13705 resultaten.
Niet vreemd
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 407 niet anders willen zijn
niet raar, niet bijzonder
niet leven bij het wonder
niet meer alleen
op een lege bank
in het overvolle park
niet een dwaling
een eenzelvige gestalte
frêle hangend in de mist
niet verloren
in een geschapen wereld
die niemand kent
niet de grijze droom
tussen de blozende slaap
maar weten wie je bent…
de ring van argwaan
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 605 hoe was het
ook al weer
eenzaam wantrouwig
iedereen die zegt
dat ze maar eens
moet zeggen in
's hemelsnaam
wie ze dan
wel vertrouwt
dat is pas
de ware griezel
wat zeg ik
de laatste griezel
alsof er
iemand op deez aard
zou zijn
die ze meer
zou kunnen vertrouwen
dan zichzelf
die zou haar
trouwens ongetwijfeld
vertellen
dat…
In mijn eenzaam uur
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 465 In eigen stilte en eenzaamheid
nam ik me voor
hield ik het bord
goed voor me uit, waarop dan wel stond:
"de diepgang der dingen".
Ik moest hier enig graafwerk
voor verrichten.
Het zou me van mijn strijd verlichten.
Voor velen nam dit proces
het zonlicht tijdelijk weg.…
Het juiste woord
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 229 Het is doodstil
doch de kalme golfslag van het bloed
voel ik als mentale kracht
door mijn aderen stromen
de tijd gaf me de ruimte daar aan te bouwen
misschien bovenmenselijk om te dragen
maar toch
het kan je innerlijk sterk maken
hoewel de botten kraken
het juiste woord vond bij de bron
waaruit ik kracht ging putten
nu in mij latere…
Over alle daken
poëzie
4.0 met 4 stemmen 596 Over alle daken
bloeit mijn bleke wake;
alle sterren toe
reikt ze, strak en moe.
Baart dan alle bangen
steeds een nieuw verlangen?
Is dan alle vrees
liefdes vrouwe en wees?...
- Over alle daken
bleek-gebloede bake;
over heel de wereld heen
liefde en leed, - alleen...…
Het intens verlatene
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 133 ik schreef
kleuren op
je huid
trapsgewijs
van licht
naar donker
je onderging
de steek
van het
puntig pluis
gelaten gaf
jij niet thuis
in emoties
die de kop
opstaken
voeren wij
op onbekende
wateren
gingen nergens
heen in het intens
verlatene waar
aantrekkingskracht
geen baas over
de polen was…
Stil
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 404 Niemand die naar je kijkt of je iets zegt
Geen mens die naar je luistert
Er wordt geen woord tegen je gezegd
Er wordt zelfs niet eens gefluisterd
De minuten worden uren
De stilte duurt maar voort
Het kan nog heel lang duren…
Ochtendwaken
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 121 Terwijl de hemel open plooit
van purpergrijs naar geel verkleurt
met vegen wit erdoor,
net of iemand een stuk stof ontrafelt,
priemt het eerste blauwe van de dageraad door de hangende mist.
Geluiden,
bijna onhoorbare trillingen op de wind,
komen door het raam aangewaaid,
langzaam zwellend tot een geheel van twinkelend vrolijk vogelgezang…
Gesloten
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 46 Ik
doe
de deur
open
en ga naar
binnen
Jij
bent er
alles
gesloten
Dat voelt
zo eenzaam…
Bloemen plukken
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 68 Als ik bloemen plukken mag
pluk ik ze midden uit het rijpe graan
hun blauw verwoordt de hemel
het wit een stille traan
waar sterren bloeien in de nacht
en rond de maan waar zonlicht lacht
pluk ik een wilde edelweiss
daartussen laat ik de klaproos stoeien
in een jodelblij bestaan
zal ik de mooiste bloemen plukken
want liefde mag uit vreugde…
Lockdown-Kerst
snelsonnet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 173 Hij eet alleen, daar kan hij best mee leven
Schept nogmaals op, een tweede glaasje wijn
Maar hoeveel mooier had het kunnen zijn
Met ouders, ooms en tantes, nichten, neven
Weer vestigt hij de hoop op volgend jaar
Komt zijn familie dan weer bij elkaar?…
Schaduw
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 235 Af en toe kom ik het verleden tegen
zoals op die zonnige winterdag
liep ik voor mijn lange schaduw uit
heb voorzichtig oude grenzen verschoven
naar nieuwe dagen, mijn leven is niet af
wil gegeven tijd op vleugels dragen
ben nog niet klaar voor het gedolven graf
in die schaduw laat ik weemoed los
zoek beschutting tussen stilgevallen lucht…
Angst eet mijn ziel op
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 165 Probeer maar eens te zeilen
met wind en stroom tegen
Ik ben een steen
een rots van van eenzaamheid
Tegen betaling houdt iemand me vast
als ik in bed lig te krijsen
Ik heb pijn en ben alleen
angst eet mijn ziel op
De steen is het heelal
ik ben een steen in de woestijn
Toch groeit er mos
ik bekommer me om het mos
Soms brandt…
Zonder gezelschap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 260 ik ken jou wel
maar zien doe ik je niet
onhoorbaar ben je
toch raak je mij
vooral in stilte
snij je nog dieper
dan oosten wind
tegen mijn schrale gezicht
gelijk de verkleurde
kalender boven het dressoir
omarm jij mij
iedere dag opnieuw…
hopeloos eenzaam
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 168 glas
van de altijd lege kamer
verveelt de regen mij
die saai de uren maakt
niksend hang ik rond
de zondag verspillend
die als zovele dagen
zich nat verdrijven laat
terwijl er niets gebeurt
knaagt stilletjes vragend
mijn geweten en gemoed
wat of ik nou toch doe
veel te snel en veel te ver
rijd ik in mijn auto rond
om de zin van eenzaam…
[ Ik slip, glijd vertraagd ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Ik slip, glijd vertraagd
af op mijn verplettering --
De tijd breidt zich uit.…
Muziek van de ziel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 100 Muziek van de ziel
Het oorverdovend stille dat om mij hing
verborg armenvol emoties
zoveel dat het mijn keel soms snoerde
opende ik gedachteloos het raam
kreeg weer lucht en het ontspande
die me naar het onbekende stille voerde
me overviel en rust hervond
want daar woont de schoonste muziek
van mijn oude ziel
een tureluur floot hoog…
Oma haar eenzame Kerst
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 217 Oude oma zit in haar stoel voor het raam
Maar daar is eigenlijk niet zo veel te zien
Ook is het erg donker en triest bovendien
Oma voelt zich verdrietig en heel eenzaam.
Wat te doen met de komende Kerstdagen
Zo helemaal alleen in haar grote huis?…
Eenzaam gevoel
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 439 (voor jou)
het zit in je
een teruggetrokkenheid
stilletjes verborgen
voor de buitenwereld
och misschien,
misschien weet je morgen
in dat volle vertrek
met keuvelende mensen
wel boven het gewemel
het gedruis uit te stijgen
draag je het hart
wat meer op de tong
zal je niet meer aarzelen
of onderschat zwijgen…
Adembenemend
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 926 Nog verholen in de uitgewaaierde schemering
van het stroomgebied waar de woorden vloeien
komen luchtbelletjes aan de oppervlakte,
zoals schuim op een droge mond kan groeien.
Al knetterend en flitsend
laat de hemel een lichtspektakel boeien, tekenend
de magie van dat ene woord dat stilte verbrak
met aardedonkere stem en licht accent.
Waardoor…
Zo, verloren in de tijd ( R. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 351 Jij en ik,
we zoeken elkaar, vinden en hervinden
elkaars ziel via lichaam en taal,
naam der genoemden.
Jij en ik, o zo verloren in de tijd,
eeuwigheid, voorzienigheid;
volledig opgaan
lijkt, en is, zó ver weg!
Jij en ik: in liefde en oorlog met elkaar...
we treffen elkaars hart, in de ogen
troffen wij werkelijk zuivere emotie,
voor heel…
Na een ongelijke strijd
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 331 Als de wind niet aflatend tegenzit
De jaren van een ongelijke strijd tellen
Droog en verdord is mijn verlangend hart
Gemis is schrijnende in ontbrekende liefde
Als al mijn hoop op het vinden is vervlogen
Verlaat ik de doorgroefde boom des levens
Ik begeef mij naar het zekere ‘onzekere’ einde
Dwarrelend, vertwijfeld,
Doch in alle rust laat…
Eenzaamheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 139 Alleen...
de dagen worden stil
geen enkel geluid
je zit weggezakt in je stoel
en kijkt naar buiten.
De mensen zijn bezig.
Ze hebben zo'n haast.
Alles moet vlug, gauw, gauw!
Wie kijkt er naar jou.
De radio doet hetzelfde,
schreeuwerig en fel,
met steeds die reclame ertussen.
Misschien haalt iemand me wel.
Steeds weer die hoop... maar…
niet eenzaam
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 862 verveel je te pletter
schrijf dan eens een letter
aan een eenzaam mens
met de grote wens niet alleen te zijn
je hoeft niet ver te zoeken
alle telefoonboeken
bevatten voor negentig procent
mensen die niemand kent…
Eenzaam
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 752 Mijn liefde is vervlogen zachtjes uitgeblust
Geen hand meer in de mijne
Geen mond meer die me kust
Geen lachjes uit de verte
Geen hand meer door mijn haar
Niet meer samen zitten kijken naar elkaar
Er vallen nu geen woorden, er is geen ergernis
Maar nu weet ik uit ervaring hoe eenzaam, eenzaam is…
eenzaamheid
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.484 Harde woorden
over en weer
een gevoel van eenzaamheid
overspoelen
de gedachten
aan wat eens is geweest…
Eenzaam
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 1.809 eenzaam voel ik mij
tot op het bot
alleen ben ik niet
een aantal mensen nabij
het eenzaam gevoel
is niet uit te drukken
niemand kan er iets aan doen
het is in mij, is wat ik bedoel
dat gevoel van eenzaamheid
is niet mijn schuld
is mij gezegd en herhaal ik zelf
zodat ik misschien minder lijd
eenzaam voel ik mij
altijd en nu nog…
Eenzaamheid
hartenkreet
3.0 met 41 stemmen 2.656 Snakken naar een zoen
Of iets van genegenheid
Mijn hart is beklemd,
Soms ben ik mijzelf kwijt
Op jouw manier, hou je van mij,
je wilt niemand anders aan je zij.
Toch, kun je niet geven, waar ik naar verlang.
De vraag, of je echt van mij houdt, maakt me bang.
Liefde geven, komt van binnen uit
De ander aan willen raken en
behandelen…
Eenzaamheid
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 1.428 Eenzaam zijn
en traag, wanneer het donker komt,
de schaduwen ervaren.
Namen noemen
en tegen muren praten,
urenlang zichzelf verlaten.
Een stoel verplaatsen in de hoop
daarna niet meer alleen te zijn.
Ramen sluiten,
een boek dat open ligt dichtdoen.
Van dromen in een bed bedaren
en morgen alles overdoen.…
De eenzame
poëzie
3.0 met 83 stemmen 24.515 Een grijze middag in 't begin van mei,
een klein café 'Au Voyageur' geheten,
in wolken rook rijdt soms een trein voorbij…
Wat doe ik hier? De hemel mag het weten.
Van de oude dromen, die ik dacht vergeten,
voel ik de vleugelslag opeens nabij;
reeds deze morgen wist ik mij bezeten,
is het lente, of ligt de schuld bij mij?
Sedert de tijd…