Alle inzendingen over eindbestemming

Het leven is een grote lange zoektocht Maar ik heb mijn eindbestemming gevonden Zonder voorbehoud of tegenzin Heb ik mijn hart aan deze plek verbonden In jouw armen heb ik me genesteld De ruimte daartussen me eigen gemaakt Waarover altijd zo liefdevol wordt verteld Heb ik nu voor mezelf en het is volmaakt Mezelf verliezen in de diepte Die…

Ik ben al jaren op reis, zonder eindbestemming. Ik ben mijn leven begonnen, zonder enig doel. Ik ben alles gaan verkennen, en nieuwe dingen gaan ontdekken. En elke keer als ik iets leerde, gaf mij dat   een fijn gevoel. Nu enige jaren later, en een berg ervaringen rijker Vraag ik mij af wat het leven is. Wat wil ik bereiken?…

In vertwijfeling over de eindbestemming alleen op perron…

de tijd die nog moet komen lijkt achter mij te liggen wellicht dat doelloos reizen mijn eindbestemming is hoe werkelijk zijn mijn dromen hoe schijnbaar mijn ontwaken ik voel mij de fantast die windmolens zo mist…

thema is wachten, dichterbij dan men verwacht, lacht men zacht om wat de dichter oreert op het perron gepasseerd station eindbestemming waart alom, de tranen brengen ons dichter bij elkaar en dat doet mij zo ongelooflijk goed…

woord aan woord gehecht zonder een enkele leugen vuile vensters dikke regendruppels als tranen schonen stad na stad flitst voorbij een mager paard graast in een weiland veel makke schapen ingeladen in een bus kilometers vreten Maastricht in zicht koffie nabij voetstappen op klinkers kinderhoofdjes lang een warme achterste op een…

hij was de straat ontstegen maar in zijn taal kwam je haar tegen hij vocht en zocht zijn eigen wegen klampte aan aan grote kunst hongerde naar aandacht en erkenning wist het onbegrepen zijn als eindbestemming maar in een semi-artistieke bui kan hij de straattaal niet vergeten spuugt gal op allen die niet weten…

een lint van wachtenden kilometers lang lange rijen eilandjes bewoners opgesloten  in hun ruimte stilstaande momenten van bezinning en onrust onontkoombaar gevangen  in de wachtrij voor de eindbestemming  een enkeling  in de stilte van de nacht waant zich voor even alleen in een lege wereld …

Wat uit de mededeling van de speaker blijkt: “U heeft uw eindbestemming nu bereikt.”…

In de sterke handen van mijn eigenaar laat ik heel het bos luide dreunen horen, die dronken dansers mogen bekoren, houd soms maat, strelend voor de polkaminnaar. Wild beuken als een dolle moordenaar, dan fijnhakken, houwen naar behoren: verwoestende vlijt bij ochtendgloren, koele wind, lome hitte, tergend zwaar... Binnenin me woedt grote…

Nadenkend kijken door schemerblauwe lenzen de wereld is overwoekerd door kronkelige stengels waarbij voortdurend bijengezoem klinkt zullen eens reusachtige planten en nietige diertjes de aardbol beheersen terwijl de gehele mensheid begenadigd elders in het heelal woont?…

eindelijk daar zijn we dan op de eindbestemming…

De boemeltrein met eindbestemming Emmen, Die had bij Ommen tijdig moeten remmen, Maar reed tot schrik van ieder te ver door. Bij ProRail staan ze weer eens in hun hemd, Kan ProRail ook niet worden afgeremd?…

Is er liefde, wederzijds vertrouwen, dagen zij elkaar uit om de eindbestemming te ontvouwen? Ligt er hoop op onbestemde plaatsen of is er slechts het zijn? Hoe krullen nerven zich, krommen vingers naar een ongekende levenslijn?…

De bus rijdt nog; eindbestemming onbekend. Ergens in het midden zit ik. Aan het raam Kan er onderweg niet uit. Dienstregeling doemt tot de remise. En donker is het. Alleen binnen neemt het de tijd mee. Neemt het de tijd. Het buiten spiegelt slechts en de voerman laat ons raden. Waarom het daar doorgronden? Het donker duiden.?…

Zij hebben nu lang genoeg gezwegen op weg naar hun eindbestemming.…

Het leven is een treinreis met veel onbekende halten en bij elke halte soms al halverwege maak je even aanstalten als de namen worden omgeroepen om snel uit te stappen want uitstappen zal ooit moeten hou je echt niet tegen is het je eindbestemming een leuke verrassing of een onplezierig oponthoud of is dit perron gewoon het verste wat…

de goden lachten smakelijk ze namen eindeloos de tijd lieten alle wreedheden de revue passeren kortom: de apotheosis zat er niet in een enkele reis naar de onderwereld werd hem gegund alwaar hij een baantje als eenvoudig klerk kreeg de rang van pompoen werd zijn eindbestemming…

er gaat een glinstering door oogwit verrassend (ik was nog niet klaar) verdomd dat u helderziendheid bezit ik herinner me nu het metselwerk weer ongeborduurd als ons rauwe vlees in het raam gaan de wolken tekeer waar ik in dit verband al naar verwees niemand kan ons zeggen wat het is zodat wij verre uren moeten verduren buiten is de eindbestemming…

De eindbestemming van de vlinder wordt het vertrekpunt van een verslinder.…

Aangetrokken tot het onbekende tuimel ik door 'n prachtige stroming meegezogen, op de melodie van de wind brengt deze mij over hoge bergen en diepe dalen stuurloos aanschouw ik de schoonheid terwijl ik ronddool, reisdoel onbekend sta plots oog in oog met iets wat eindbestemming heet, voelbaar is het gelaten word ik me bewust van waar het…

Aangetrokken tot het onbekende tuimel ik door 'n prachtige stroming meegezogen, op de melodie van de wind brengt deze mij over hoge bergen en diepe dalen stuurloos aanschouw ik de schoonheid terwijl ik ronddool, reisdoel onbekend sta plots oog in oog met iets wat eindbestemming heet, voelbaar is het gelaten word ik me bewust van waar het…

waarom schrijf je dan nog, vraag jij het is mijn groet, antwoord ik aan gezichten in de ramen, veranderlijk in het stilstaan tussen nieuwe en oude bomen zonder ochtend, avond of eindbestemming zo ben ik ook jou en wat we weten, weerloos achter het dunne vlies van woorden en in vrije kamers van verte waar dagen aan de grond…

plebeïsch bereik mist woorden voor oogvocht en okselgeuren in de deuropening nemen haarverlies en dwangneurose toe vreemd sta ik in het gordijn van deze ontzielde morgen als een blinde heb ik leren spreken van dier tot dier ik leid net bestaan van een open autovenster op de Highway en een leeg Cola-blik dat daar zijn onvertaalde eindbestemming…

Het zal zachter zijn nu ik kijk naar mijn dromen die ik in het stilstaande uur achterlaat met jou in 't midden van beelden die vagelijk verdampen en weerloos in d'eindbestemming vergaan.…

Al die voorgeprogrammeerde geloven zijn net verschillende automerken ze menen je van alles te kunnen en mogen beloven Met wat sjoemelsoftware ingebouwd klinkt al wat ze zeggen voor menigeen hoopvol en vertrouwd Ach we rijden allen dezelfde weg naar onze eindbestemming het merk auto vormt voor het bereiken geen enkele remming Echter…

Voor even mijn eindbestemming vergeten, zie ik nog slechts mijn liefste voor me staan met haar warme liefde onafgemeten.…

alles wat wij zijn is een weg in de woestijn geen eindbestemming tref je aan alleen het schouwspel met in de nacht. met wat geluk, een maan alles goed, alles wel! een sleutel draait in 't slot een deur draait in de muur regels van lange korte, en lange duur wie wil er in hemels naam nog mot!…

maar spontaan gekregen wel nam je in je handen hoe je het einde kon beleven en ik ben bij je je blik gevestigd op elders om haar eindelijk weer te zien je lichaam nog zo fragiel je blik hoopvol omhoog en ik keek heel even in je ziel ik ben bij je je ogen breken een zachte berustende glimlach om je mond en ik weet dat je je eindbestemming…

zodat hij geen beslag op mij kan leggen ik nooit een eindbestemming vorm hij zegt dat het leven van hem afhangt in het licht van de lantaarnpaal zie ik hoe hij zijn beeld laat verdwijnen de nacht hervat zijn adem boven slaapt alles wat ik liefheb zolang ik mij maar niet verroer…