
Ik heb je echter lief! Dit is géén hysterie.…
Poorten van de leugen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.105 Als een oude man
wrijf je voeten
blond haar op ongeschoren benen
verontrustend geil
de krulletjes van jonge schaamte
bedekken nooit genoeg
het gulzig aanzien
van vuige gedachten
je ruikt naar Goddelijk
als marshmallows in het vagevuur
een ketting onttrokken aan broze onschuld
ween jij het wijwater brak
de soutane bloost een mufheid…
lopen op het pad van vagevuur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 443 van onderuit
onderhuidse woede wordt geuit
kom ga mee
de wijde wereld in
we raken van de weg
de wijs niet kwijt
we gaan er tegen in
kom ga mee
janken huilen van verdriet
een ander zien we niet
die rotter leeft dan wij
helpen is er echt niet bij
kom ga mee
ik zie de hemel
door de poorten van de hel
lopen op het pad van vagevuur…
EEN LAATSTE MAAL DE TEUGELS LATEN VIEREN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 te strelen en het zilt te zoeten
Zacht hinnikend uw minnares te groeten
Genietend wat aan poëzie te schaven
Te gaan weer over niet geijkte paden
Weg van de wegen die het gros verkiest
Onder de blote sterrenhemel zwijgen
Niet opgezadeld zijn met schop en maden
Nog eenmaal horen hoe een dichtpaard briest
Voordat het eenhoorn…
Stilte voor de storm
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 262 Hoe een klein onschuldig vuurtje
De oorzaak van het vagevuur kan zijn.
De pijn van oude herinneringen…
Menselijke aberraties
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 39 stilte uit
als huis voor
de vele menselijke
aberraties dat
drukkere tijden
dan ooit meemaakt
gelegen aan een
onbegaanbaar pad
met tal van zijwegen
waar iedere richting
zijn eigen realiteit
in luguber een
gestalte kan geven
zelfs in de obscuurste
spelonken van het
dark net is stilte
gefaseerd heter
dan hel waar
de hitte van
vagevuur…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 979 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…
De wereld in herkenning
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 382 ving de wind met grote wieken
druppelde regenwater door het mos
liet de lampen branden op wat hout
Ik zie grote walmen zwart
een zee met gebroken water
te veel gesnoeide bomen
het wordt alsmaar later
Schoffelde in het zand
naar sporen uit ’t verleden
’k vond slechts lege flessen wijn
en hier en daar een mammoettand
Warmde mij aan ’t vagevuur…
Kruiend ijs
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 95 Winden gieren zoals
ze altijd waaien, zaaien
spoken in mijn hoofd,
cirkelen weg door open
kieren, glippen weg met
de magere lijven om die naar
de kille boezem terug te drijven,
rook dat waart langs vagevuur
en blinde gaard, dooft de
gulle lach om de vastberaden
lippen, kan ik alleen verklaren,
dat ik in dit verduisterd uur niet…
Krimp
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 33 Doelloos zap ik langs radiozenders
terwijl de wasstraat mijn metalen omhulsel
door het vagevuur van een lava lijkend
schuimgordijn sleurt.
“We peuteren de poriën van je laklaag leeg.”
Een belofte die ik niet kon weerstaan.
Gelouterd keer ik terug op de weg
waar leegstaande kantoorpanden me aanstaren.…